David Geens – De kunst van het mogelijke

Rufy Baeke, ondervoorzitter van het Vlaams Huisartsensyndicaat, kreeg de kans om hun standpunt toe te lichten op de West-Vlaamse regiozender Focus-WTV.

Omdat ik nauw betrokken blijf bij dit dossier, vroeg Rufy mijn medewerking. Voor de aandachtige kijker: ja, dit is bij mij thuis opgenomen en neen, ik heb geen nieuwe echtgenote. Dat was gewoon een figurante.

Het videofragment geeft mooi de situatie weer. Men belicht de situatie in Beernem als zijnde de cijfers incorrect: dit is het stukje informatie dat ik hen heb bezorgd omdat Beernem en Knesselare in dezelfde huisartsenkring zitten en dus samen bekeken worden.

Lees ook voor meer info:

Knesselaarse patiënten in de wachtrij bij huisarts?

Tekort huisartsen krijgt parlementaire en media aandacht

Soms zeggen mensen mij al wel eens “waar gij u toch mee bezig houdt in de politiek”…

Die opmerking had ik recent nog naar aanleiding van mijn bezorgdheid omtrent het tekort aan huisartsen.

Blijkbaar heb ik daar toch het één en ander mee in beweging gezet. Want mijn emails naar sommige personen en instanties hebben die wakker geschud. Dat heeft inmiddels al geleid tot aandacht voor het probleem. Als lokaal politicus was mijn bezorgdheid ook lokaal, maar het blijkt dat ik hiermee een thema heb aangesneden dat breder gaat.

In Limburg is de situatie nog veel schrijnender. Het Belang van Limburg ging met de criteria van 90 artsen per 100.000 inwoners de cijfers in hun gemeenten na en kwam tot de conclusie dat in de helft van de Limburgse gemeenten te weinig huisartsen zijn.

Ook Rufy Baeke, ondervoorzitter van het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen, heeft zich in de materie vastgebeten. Dit heeft bij De Morgen geleid tot voorpagina nieuws en een uitgebreid vervolgartikel. Rufy zegt in het artikel zelf “Ik kreeg recent de vraag van een lokale politicus hoe het kwam dat hij in geen drie dagen een afspraak met een huisarts kon krijgen.”

Van Rufy heb ik al een tijd geleden begrepen dat de overheid zelf niet weet hoeveel huisartsen er echt actief zijn. Er zijn er veel met een riziv nummer, maar zoals Rufy Baeke het zelf aanhaalt: “dat zijn er die de bloeddruk van hun schoonmoeder opmeten na hun uren”.

Ook N-VA-senator Louis Ide heeft oog voor de materie. Hij heeft in de Senaat een schriftelijke vraag ingediend om te weten te komen hoe de overheid die lijst voor het Impulseofonds heeft kunnen samenstellen als ze niet over de juiste cijfers beschikt. Uiteindelijk zullen we via het antwoord kunnen dieper ingaan op het probleem in Knesselare (en omgeving).

David Geens (GVP) wil de hogere overheid vragen om jonge huisartsen in Knesselare financieel te steunen. Knesselare heeft volgens Geens een tekort aan artsen.

Door het tekort, lopen de wachttijden in de wachtkamers op. Knesselare heeft nu één huisarts per 1.333 inwoners. Het Vlaamse gemiddelde schommelt op een arts per 970 inwoners.

“De overheid erkent het probleem en helpt jonge dokters in probleemzones”, zegt Geens. “Met Impulseo krijgen jonge artsen een premie van 20.000 euro en kunnen ze ook een goedkope lening krijgen. De huisartsenkring waar Knesselare toe behoort, heeft een tekort aan artsen maar staat jammer genoeg niet op de lijst van Impulseo om in aanmerking te komen voor die premies. Ik ga de komende weken contact opnemen met de bevoegde instanties en die situatie proberen recht te trekken. Jonge artsen stimuleren met die premie zou ook bij ons het tekort aan huisartsen kunnen oplossen. We moeten nu handelen voor het te laat is en we in Knesselare allemaal in de rij moeten staan om een dokter te spreken.”

(JSA)

© 2009 Het Laatste Nieuws

Persoonlijk vind ik dat de huisarts een cruciale rol speelt in ons verzorgingssysteem, zeker als eerstelijnshulp.

Daarom is het belangrijk dat er een goede spreiding is. De overheid erkent dit probleem ook en heeft daarom het Impulseo fonds in het leven geroepen.

Dankzij dit fonds kunnen jonge artsen die zich in een probleemgebied vestigen, een premie krijgen van 20.000 euro en een goedkope lening van maximaal 45.000 euro.

Een probleemgebied is volgens het RIZIV iedere huisartsenzone waar men minder dan 90 huisartsen per 100.000 inwoners telt.

Ik sprak met enkele jonge huisartsen en verscheidene van hen vertelden me dat men ofwel best rekent op een familiale overname (van vader op zoon/dochter zeg maar) of dat een financiële input zoals van Impulseo echt wel nodig is om te kunnen starten.

Dus het is uitermate van belang om te weten of je als gemeente op die lijst staat of niet.

Voor alle duidelijkheid: Knesselare en omgeving staat niet op deze lijst.

En dat verwondert me. Per slot van rekening hebben we een dalend aantal huisartsen in onze gemeente. Vorig jaar stopte een huisarts en een andere denkt stilaan aan pensioen.

Omgerekend kan je stellen dat we in Knesselare slechts 1 dokter hebben per 1333 inwoners. Het Vlaamse gemiddelde situeert zich rond een dokter per 970 inwoners. Je zou dus kunnen stellen dat als iedere inwoner gemiddeld 4 keer per jaar een huisarts nodig heeft, onze huisartsen zich dagelijks moeten kapot werken om iedereen te zien.

Aangezien ik ook sprak met een jonge huisarts in opleiding met interesse voor Knesselare, ben ik dieper in de cijfers gaan spitten en heb ik eens de actieve huisartsen geteld in onze huisartsenkring. Dit heb ik eens uitgetekend per 1000 inwoners om de cijfers te kunnen vergelijken met de impulseo-criteria.

Onze huisartsenkring strekt zich uit over Aalter, Beernem, Knesselare en Maldegem.

In totaal kom ik dus omgerekend in de zone op 85,63 artsen per 100.000 inwoners. Onze zone zou dus op de lijst van kwetsbare gebieden moeten staan (quod non).

Zelfs binnen deze zone zie je grote verschillen. Aalter staat op kop met een cijfer van 94,6, terwijl Knesselare slechts 75 haalt.

Het weze dus duidelijk dat er best iets gedaan wordt om onze gemeente aantrekkelijk te maken voor minstens één nieuwe jonge huisarts.

Ik ga de komende weken dan ook proberen contact te leggen met de bevoegde instanties om meer uitleg te krijgen en eventueel de situatie recht te zetten. Misschien kunnen we dan rekenen op aflossing van de wacht.

Voor het te laat is en we in de rij moeten staan aan de Knesselaarse wachtruimtes.

Zorg is voor mij persoonlijk als N-VA-kandidaat een zeer belangrijk thema in de huidige campagne naar aanleiding van de Vlaamse verkiezingen.

De huisartsen zijn perfect geplaatst om het belang ervan aan te voelen: elke dag opnieuw komen ze in contact met gezondheidsproblemen bij alle leeftijdscategorieën. De overheid miskent te vaak hun belangrijke taak.

Vlaanderen heeft belangrijke bevoegdheden in verband met thuiszorg, geestelijke gezondheidszorg, ouderenzorg en palliatieve zorg. Er moet daarvoor meer geld vrijkomen eerder dan jobkortingen te verhogen op een ogenblik dat het economisch minder goed gaat. Wellicht vallen er straks heel wat ontslagen en duiken er – tengevolge daarvan – nog extra gezondheidsproblemen op.

Uit contacten met verscheidene huisartsen weet ik dat de voorkeursbehandeling van de Franstaligen, die de studierichting geneeskunde willen beginnen, als zeer oneerlijk worden ervaren bij veel Vlaamse huisartsen.

Vanuit N-VA wil ik proberen de andere partijen te overtuigen dat een ingangsexamen, alleen voor Vlaamse kandidaat-artsen, niet correct is.

De Vlaamse leden van de Planningscommissie Medisch Aanbod zijn akkoord. Er moeten dringend maatregelen komen, die het beroep aantrekkelijker maken. De numerus clausus mag niet verder door de Franstaligen uitgehold worden.

Het ondersteunen van alle huisartspraktijken – en niet alleen de groepspraktijken – kan nu reeds vanuit de Vlaamse begroting. Dit moet nu eindelijk gebeuren.

De ongelijke toegang tot de huisartspraktijk versus de spoedgevallendiensten kan niet langer: iedereen – en niet enkel wie sociaal achtergesteld is – moet in dezelfde voorwaarden in de eerste plaats beroep kunnen doen op de huisarts. Uitbreiding van de Regeling Derde Betalende kan daarbij een nuttig instrument zijn.

N-VA eist een stevige “injectie” van middelen om eindelijk de wachtlijsten in de gehandicaptenZORG te doen verdwijnen. Meer dan

10.000 gehandicapten blijven wachten op voor hen absoluut noodzakelijke voorzieningen. Aan dit onrecht moet onmiddellijk een eind gemaakt worden.

Er dienen sterkere stimuli te komen, die de zieke overtuigen EERST beroep te doen op een GMD-houdende HUISARTS.

In verband met de belangrijke functie van de huisarts in een ruimer preventiebeleid moet de Vlaamse regering resoluut deze bevoegdheid terugeisen en Minister Onkelinx “halt” toeroepen.

Onder meer daaraan wil ik – in regelmatige samenspraak met Vlaamse huisartsen – hard werken de komende jaren.