David Geens – De kunst van het mogelijke

Ik ben het laatste boek van Marc Reynebeau aan het lezen: Het Nut van het Verleden.

In de proloog geeft Marc Reynebeau weer waarom hij dit boek schrijft: een historicus of een groep historici samen hebben niet DE waarheid in pacht, maar gewoon EEN waarheid. Afhankelijk van diverse invalshoeken ziet de geschiedenis er anders uit.

Uiteraard haalt hij enkele voorbeelden aan dat de geschiedenis zelfs her/geschreven wordt door de machthebbers van het moment.

Het is omtrent de historiek van het zwaar verkeer in Knesselare niet anders.

In Het Laatste Nieuws van vrijdag 19 januari 2007 stond in een kaderstuk het overzicht van het dossier omtrent het zware verkeer. Vanaf een bepaald punt zijn er stukken weggevallen, waarschijnlijk door plaatsgebrek, en daarom verbeter, sorry, vul ik hier even aan:

* 2005: Door blijvende toename zwaar verkeer druk vanwege oppositiepartij GVP ligt de problematiek weer op tafel.

* november 2005: GVP’ers Joeri Roose en Thomas Lataire gaan onder leiding van David Geens tot op het kabinet van minister Peeters om te pleiten voor een verbod.

* Januari 2006: Start van drukke onderhandelingen acties van de GVP – waaronder de gele olifantenaffiches en de pamfletten om opnieuw verbod in te voeren.

* Voorjaar 2006: Verbod wordt hét verkiezingsthema voor meerderheid en de oppositie. De meerderheid haast zich om ook te zeggen dat het moet veranderen.

* Maart 2006: Tellingen wijzen uit dat dagelijks zowat 1.000 vrachtwagens door centrum rijden.

* 10 mei 2006: gemeenteraad neemt opnieuw beslissing op voorstel van de GVP om zwaar vervoer deels te weren.

* 22 augustus 2006: Gewest gaat akkoord met plaatsen van de nodige borden.

* 18 januari 2007: Borden zijn eindelijk geplaatst en verbod gaat van kracht.

Zowel de foto in Het Laatste Nieuws als die uit Het Nieuwsblad verdienen een correctere ondertiteling:

Rechts ziet u commissaris Ponnet die er bij gesleurd is voor een foto. Een echte controle is het niet, want men staat aan de verkeerde kant van de weg, aangezien het verbod nog steeds niet geldt voor vrachtwagen die van Beernem komen.

In het midden staat een burgemeester die nu terecht trots is dat hij als schepen in een vorige legislatuur met zijn handjes wapperde en beweerde dat de GVP van een kale kermis zou thuiskomen en dat er NOOIT van enig verbod sprake kon zijn.

Links staat een mobiliteitsschepen die ooit nog lid was van een oppositiepartij en in die hoedanigheid in een vergadering in het zaaltje naast de feestzaal het absoluut niet nodig vond om ook maar enige actie te ondernemen tegen het zware verkeer, tot grote frustratie van toenmalig voorzitter David Geens en secretaris Thomas Lataire. De schepen is echter consequent gebleven: tot op de dag van vandaag heeft hij ook daadwerkelijk geen actie ondernomen.

Ik weet het: in een krant is niet altijd plek om zoveel toelichting te geven. Maar toch… sommigen gaan boeken schrijven, anderen gaan bloggen om toch weer een ANDERE waarheid over het verleden neer te pennen.

Krak boem, even voor middernacht besloot een grote vrachtwagen even meer plaats in te nemen dan dat er fysisch voorzien is in de smalle bocht van de Hellestraat (meer info op de site van Het Volk). Ach ja, alle inwoners van Knesselare weten dat die kleine centrumstraatjes niet geschikt zijn voor zwaar verkeer, maar je kan niet verwachten dat een buitenlander dit weet – hoewel dat bij een uitzonderlijk transport normaliter het traject op voorhand door de transporteur verkend moet worden.

Het zal Dirk Goetmaeckers echter een worst wezen. De man stelt terecht de vraag waarom de al zo lang beloofde borden tegen het zwaar verkeer zo lang ergens in een magazijn blijven liggen. Och ja, het straatmeubilair voor de Maldegemseweg ligt ook al een jaar langs de kant van een magazijn gewoon te liggen…

Een gemeentebeleid kan actief of passief zijn.

Passief wil zeggen: wachten tot een ander iets doet; wachten op De Post om een postpunt te openen, wachten op de overheid om borden te plaatsen, wachten op mirakels die niet uit zichzelf gebeuren.

Een actief bestuur is een bestuur dat niet aanmoddert, die de telefoon vastpakt en rondbelt tot er actie komt. Die desnoods zelf borden zet en de factuur gewoon doorstuurt naar de Vlaamse overheid.

Alle begrip voor het feit dat het ongeval hier gebeurde door uitzonderlijk vervoer; dit mag nu eenmaal niet over de autosnelweg en moet soms halsbrekende toeren uithalen om ergens langs kleine straten te geraken. Het gemeentebestuur zou best wel eens contact opnemen met de betrokken firma’s die zulk vervoer organiseren om duidelijke afspraken te maken omtrent de doorgang en de planning hieromtrent.

Burgemeester in spe Tanghe heeft weer zijn natuurlijke reflex: it wasn’t me…

“Ze moeten hier geen politieke zaak van maken. Iedereen wil het zwaar verkeer uit de dorpskern, zowel de GVP als wij. En druk zetten heeft geen zin.”

Leert hij dan nooit eens het principe dat wie niks vraagt, ook niks krijgt? We leren onze kinderen reeds al knippend en plakkend uit reclamefolders om een briefje op te stellen voor Sinterklaas, zodat de heilige goede man weet wat hij moet brengen, maar die wijze levensles is blijkbaar nooit aan Tanghe gegeven.

Van een gemeentebestuur verwacht ik dat ze de belangen van onze gemeente en onze inwoners verdedigt, op alle mogelijke manieren. Niet dat ze lijdzaam toekijkt en makkelijkheidshalve alles over zich heen laat komen.

Bellen, schrijven, zagen, klagen, duvelen, lastigvallen… die Vlaamse overheid, desnoods tot ze uit pure ellende beseffen dat Knesselare wel degelijk op de kaart staat.

Een jaar geleden was het de overtuiging van Tanghe dat er niks kon gedaan worden aan het zware verkeer. Nu komt er een half verbod, en enkel en alleen omdat de GVP wel koppig is blijven vasthouden.

Maar tja, Spanjaardstraat, Wolvestraat, Drieselken, Wallekens en Urselseweg, daar hebben ze er geen last van zwaar verkeer. Laat eerst nog maar een paar huizen omver gereden worden… Hopelijk gebeurt er iets vooraleer er eens een kind tussen gevel en vrachtwagen belandt…