David Geens – De kunst van het mogelijke

David Geens uit Knesselare krijgt in juni de vijfde plaats op de Oost-Vlaamse lijst van N-VA.

Knesselare

Geens haalde vorig jaar nog het nationale nieuws toen hij als CD&V’er openlijk kritiek had op de partij en daardoor gevraagd werd ontslag te nemen.

David Geens zat zestien jaar bij CD&V en was lokaal voorzitter en provinciaal bestuurslid. Toen hij in september in Ter Zake vertelde dat hij ontgoocheld was in de CD&V omdat de partij haar verkiezingsbelofte niet hield, moest hij eruit.

“Ik voelde me niet meer thuis bij de partij waarin ik zestien jaar actief was”, zegt Geens die vandaag precies 35 wordt. “Ik heb na mijn vertrek bij CD&V grondig nagedacht en verschillende gesprekken gevoerd. Al snel bleek dat N-VA nog steeds achter de programmapunten stond die ik ook belangrijk vond. Ik sta al jaren voor meer Vlaanderen en meer Europa en vind België een verouderde, inefficiënte en overbodige structuur.”

(JSA)

© 2009 De Persgroep Publishing

Vandaag is mijn campagne definitief op gang geschoten.

Ik heb deze avond samen met lijsttrekster Helga Stevens een persconferentie gegeven.

Helga gaf de inleiding:

Beste dames en heren van de pers,

Ik heb vanavond de eer om u een nieuwkomer in onze partij voor te stellen die bij de Vlaamse verkiezingen een belangrijke plaats zal innemen op de N-VA-lijst.

Nadat de CD&V ervoor had gekozen om door te gaan met de communautaire dialoog en de federale regering was er heel wat kritiek binnen de CD&V op deze houding.

Eén man, die hier vanavond naast mij zit, kwam toen heel prominent in beeld. Op zijn weblog uitte hij kritiek op de houding van de partijtop. Als gevolg daarvan werd hij ook door de VRT geïnterviewd en was hij eensklaps nationaal nieuws.

Het werd nog meer nieuws toen hij van de lokale partijtop het dringend verzoek kreeg om zijn ontslag in te dienen.

Uiteindelijk was dat niet nodig. Zoals hij hetzelf verwoordt: hij wil trouw blijven aan het gegeven woord van het ter ziele gegane kartel. Een woord aan de kiezer is een woord.

David Geens is 35 jaar en woont in Knesselare. Beroepsmatig is hij Managing Partner bij een internet hostingbedrijf.

Hij is getrouwd met Isabel Verbeke en heeft twee zonen van 6 en 4 jaar.

Vanaf zijn 18e was hij lid van de CD&V. Hij was actief als lokaal partijsecrtaris, arrondissementeel bestuurslid, lokaal jong CD&V-voorzitter en later lokaal CD&V-voorzitter in Knesselare en provinciaal bestuurslid. Momenteel is hij gemeenteraadslid en fractieleider van de Gemeentelijke VolksPartij in Knesselare.

We hebben hem met het arrondissement Gent-Eeklo dan ook de meest zichtbare plaats gegeven die mogelijk was op de lijst. Doordat ik de eerste plaats inneem op de lijst, kreeg David Geens zo de vijfde plaats op de Vlaamse lijst. Maar ik hoef u niet te vertellen dat de symbolische waarde van David Geens nog veel belangrijker is dan de plaats die hij inneemt.

Ik geef graag het woord aan David Geens en daarna aan Jan Martens, provinciaal voorzitter, om de topkandidaten op de lijst bekend te maken.

Daarna lichtte ik zelf mijn kandidatuur toe:

Ik kom op voor het Vlaams Parlement – net zoals in 2004 – maar deze keer dus bij de N-VA, op de Oost-Vlaamse lijst.

Ik heb in overleg met het N-VA-bestuur en lijsttrekster Helga Stevens de vijfde plaats aanvaard.

Zoals u misschien nog weet heb ik vorig jaar in september duidelijk mijn ongenoegen laten blijken bij de CD&V, toen ik nog lokaal voorzitter en provinciaal bestuurslid was. Ik vond en vind dat de CD&V de gedane verkiezingsbeloften totaal verbroken heeft. In de zomer kreeg ik nog een persoonlijke email van Leterme waarin hij me verzekerde dat er een staatshervorming kwam.

Toen in september duidelijk bleek dat dit niet het geval was en kartelpartner N-VA wel trouw bleef aan het gegeven woord, was voor mij de maat vol. Ik voelde me niet meer thuis bij de partij waarin ik 16 jaar actief was.

Ik heb na mijn vertrek bij CD&V grondig nagedacht en verschillende gesprekken gevoerd. Al snel bleek dat N-VA nog steeds achter de programmapunten stond die ik ook belangrijk vond.

Ik heb toen het lidmaatschap van de N-VA aanvaard en het partijbestuur duidelijk gemaakt dat ik mijn jarenlange engagement als politicus volledig met me mee nam. Verder zijn er toen geen afspraken gemaakt, maar al snel werd duidelijk dat ik me bij de N-VA echt weer thuis voelde in een partij, een gevoel dat daarvoor al langere tijd subtiel was weggesijpeld bij mijn vorige partij.

Om de partij beter te leren kennen en te helpen, heb ik me toen kandidaat gesteld om gecoöpteerd te worden in het arrondissementeel bestuur, wat door dat bestuur unaniem is aanvaard.

Bij de lijstvorming heb ik mijn belofte willen nakomen om mij volledig in te zetten voor de partij en het programma waar ik trouw wil aan blijven. Aangezien ik zelf al jaren voorstander ben van meer Vlaanderen en meer Europa en België een verouderde, inefficiënte en overbodige structuur vind, heb ik me kandidaat gesteld.

Het N-VA-bestuur en de leden hebben me inmiddels duidelijk laten voelen dat rechtlijnigheid en trouw aan het gegeven woord wel degelijk hard geapprecieerd worden bij een politicus, zeker in een tijd waar partijen verkiezingsbeloften als een vodje papier beschouwen.

Ik ben inmiddels bij sommige N-VA-afdelingen en bevriende organisaties op bezoek geweest en overal merk ik de appreciatie voor het gegeven woord en het vasthouden daaraan. Vorige week was ik nog te gast bij N-VA Gent en de leden hebben duidelijk laten blijken dat ik van harte welkom ben in de partij.

Daarom heb ik ook dankbaar en met enige trots de vijfde plaats op de Oost-Vlaamse lijst aanvaard. Ik ben blij met deze kans en heb er echt zin in om voluit campagne te voeren samen met onze lijsttrekster Helga Stevens en de andere kandidaten waarmee we een sterke lijst hebben gevormd.

Mijn campagne zal vooral in het teken staan van trouw blijven aan het gegeven woord. We kiezen duidelijk voor Vlaanderen, dat recent al verschillende heeft bewezen beter te kunnen besturen dan het non-beleid op federaal niveau.

Mijn campagnefoto is ook klaar, dankzij fotograaf Filip Santens. Voortaan gebruik ik deze foto op mijn blog (zie nieuwe foto aan de zijkant).

Ik moet toegeven dat ik blij ben met mijn vijfde plaats. Het is een mooie waardering voor mijn inzet en vooral voor het feit dat ik heb vastgehouden aan mijn mening.

[foldergallery folder=”wp-content/uploads/media/2009/090319persconferentie/” title=””]

Wie gisteren het VTM Nieuws zag of vorige week Het Laatste Nieuws las, wist dat Google momenteel miljoenen foto’s maakt van België voor hun Street View.

Vandaag is blijkbaar Antwerpen aan de beurt. Waarschijnlijk sta ik op één van de foto’s want hun autootje (herkenbaar aan de rare paal op het dak en veel minder een het kleine Google logootje op de motorkap) reed vlakbij.

Snel enkele foto’s gemaakt voor mijn archief.

[foldergallery folder=”wp-content/uploads/media/2009/090319google/” title=””]

Op de gemeenteraadszitting van september 2008 dienden we een voorstel in om de subsidies voor zonnepanelen aan te passen.

Toen was beloofd het reglement nog dat jaar aan te passen.

In december 2008 kwam het verrassend nieuws dat men het reglement gewoon ging afschaffen. Echter doordat het dossier niet in orde was, moest het punt worden verdaagd.

Tot op vandaag zien we het punt niet terugkomen.

Op de gemeenteraad afgelopen woensdag stelde ik volgende vraag aan het college:

Komt het reglement er nu wel of niet en zullen er wel of geen subsidies gegeven worden aan inwoners die zonnepanelen plaatsen, wetende dat we dan één van de weinige gemeenten zijn die dit groene initiatief niet ondersteunen?

Schepen Cooreman gaf een verrassend antwoord: er komt volgende maand (wow, een echte deadline deze keer) een aangepast reglement, dat haalbaar is voor de gemeente en toch ondersteunend zou werken. Dit klinkt al helemaal anders dan in december, toen het gewoon werd afgeschaft.

Blijkbaar eindelijk eens een punt waar het constructief oppositievoeren toch eindelijk iets uithaalt.

Ik kijk alvast uit naar het resultaat.

Voorafgaand aan de gemeenteraad is er vanavond om 19.30 uur spreekrecht voor burgers. Oppositiepartij GVP brengt in een toegevoegd gemeenteraadspunt de mantelzorgpremie onder de aandacht. GVP pleit ervoor om iedereen die vorig jaar een mantelzorgpremie aanvroeg, een herinnering te sturen. (bvk)

(bvk)

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=O427JKVP

In de welzijnssector werken heel wat mensen die andere mensen met kleine dingen helpen, zoals medicatie geven en verzorgen. Denk maar aan kinderopvang, gezinshulp of bejaardenzorg.

Strikt genomen zijn bepaalde handelingen voorbehouden aan verpleegkundigen volgens de federale wetgeving. Daardoor verkeren heel wat zorgverleners in een juridisch onzekere situatie.

De Vlaamse regering heeft in het verleden al twee keer geprobeerd iets aan het probleem te doen via overleg met de federale regering. Telkens botste men op het “non” van de bevoegde (Waalse) minister.

Daarom heeft de Vlaamse regering met minister Vanackere (CD&V) op kop, daarna besloten om zelf een decreet te maken dat deze mensen toch rechtszekerheid geeft.

Toppunt is dat CD&V en Open-VLD nu op federaal niveau een klacht neerleggen bij het Grondwettelijk Hof om dit decreet te laten vernietigen, terwijl ze het op Vlaams niveau hebben goedgekeurd.

Helemaal onbegrijpelijk was dat de voortrekker van het decreet op Vlaams niveau minister Vanackere was en dat de voortrekker om het nu te laten vernietigen… minister Vanackere is… Van een gespleten persoonlijkheid gesproken om je eigen decreet aan te vallen…

Helga Stevens ondervroeg minister Heeren over deze absurde situatie. Heeren antwoordde dat er nu een dialoog aan de gang was. Helga Stevens: “We hebben natuurlijk zeer goede ervaringen met dergelijke dialogen, dus ik kijk al hoopvol uit naar het resultaat.”

Dit dossier is het zoveelste bewijs dat België Vlaanderen blokkeert en zelfs tegenwerkt. De gelijkenis met het doelgroepenbeleid is treffend. CD&V en Open VLD schaften de premie voor 50-plussers federaal af, maar dienden nadien op Vlaams niveau een belangenconflict tegen deze maatregel in. Blijkbaar ontbreekt elke consistentie binnen de CD&V en Open VLD. Het gevolg is pure kafka en een zeer inefficiënt beleid.

Of ligt de dieperliggende verklaring voor deze politieke pirouettes misschien in het feit dat CD&V en Open VLD op federaal niveau gewoon niets te zeggen hebben aan hun Franstalige coalitiepartijen? Hoe dan ook, de Vlamingen zijn weer het kind van de rekening.

10,1% in de eerste belangrijke peiling voor N-VA. Ik kan niet onder stoelen of banken steken dat ik daar uiteraard heel blij mee ben.

Waar bij de kartelsplitsing in september 2008 de “waarde” van N-VA in het geheel op 6% werd geschat, zijn we er dus 4% op vooruit gegaan.

Een peiling is maar een peiling, maar voor kleine partijen is het een belangrijk signaal dat het niet om een verloren stem gaat.

Ik vind het zelf nu heel belangrijk om te tonen dat wie voor Vlaanderen wil stemmen, best voor de N-VA stemt.

Op basis van deze peiling is het immers duidelijk dat een Vlaamse regering enkel gevormd zal kunnen worden met drie partijen. Een klassieke tripartite CD&V-VLD-SPA behoort dan uiteraard tot de mogelijkheden, maar SP.A zal niet geneigd zijn tot regeringsdeelname, want het zal hun tweede grote nederlaag op rij zijn.

Wat behoort wel tot de mogelijkheden? CD&V-VLD en Lijst De Decker? Mathematisch wel maar zal VLD in zee willen gaan met hun grote Nemesis? Ik betwijfel het…

Als de N-VA dan nog iets beter kan scoren dan nu in de peiling, is een CD&V – VLD – N-VA regering een heel plausibele keuze. Binnen de CD&V bestaat immers nog steeds een grote Vlaamsgezinde strekking die teleurgesteld is in de niet-nagekomen verkiezingsbeloften van het kartel in 2007. Op het congres in september 2008 stemden één derde van de aanwezige CD&V-leden voor het verlaten van de regering en het volgen van kartelpartner N-VA.

Dat is voor mij de belangrijkste boodschap in deze peiling: wie even nadenkt en echt iets wil veranderen in Vlaanderen, zal kunnen beseffen dat een stem op de N-VA een goede keuze is.

En ik ben er klaar voor. We gaan er een lap op geven.

Onlangs publiceerde De Telegraaf een mooi stuk over de strijd tegen de verbreding van het Schipdonkkanaal.

Je kan het <%media(schipdonkkanaal/20090307-telegraaf schipdonkkanaal 03012009.pdf|hier)%> lezen.

De volgende gemeenteraad gaat door op 11 maart 2009 in de raadszaal van het Knesselaars gemeentehuis.

De dagorde:

19.30 uur – Spreekrecht burgers;

A-punten

1. Afgifte elektronisch identiteitsdocument voor Belgische kinderen, jonger dan 12 jaar;

2. Protocol inzake de voordracht van de lokale provinciewegen – advies;

3. Subsidiereglement wijk-, buurt- en straatfeesten – wijziging;

Toegevoegde punten

B-punten

5. Politiereglement onverharde buurtwegen omgeving van het Drongengoed en Koningsbos;

6. Rapportering conform art. 166 gemeentedecreet.

C-mededelingen

D-punten – schriftelijke vragen van raadsleden

Iedereen is welkom.

Op mijn post over de krakers langs de Knokseweg kwamen er verschillende reacties waarin zich een discussie ontpopte over het stelen van (vervallen) voedsel uit de vuilnisbakken van de Smatch.

Vandaag zag ik een bericht op de site van De Standaard over een voedseldief in Brugge, waaruit ik enkele interessante stukken citeer:

De jonge Lappersforter die vorig week eten stal uit een afvalcontainer, blijft in de cel. De Brugse raadkamer laakte zijn arrogante houding.

De raadkamer in Brugge heeft de aanhouding van een jonge bezetter van het Lappersfortbos bevestigd en met een maand verlengd. ‘Ollie’ -zo noemen zijn vrienden hem- werd in de nacht van vorige week dinsdag op woensdag betrapt op diefstal. Aan de achterkant van de supermarkt AD Delhaize nam hij uit een container voor 51euro etenswaren mee waarvan de versheidsdatum verstreken was. De politie kon hem arresteren en opsluiten. Sindsdien weigert de jongeman elke medewerking en zou hij zich heel erg arrogant opstellen.

De feiten blijven natuurlijk wat ze zijn: het betreden van verboden terrein en diefstal. Vorig woensdag zag een getuige vier Lappersforters rondlopen op het dak van het warenhuis AD Delhaize in de Baron Ruzettenlaan, op een boogscheut van het Lappersfortbos. Hij belde de politie, die de bosbezetters op heterdaad kon betrappen. De vier sloegen op de vlucht met twee bakfietsen, waarvan er een zich vastreed in de modder. De twee berijders -waaronder Ollie- vluchtten te voet verder maar de politie kon er een bij de kraag vatten. Ollie werd in de cel gestopt en zijn bakfiets werd in beslag genomen.

De zaakvoerder van de AD Delhaize in Assebroek beaamt dat hij geen klacht heeft ingediend voor de diefstal maar wel voor het betreden van zijn domein. ‘Het was al de eerste keer niet meer’, zucht hij. ‘Vroeger kropen ze over de muur van twee en een halve meter hoog maar nu hebben ze blijkbaar een gemakkelijkere weg gevonden over het dak. Destijds hebben ze mij gevraagd of ze het eten uit de container mochten hebben maar ik heb dit geweigerd omdat het tegen het beleid van Delhaize is. Stel dat er iemand ziek wordt na het eten van die producten. Dan zouden wij het nog mogen gaan uitleggen.‘

De zinnen in het vet heb ik aangeduid. Een argument dat staat als een huis in deze hele discussie.

Ik heb alle begrip voor krakers en voor het principe waar ze voor opkomen en de opsluiting van ‘Ollie’ moet grondig bekeken worden, maar ik vind het toch een goed signaal dat eten stelen echt niet door de beugel kan.