David Geens – De kunst van het mogelijke

De GVP, de grootste oppositiepartij van Knesselare, blijft zeker tot aan de gemeenteraadsverkiezingen van eind volgend jaar in haar huidige vorm verder werken.

Frontman David Geens is ondertussen voorzitter van N-VA Knesselare-Ursel. Ook raadslid Guido Van Hecke heeft een lidkaart van N-VA op zak. “Maar wij zijn in 2006 verkozen op de lijst van GVP en blijven dan ook zeker tot eind volgend jaar als GVP in de gemeenteraad zetelen”, zegt David Geens. “Ondertussen werken we wel verder aan de uitbouw van een sterke N-VA in onze gemeente. Hoe wij naar de kiezer gaan trekken is vandaag nog niet geweten. Of het een zelfstandige lijst wordt of een kartel weten we vandaag niet.” Natalie Busschaert, voorzitter van GVP, wou gisteren liever niet reageren.

(JSA)

© 2011 De Persgroep Publishing

Het plein Urseldorp in Ursel is vernieuwd en volledig verkeersvrij gemaakt. Maar de afwerking laat op zich wachten waardoor het geheel saai en grijs oogt.

David Geens en Laurenzo Lefevre van oppositiepqrtij GVP vragen dringend maatregelen om het dorp gezelliger te maken. “Vandaag is Urseldorp niets meer dan een lelijke kale stenen woestijn. Echt gezellig is het niet. Doe daar toch iets aan!”, zeggen de twee.

Burgemeester Fredy Tanghe (Groep9910) beseft dat er nog wat afwerkingen moeten gebeuren. De officiële opening van Urseldorp is voorzien op kermiszaterdag 26 maart. “Er moet nog een en ander gebeuren om Urseldorp helemaal af te krijgen”, zegt burgemeester Tanghe. “De wagens moeten van het plein geweerd worden, dus moeten paaltjes geplaatst worden.”

Bloemenmanden

“Aan de negen verlichtingspalen die op het plein staan, komen mooie bloemenmanden. Die zijn besteld en worden in het voorjaar geleverd en opgehangen. We gaan ook een reglement opmaken, zodat de vier horecazaken een terras kunnen plaatsen. Eens we weten waar die terrassen komen, zullen we ook bijkomende bloembakken voorzien. Dan zal Urseldorp er een stuk gezelliger uitzien.”

Het verkeersvrije dorp geeft in ieder geval mogelijkheden om er heel wat te organiseren. “In april is er al een bijeenkomst van liefhebbers van retrofietsen, het schoolfeest van Ursel wordt dit voorjaar op het plein gehouden en in september zal ook een wandeling van de vzw België-Canada van op Urseldorp starten. Het plein is duidelijk gegeerd”, zegt de burgemeester nog.

(JSA)

© 2011 De Persgroep Publishing

Vanavond hebben de leden van de N-VA-afdeling Knesselare-Ursel hun stem kunnen uitbrengen om het eerste bestuur van deze nieuwe afdeling samen te stellen.

Als nieuwe voorzitter werd David Geens verkozen. Jean-Pierre Galle werd als ondervoorzitter aangeduid, zodat er een mooi evenwichtig duo is die Knesselare en Ursel samen kunnen vertegenwoordigen.

Met nog vier andere enthousiaste bestuursleden is daarmee het eerste bestuur een feit en is de afdeling klaar om uit de startblokken te schieten.

Wat staat er zoal op het programma?

In de eerste plaats een lokaal aanspreekpunt zijn voor N-VA, zowel kiezers als leden. N-VA ligt nog steeds goed in de markt en vele mensen zitten dan ook met vragen of sympathie voor onze partij. Voortaan kunnen zij dus bij de lokale bestuursleden aankloppen.

We beschouwen het dan ook als onze eerste taak om de mensen uit onze gemeente te woord te staan, zowel met vragen omtrent de lokale politiek als over de nationale politiek.

In de tweede plaats gaan we werk maken van een startmoment, waarop alle geïnteresseerden eens kunnen langskomen en kennismaken met andere gelijkgestemden. Onze eerste vergaderingen zullen dan voornamelijk bezig zijn met de praktische uitwerking hiervan. Dat we voor een verrassende spreker zullen zorgen, staat nu al vast.

We zullen ook werk maken van onze communicatie naar alle inwoners. Een huis-aan-huis-blad en een website zullen ook de nodige aandacht krijgen, zodat we – net zoals met de twee vorig genoemde punten – vlot kunnen communiceren met alle inwoners.

We staan dan ook open voor verdere uitbreiding van ons bestuur. Als er nog geëngageerde mensen zijn die lid zijn of willen worden van de N-VA, dan zijn ze altijd welkom. Ook voor een verkennend gesprek. Mail gerust naar d[email protected] of bel op 09/2588311.

En in 2012?

Dat is natuurlijk de vraag die op ieders lippen brandt.

Eerlijk? We kunnen daar nu nog geen antwoord op geven. Daar is het nog te vroeg voor. We moeten eerst werk maken van een sterke afdeling. Het zal het bestuur van de afdeling zijn die alle mogelijkheden bekijkt, wikt en weegt. Dat kan dus nog alle kanten uit en uiteindelijk zullen de N-VA-leden daarover het laatste woord hebben.

In de gemeenteraad zelf verandert er ook niets. Hoewel twee van de huidige GVP-mandatarissen inmiddels N-VA-bestuurslid zijn, zijn de GVP’ers verkozen op een GVP-lijst en blijven ze als dusdanig zetelen binnen de huidige fractie tot het einde van deze legislatuur. Dat is de keuze van de kiezer geweest.

We zullen als afdeling uiteraard onze visie vormen op de vele dossiers die de komende jaren nog beslist moeten worden in onze gemeente: de N44, Groen Ursel, het vliegveld, dorpsontwikkeling, verkeersveiligheid, financiële toestand, containerpark, … Stof genoeg dus om over na te denken en werk genoeg voor nog een pak mensen die zich hopelijk de komende weken/maanden zullen aansluiten.

Ik heb net de column in De Standaard van Karel De Gucht gelezen.

Mooi intellectueel stuk en je moet De Gucht bewonderen hiervoor. Hij is een slimme mens en kan een mooie redenering opbouwen.

De Gucht verliest wel één ding uit het oog in zijn column. De geschiedenis heeft ons geleerd dat ongebreideld collectivisme (communisme) en doorgedreven individualisme (liberaal kapitalisme) beiden reeds schromelijk mislukt zijn.

Het Rijnlandmodel (zoals ook de CD&V al jaren bepleit) staat eigenlijk voor een maatschappijmodel in evenwicht: sterke individuen die vanuit hun eigen kracht een deel van die kracht doorgeven aan een grotere groep, aan hun samenleving.

N-VA en Bart De Wever trekken dit systeem duidelijk door: door te werken vanuit een eigen individuele indentiteit (Vlaming), kunnen we ons vanuit een zlefvertrouwen helemaal smijten in een groter homogeen geheel (Europa).

Geen zwaktebod

Het is daarom mijn inziens de juiste keuze dat je een globaal speelveld – Europa nu, misschien ooit een mondiale wereldgemeenschap – nooit vanuit een zwaktebod moet proberen te creëren, maar wel vanuit je eigen kracht en sterkte.

Je sluit geen blijvend huwelijk als je jezelf slecht in je vel voelt. Een relatie kan enkel maar lukken als beide partners voldoende zelfvertrouwen hebben, voldoende geloof in zichzelf, om met volle vertrouwen een stuk van zichzelf aan de ander te geven.

Het is met gemeenschappen en democratieën niet anders. Wie zich aansluit bij een groer geheel enkel en alleen maar om de eigen zwakte te compenseren, doet dit vanuit een temporeel kader. Ooit komt het moment om sterk genoeg te zijn om “weer op eigen benen te staan”.

Net zoals een individu pas goed kan functioneren in een groep als hij zelf sterk in zijn schoenen staat, zo geldt dat ook voor gemeenschappen die delen van hun taken afstaan aan anderen. Geen enkel democratische organisatie overleeft vanuit een zwaktebod. Integendeel… in zulke situaties gedijen dictators goed en komen ze op welhaast democratische wijze aan de macht.

Het is net het ontbreken van een identiteitsgevoel dat de ideale voedingsbodem is voor een gepredikt nationalisme dat deze lacune moet opvullen en bijgevolg kan misbruikt worden door de persoon die zich als bron van deze nieuwe identiteit voorstelt.

Ontbreken van identiteit is pas echt gevaarlijk

De Gucht maakt stiekeme verwijzingen naar uitspattingen van misplaatst nationalisme. Zonder het te zeggen denkt men dan aan het nazisme. Maar had Hitler kunnen de macht opnieuw grijpen als Duitsland niet enorm verzwakt was? Een groot volk was murw geslagen, hun identiteit was verbruizeld. Ze gingen onder zware lasten gebukt en werden de paria’s van Europa genoemd. Dat gebrek aan een zelfvertrouwende identiteitsgevoel was een zwart gat waar Hitler zijn ideeën kon in planten.

Het zou niet mogelijk geweest zijn als de Duitsers sterk in hun schoenen stonden.

Als je uit de geschiedenis iets kan leren, is dat overwinnaars pas echt wisten te overwinnen als ze de overwonnene snel terug zelfvertrouwen gaf en er een partner van maakte. De dictators die hun verslagen tegenstander totaal vernederde, werd nadien zelf snel het slachtoffer van wraakneming van de vernederde.

We zijn gelijkwaardig, maar niet gelijk

Het is dus volgens mij een terechte, zelfs de enige correcte keuze, om de eigen identiteit niet ten grabbel te gooien. Iedereen begint stilaan luidop te zeggen dat het huidig politiek correcte multiculturalisme mislukt is. Ik heb het al meermaals gezegd: we zijn allemaal gelijkwaardig, maar daarom niet allemaal aan mekaar gelijk. Gelukkig zijn er verschillen. Het zijn die verschillen die de moeite waard zijn.

En je kan de verschillen pas op waarde schatten, als je weet waarin je verschilt. Een eigen identiteit is niet slecht. Een uitgegomd, doorzichtig zelfbeeld is het eerste waar een psycholoog zal aan werken bij zijn patiënt.

Een sterk Vlaanderen voor een krachtig Europa

Zo moet het dus ook zijn in ons gemeenschapsbeleving. Een sterke eigen communiteit die krachtig genoeg is om samen te werken met gelijkwaardige (!!) partners. Een sterk Vlaanderen in een krachtig Europa voor een betere wereld.

David Geens (GVP) vraagt, naar aanleiding van het afsluiten van het kruispunt van de Maldegemseweg en de Knokseweg (N44) in Knesselare, een onderzoek naar de gevolgen van het verkeer op andere wegen.

Eerder kon je in deze krant al lezen dat het kruispunt van de Knokseweg en de Maldegemse-weg volgend jaar volledig dicht gaat. Op het kruispunt van de Poezenhoek komen lichten om de extra verkeersstroom in goede banen te leiden. “Er moet goed onderzocht worden wat de impact van deze maatregel is op het verkeer in andere straten”, zegt David Geens. “Het sluipverkeer in de Maldegemseweg is een groot probleem en moet aangepakt worden, maar het verkeer zal sowieso zoeken naar alternatieven. Gaat de Eentveldstraat geen nieuwe sluipweg worden? Zullen de verkeerslichten op de Poezenhoek anders geregeld worden binnen en buiten de spitsuren? En als al het verkeer nu langs de Urselseweg op de N44 gestuurd wordt, zal de afstelling van de verkeerslichten ook daar aangepast moeten worden.”

Verkeersplateau weg

Schepen Erné De Blaere (Groep 9910) steunt de vraag van Geens. “Die onderzoeken moeten er inderdaad komen en grondig gebeuren. Wat ondertussen ook vaststaat, is dat het verkeersplateau op het kruispunt Poezenhoek verdwijnt eens de lichten er komen”, zegt de schepen.

(JSA)

© 2011 De Persgroep Publishing

Iedere keer als ik De Morgen lees, ben ik kwaad. Die linkse nonsens die je daar leest, wie gelooft die mensen nog.

De Morgen is geen journalistiek meer, maar een propagandamiddel die een forum biedt aan linkse rakkers zoals Tom Lanoye maar ook aan Lucas Catherine.

Klik maar op zijn naam om te ontdekken wie hij is.

Dit weekend publiceerde hij ook weer een opiniestuk over Egypte, maar zijn conclusie gaat helemaal niet over Egypte:

Een gemiddelde Vlaming zou, als je naar zijn sociaal programma kijkt, stukken meer schrik moeten hebben van Bart De Wever, dan een Egyptenaar van de Moslimbroeders.

Als er min of meer eerlijke verkiezingen komen in Egypte, vrees ik dan ook dat de broederschap een groter stemmenpercentage zal halen dan de N-VA hier. In beide gevallen voor mij geen reden om te juichen. […]

Een gemiddelde Vlaming zou, als je naar zijn sociaal programma kijkt, stukken meer schrik moeten hebben van Bart De Wever, dan een Egyptenaar van de Moslimbroeders.

Is het u al opgevallen hoe tolerant links is ten aanzien van migranten en moslims? Het is niet voor niks dat de socialisten en de groenen de immigratie ongebreideld willen toelaten. Het is niet voor niks dat het Centrum voor Racismebestrijding altijd op de bres springt als er (rechtse) ‘racismepraat” is, maar amper optreedt tegen Shariagespuis die ons allemaal de kanker toewensen.

Bovenstaand stuk toont ook duidelijk aan hoe links denkt: liever allemaal moslim dan Vlaming. Terrorisme en guerilla hebben als kenmerk dat de aanvallen van binnenuit komen. Wij moeten inderdaad geen schrik hebben van bomaanslagen, maar wel van de constante aanslagen op onze democratie vanuit de linker binnenhoek zelf.

Daarom is mijn conclusie ook simpel: de gemiddelde Vlaming zou beter schrik hebben van een socialist of een groene op een verkiesbare plaats dan van een moslim met granaatgordel op een volle markt.

Eind augustus starten de werken in de Maldegemseweg en omgeving. Na de aanleg van een nieuwe gescheiden riolering, wordt ook de straat en bijhorende inrichting aangepakt.

Ideaal moment dus om eens na te gaan wat er kan/moet gebeuren om de verkeersveiligheid in deze straat te verhogen. Tellingen hebben aangetoond dat op drukke dagen meer dan 1750 wagens door de Maldegemseweg rijden. Daarvan zijn er ruim 1600 bij die de ganse straat doorrijden en de Maldegemseweg dus enkel gebruiken om de rit Knesselare-centrum van en naar Maldegem iets in te korten.

Op lange termijn moet de straat afgesloten worden van zodra de N44 een primaire weg categorie I wordt. Hoe men dit gaat aanpakken, is nog altijd niet duidelijk en ik zal blijven ijveren voor een intunneling.

Daarom werd er nu nagedacht of naar aanleiding van de riolerings- en wegenwerken er niks gedaan kon worden.

De gemeente heeft vorige week een informatieavond georganiseerd voor de buurtbewoners. Daar bleek grotendeels een instemming om de Maldegemseweg af te sluiten.

Persoonlijk ben ik ook van mening dat half afsluiten (hetzij inrijdend verkeer van de N44 onmogelijk maken, hetzij uitrijdend verkeer naar de N44 verhinderen) geen oplossing zou brengen. Integendeel zou men dan nog sneller gaan rijden in de richting die openblijft.

We hebben ook duidelijk gezegd op de gemeenteraad dat men bij het afsluiten tegelijk lichten moet plaatsen aan de “poezenhoek” (kruispunt Maldegemseweg-Urselseweg). Tijdens de spits is het daar nu al enorm aanschuiven, laat staan dat als al het verkeer van de Maldegemseweg en omgeving (H. Sakramentsstraat, Kouter, Nieuwstraat, Wijngaard, Groene vijvers, …) dat nu richting Maldegem de N44 oprijdt, dan langs daar moet rijden.

Die lichten moeten dan ook goed geregeld worden. Tijdens de spits zal men rekening moeten houden met verkeer van en naar de gemeenschapsschool. Men moet ook aanpassen aan de lichten op de N44 zodat men een vlotte doorstroming krijgt. Ook moet bekeken worden dat de groene pijlen voldoende lang aan blijven voor het verkeer dat van Aalter komt.

We vroegen ons wel af wat het gevolg zal zijn voor de andere straten. Er zal meer verkeer door de Nieuwstraat en Eentveld zijn weg van en naar het centrum zoeken. Laat ons dus hopen dat hier geen cascade is ingezet waarbij we de ene straat na de andere moeten afsluiten.

Daarom blijf ik pleiten dat men eindelijk eens werk gaat maken van één groot verkeerscirculatieplan. In het begin van de legislatuur was daar al sprake van maar nu vijf jaar later hebben we daar nog altijd niks van gezien.

Met knutselwerk en enkele paaltjes alleen gaan we er niet geraken!

De dominantie van Amerikaanse internetbedrijven zou de Europese internetgebruiker onderwerpen aan nieuwe vormen van censuur, aldus enkele internetpioniers (“Er waart een spook door het internet”, DM 7 februari). Apple, Google, Facebook en Amazon, aldus de ondertekenaars, leggen ons hun culturele, economische, politieke en morele waarden en normen op. Die “Angelsaksische” spelregels, opgesteld in “een directiekamer in Silicon Valley”, zouden niet overeenstemmen met onze Europese visie. Vervolgens horen we hen pleiten voor overheidsmaatregelen om de macht van die bedrijven aan banden te leggen.

CONFLICT TUSSEN UITGEVERS EN IT-BEDRIJVEN

Terwijl de auteurs van de petitie een conflict zien tussen grote bedrijven en consumenten, lijkt het ons eerder om een conflict te gaan tussen IT-bedrijven en uitgeversbedrijven. De consument heeft immers zijn keuze al gemaakt: hij koos voor de IT-bedrijven die de nieuwe distributieplatforms uitrollen, en die blijkbaar een bedreiging vormen voor de gevestigde belangen van de uitgevers. De roep om overheidsoptreden lijkt dan ook sterk op consumenten die het recht opeisen om in iedere Aldi ook chocopasta van Cote d’Or te kunnen kopen in plaats van enkel het eigen huismerk.

Sinds zijn ontstaan heeft het internet altijd optimaal gefunctioneerd via zelfregulering. Overheidsingrijpen zal de keuze van de consument verkleinen, en zal ondernemers ontmoedigen om initiatieven te ontwikkelen voor onze markt.

CENSUUR KOMT VAN DE OVERHEID

Terwijl de petitievoerders waarschuwen voor censuur, is er in België al een vorm van internetcensuur, en wel vanwege de overheid. In zijn repliek op de petitie wijst minister Vincent Van Quickenborne (DM 8 februari) terecht op de verwerpelijke censuurpraktijk in China en de Arabische landen, maar hij verzwijgt gelijkaardige praktijken die ook in België, zij het vooralsnog in veel beperktere mate, plaatsvinden.

Sinds een tweetal jaren wordt immers artikel 39bis van het Wetboek van Strafvordering daadwerkelijk toegepast om bepaalde buitenlandse websites ontoegankelijk te maken voor Belgische internetgebruikers. De Belgische toegangsproviders worden verplicht die websites te blokkeren, en de daarbij gehanteerde zwarte lijst van te blokkeren websites is niet publiek.

Aangekondigd als een middel om kinderporno te bestrijden (wie kan daar nu tegen zijn?), werd deze maatregel tot nu toe vooral toegepast om de privacy van pedofielen te beschermen. Inderdaad, tot nu toe waren het vooral websites van de Nederlander Chris Hölsken, die de identiteit van veroordeelde pedofielen publiceert, die op basis van deze wet werden geblokkeerd. Ook goksites zonder Belgische licentie wil men op deze manier blokkeren. De trend om illegale toestanden niet aan de bron aan te pakken, maar in te grijpen in het doorgiftemechanisme van het internet, vinden wij verontrustend. De modale internetgebruiker wordt daardoor onderworpen aan een vorm van onverheidscensuur.

AMERIKAANSE DOMINANTIE EN EUROPESE REMMEN

Voor elk van de dominante Amerikaanse webplatformen bestaan Europese of “open” initiatieven, maar deze zijn niet zo succesvol. Het lijkt ons nuttig om even stil te staan bij de redenen voor dit verschil in marktpenetratie.

Zo is er het succes van privé-durfkapitaal versus de mislukking van structurele subsidies. Het web werd in het Europese CERN ontwikkeld, onder meer door de Belg Robert Cailliau, maar de prille commercialisering en dus praktische toepassing ervan, gebeurde door privé-bedrijven in de VS.

De rechtszaak van de Franstalige uitgevers tegen Google heeft verder aangetoond dat de Amerikaanse visie op “fair use” (citaatrecht) beter aangepast is aan de reële behoeften van de internet- en ICT-sector. Ook het verschil in succes tussen Facebook en Netlog valt minstens deels te verklaren door de soepeler privacynormen die Facebook mag hanteren.

Er valt niet te ontkennen dat de Europese mentaliteit, waarbij men denkt dat elk probleem of elk ongemak kan opgelost worden door strengere regulering, een remmende werking uitoefent op het ontstaan van nieuwe initiatieven en op de groei van bestaande bedrijven.

ANGELSAKSISCHE NORMEN EN WAARDEN?

De auteurs van de petitie voeren tot slot nog aan dat Facebook blote tepels censureert, terwijl Europeanen wat bloot niet aanstootgevend vinden. Dit heeft meer te maken met de bescherming van minderjarigen dan met puriteinse preutsheid. Rekening houdend met het feit dat ook jonge tieners van Facebook gebruik maken, is het verantwoord om drempels in te bouwen die pornografische of obscene inhoud weren. Overigens is elke beperking een opportuniteit, en vormt elke beperking door Amerikaanse bedrijven een kans voor potentiële Europese concurrenten.

Niemand verplicht je om Facebook te gebruiken of een iPad te kopen. Er bestaan alternatieven waar de genoemde beperkingen niet bestaan. Zowel het Europese publiek als de Europese bedrijven en uitgevers maken massaal gebruik van de in de VS gecreëerde platformen. Zij hebben hun keuze gemaakt op basis van comfort, gebruiksvriendelijkheid, commerciële voorwaarden en kritische massa. Een pleidooi voor (nog) strengere Europese of Belgische wetgeving, concurrentievervalsende subsidies of bijkomende drempels voor niet-Europese initiatieven gaat dan ook in tegen de richting die de consument kiest.

Dat Amerikaanse bedrijven de markt domineren is dus precies het gevolg van datgene wat de auteurs van de petitie nog willen versterken: de strengere Europese privacyregels, en de beknotting van de groeimogelijkheden van bedrijven. Intussen klagen zij aan dat Amerikaanse sociale netwerken de spelregels afdwingen waar elk lid bij zijn toetreding mee akkoord is gegaan, maar laten zij na om op de Belgische censuur te wijzen die de essentie van het internet als een neutraal doorgiftemechanisme aantast.

Luc Van Braekel (ondernemer, in de jaren ’90 oprichter van een internetprovider)

Ivan Janssens (parlementair medewerker)