David Geens – De kunst van het mogelijke

Het zit er bovenarms op tussen mobiliteitsschepen Erné De Blaere (Groep 9910) en oppositieleider David Geens (GVP) van het Oost-Vlaamse Knesselare. Geens had naar aanleiding van een zwaar verkeersongeval in de Hoekestraat op zijn weblog een artikel geschreven, waarin hij de verantwoordelijkheid tussen de regels door in de schoenen van de schepen schoof. Die uitlatingen zijn bij De Blaere niet in goede aarde gevallen.

«De uitlatingen op de weblog beschouw ik als platvloerse literatuur, geschreven door mensen die elk normbesef kwijt zijn», reageert schepen De Blaere scherp. «Er wordt gesteld dat er bij een schepen dringend grijze hersencellen moeten wakker worden. Ik wil stellen dat ik mij elke dag inzet voor de veiligheid van elk van onze inwoners. Ik heb zelf kinderen en kleinkinderen en wil voor ieders veiligheid zorgen. Ik hoop dat de reactie op de weblog een idee was van één persoon. Want als de hele partij die mening deelt, zou ik beschaamd zijn om lid te zijn van die partij.»

gezondheid schaden

David Geens laat de kritiek niet onberoerd en zet voortaan op zijn website het logo ‘Deze site kan uw gezondheid schaden’. «Ik vind deontologie wel degelijk belangrijk, maar ook de grens tussen politieke activiteiten en alles daarbuiten. Sorry als mensen mijn woorden anders hebben gelezen, dan ik ze had bedoeld.»

&copy 26/5/07 Het Laatste Nieuws

KNESSELARE Bij een zwaar verkeersongeval in de Hoekestraat is zaterdagmorgen een bestuurder gewond geraakt, toen hij net voor de dodenbocht de controle over het stuur verloor. De straat is pas heraangelegd. ‘Een gemiste kans om ze veiliger te maken’, sneert de oppositie.

De Hoekestraat heeft geen al te beste reputatie. Precies een jaar geleden vloog een personenwagen in een woning. Tegen de gevel van diezelfde woning reed zich het jaar daarvoor een motorrijder te pletter. Intussen is de woning gesloopt. ‘Gelukkig maar’, zegt buurtbewoner Thomas Lataire. ‘Het ongeval gebeurde op dezelfde plaats. Mocht dat huis er gestaan hebben, was de bestuurder eraan.’ Volgens de politie reed de chauffeur, een man van 29 uit Beernem, te snel, ramde een boordsteen en ging over de kop. Hij zat geklemd en moest door brandweer van Maldegem bevrijd worden. Hij werd gewond overgebracht naar het ziekenhuis, maar mocht na een nachtje observatie terug naar huis. Hij weigerde de alcoholtest na het ongeval. De Hoekestraat werd pas op 1 mei heropend. ‘We stellen vast dat de heraanleg van de straat een gemiste kans is waarbij niet alleen het schepencollege uit de bocht gegaan is’, zegt GVP-fractieleider David Geens fijntjes. ‘Op de jongste gemeenteraad drukte Natalie Busschaert, onze mobiliteitsspecialiste, haar bezorgdheid uit over het feit dat ondanks de grote investeringen er weinig gebeurd is om de veiligheid te verbeteren. De ontwerper wilde een versmallend effect creëren met een haag tussen de rijbaan en het fietspad, maar op vele plaatsen bleek dit technisch niet haalbaar. Met enkele reflectoren hoopte men dan maar op even veilig te spelen. Dit zal niet het laatste ongeval zijn. Het is onbegrijpelijk dat in tijden waarin elke overheid zoveel inspanningen levert voor verkeersveiligheid er geen asverschuivingen, wegversmallingen of wat dan ook aan verkeersveilige maatregelen genomen is in het duurste aanbestedingsproject van deze gemeente ooit.’

Zone 50

Burgemeester Fredy Tanghe is niet onder de indruk van de kritiek. ‘Informeer eens naar de omstandigheden van het ongeval’, reageert Tanghe. ‘Trouwens, de Hoekestraat is nog niet eens opgeleverd. Op de volgende gemeenteraad wordt een deel van de straat zone 50. Ook voor de bocht zullen we nog aanduiden dat het om een gevaarlijke bocht gaat. Wat kunnen we meer doen?’ (cte)

© Nieuwsblad 14/5/07

Op de laatste gemeenteraad haalde Natalie Busschaert – onze specialiste in mobiliteitsmateries – enkele punten aan omtrent de vernieuwde Hoekestraat.

Zo waren we uitermate bezorgd over het feit dat ondanks de geweldige investeringen er op het eerste zicht zo weinig gebeurd was om de veiligheid van de straat te verbeteren. In plaats van verkeersremmende maatregelen te nemen, was het nu bijna één lange rechte baan geworden en waren er quasi geen mogelijkheden tot parkeren. Mobiliteitsschepen Erné De Blaere verzekerde echter dat het allemaal niet zo’n vaart (sic!) zou lopen: op sommige plaatsen was de middenlijn weer weggehaald zodat er wel geparkeerd mocht worden en ooit zou men de snelheid verlagen tot 50 per uur.

Maar vandaag stellen we met veel droefheid vast, dat de heraanleg van de Hoekestraat een gemiste kans is waarbij niet alleen het schepencollege uit de bocht gegaan is…

Opnieuw is er een zwaar ongeval gebeurd in de Hoekestraat met blijkbaar maar één oorzaak: te hoge snelheid.

Dit is niet het eerste ongeval en wij vrezen dat het ook niet het laatste zal zijn.

Daar waar iedere gemeente bij heraanleg zoveel mogelijk aandacht laat gaan naar verkeersveiligheid, lijkt dit toch grotendeels te ontbreken in de vernieuwde Hoekestraat. In de Maldegemseweg experimenteert men sinds deze week eindelijk met asverschuivingen (gelieve er wel nota van te nemen dat dit van in het begin een idee en initiatief van de GVP is!).

Maar in de Hoekestraat ontbreekt iedere vorm van verkeersbegeleidende én verkeersremmende maatregel. Men wilde een versmallend effect creëren met een haag langsheen de baan en fietspad, maar op vele plaatsen bleek dit technisch niet haalbaar. Met enkele reflectoren hoopte men dan maar op even veilig te spelen.

Ik vind het zelf onbegrijplijk dat in deze tijden waarin iedere overheid zoveel inspanningen levert, er geen asverschuivingen, wegversmallingen of watdanook aan verkeersveilige maatregelen werden genomen in het duurste aanbestedingsproject van deze gemeente ooit (en dat laatste zijn niet mijn woorden, maar wel die van burgemeester Tanghe).

De uitdrukking “gemiste kans” siert al te vaak deze blog als ik verslag uitbreng over genomen (en nog meer over niet-genomen) beslissingen van ons schepencollege. Ik hoop alleen dat het ongeval van vandaag eens enkele hersencellen in gang zet bij de bevoegde schepen van mobiliteit en zijn collega’s in het college. Ik ben blij dat ik niet in zijn schoenen sta: ik zou moeilijkheden ondervinden om nog goed te slapen als ik zwaargewonden en misschien ooit doden op mijn geweten zou krijgen.

Ik hoop één ding: leer hier alsjeblieft uit, maak dankbaar gebruik van ons voorstel in de Maldegemseweg om te experimenteren met verkeersveilige opstellingen en pas de verworven leerstof toe in alle nieuwe projecten en héél graag zelfs ook in de Hoekestraat. Bestel gerust nog wat van dat straatmeubilair extra en plaats dat waar nodig in de Hoekestraat. Bij voorbaat stem ik al in met een begrotingswijziging die daarvoor nodig is. Want op verkeersveiligheid en vooral op een leven staat geen prijs…

(hat tip: Thomas Lataire via SMS)

Vanavond heb ik iets fantastisch meegemaakt.

Vorige dinsdag was ik aanwezig op de officiële opening van de Hoekestraat en Aalterseweg. Eerst de onthulling van een gedenksteen en vervolgens een receptie in Horse Mania aangeboden door de gemeente. Op zich ook een prachtig initiatief van de gemeente: ik vind het een belangrijke taak van een lokaal bestuur om mee te werken aan de grote verdwijntruuk van de verzuring…

Maar toen ik bij de aankomst tegen de burgemeester Fredy Tanghe zei dat zulke avonden bij de leuke kanten van onze taak als raadslid hoorde, meende ik dat ook wel.

Ik vind het prachtig dat een buurt zelf het initiatief neemt om gezellig samen te komen om iets te vieren.

Een dikke proficiat aan De Blauwe Parel: ze hebben hun parking en deuren opengezet voor hun buren, hebben voor een leuke omkadering gezorgd (er was zelfs de fanfare uit Steenbrugge), lekkere hapjes en heerlijke drankjes.

Het was dus inderdaad zeer aangenaam om de opening van de Hoekestraat nog eens te vieren.

Net zoals Vlaanderen al barbecuecheques heeft uitgedeeld, hoop ik dat onder impuls van onze schepen van sociale samenhang er ook plannen uitgewerkt worden om zulke buurtfeesten te ondersteunen.

In Vlaanderen geldt de normale simpele regel “De vervuiler betaalt” als basisregel in de complexe regelgeving omtrent afvalbeheer.

Deze regel is eerder dit jaar door het Europees Parlement nogmaals bevestigd voor ondernemingen:

Na zes weken debat hebben de Europarlementsleden zich uitgesproken voor striktere regels betreffende de verantwoordelijkheid van ondernemingen die aan de basis liggen van milieuschade. Het gaat om een herbevestiging van de regel “de vervuiler betaalt”. Voortaan is bepaald dat ondernemingen volledig verantwoordelijk…

(bron: Prevent)

We kennen allemaal de dossiers omtrent Umicore die om de saneringsplannen in Hoboken, Olen, Balen en Overpelt te realiseren 20 miljoen euro heeft uitgetrokken op hun begroting (bron: Nieuwsblad), of de verplichte sanering van tankstations waar de kosten gedragen worden door alle vervuilers – dus zowel de pretroleumsector als de automobilist (bron: BOFAS).

Voorbeelden genoeg van historische vervuilingen waar de oorspronkelijke veroorzaker toch nog moet – terecht – betalen.

Maar in Knesselare dus soms niet.

In de Hoekestraat werden onlangs de rioleringen naar aanleiding van de Aquafin werken vervangen. Soms kan men de rioleringen niet verwijderen omwille van de wortels van bomen of andere planten. In dat geval metselt men de oude rioleringen toe en stort men ze vol met beton.

Onafhankelijk of men de riolering uitgraaft dan wel laat zitten, moet men ze voordien steeds reinigen. Gewoonlijk zitten zulke rioleringen overvol met slib. Dit moet dan gereinigd worden in een erkende reinigingsinstallatie. Dit was dan ook voorzien in de oorspronkelijke offerte.

In de Hoekestraat heeft men echter vastgesteld dat het slib veel vuiler was dan voorzien. Dit betekent dan ook een aanzienlijke meerkost van 16.500 ¤. De aannemer en het betrokken studiebureau laten geen enkele twijfel bestaan over de oorzaak van de extra vervuiling. Dit is geheel te wijten aan de industriële activiteit van een (voormalig) bedrijf uit de buurt.

Ik snap dan ook niet waarom het schepencollege geen enkele stap heeft ondernomen om het principe “de vervuiler betaalt” te respecteren en de rekening te presenteren aan de vervuiler. Dit is evengoed een historische vervuiling zoals de voorbeelden die ik bovenaan in het artikel gaf. Het schepencollege weet heel goed welk bedrijf hiervoor verantwoordelijk was en dat men eventueel kan aanspreken om deze rekening te betalen.

Maar als men dat niet doet, dan moeten wij als belastingbetaler weer opdraaien voor kosten die eigenlijk niet voor ons bestemd waren.

Het is oneerlijk tegenover de bedrijven die wel hun verantwoordelijkheid opnemen. Het is even oneerlijk tegenover al de belastingbetalers. Daarom hoop ik dat het schepencollege alsnog de nodige stappen zal ondernemen om met de eigenaar van het bedrijf te gaan praten.

Raadslid Roland Bonami wist op de gemeenteraad nog te vertellen dat een lager gelegen weiland in de Hoekestraat werd opgehoogd met slib. Normaal is hiervoor een vergunning nodig. De burgemeester kon zich niet herinneren ooit een vergunning afgeleverd te hebben. Laat ons dan maar hopen dat het ook geen vervuild slib is dat men daar gestort heeft. Het college was er vrij gerust in net omdat er in het dossier enkele meetstaten zaten die aantoonden dat het vervuilde slib werd afgevoerd naar een reinigingsinstallatie.

Wordt vervolgd.