KNESSELARE Bij een zwaar verkeersongeval in de Hoekestraat is zaterdagmorgen een bestuurder gewond geraakt, toen hij net voor de dodenbocht de controle over het stuur verloor. De straat is pas heraangelegd. ‘Een gemiste kans om ze veiliger te maken’, sneert de oppositie.
De Hoekestraat heeft geen al te beste reputatie. Precies een jaar geleden vloog een personenwagen in een woning. Tegen de gevel van diezelfde woning reed zich het jaar daarvoor een motorrijder te pletter. Intussen is de woning gesloopt. ‘Gelukkig maar’, zegt buurtbewoner Thomas Lataire. ‘Het ongeval gebeurde op dezelfde plaats. Mocht dat huis er gestaan hebben, was de bestuurder eraan.’ Volgens de politie reed de chauffeur, een man van 29 uit Beernem, te snel, ramde een boordsteen en ging over de kop. Hij zat geklemd en moest door brandweer van Maldegem bevrijd worden. Hij werd gewond overgebracht naar het ziekenhuis, maar mocht na een nachtje observatie terug naar huis. Hij weigerde de alcoholtest na het ongeval. De Hoekestraat werd pas op 1 mei heropend. ‘We stellen vast dat de heraanleg van de straat een gemiste kans is waarbij niet alleen het schepencollege uit de bocht gegaan is’, zegt GVP-fractieleider David Geens fijntjes. ‘Op de jongste gemeenteraad drukte Natalie Busschaert, onze mobiliteitsspecialiste, haar bezorgdheid uit over het feit dat ondanks de grote investeringen er weinig gebeurd is om de veiligheid te verbeteren. De ontwerper wilde een versmallend effect creëren met een haag tussen de rijbaan en het fietspad, maar op vele plaatsen bleek dit technisch niet haalbaar. Met enkele reflectoren hoopte men dan maar op even veilig te spelen. Dit zal niet het laatste ongeval zijn. Het is onbegrijpelijk dat in tijden waarin elke overheid zoveel inspanningen levert voor verkeersveiligheid er geen asverschuivingen, wegversmallingen of wat dan ook aan verkeersveilige maatregelen genomen is in het duurste aanbestedingsproject van deze gemeente ooit.’
Zone 50
Burgemeester Fredy Tanghe is niet onder de indruk van de kritiek. ‘Informeer eens naar de omstandigheden van het ongeval’, reageert Tanghe. ‘Trouwens, de Hoekestraat is nog niet eens opgeleverd. Op de volgende gemeenteraad wordt een deel van de straat zone 50. Ook voor de bocht zullen we nog aanduiden dat het om een gevaarlijke bocht gaat. Wat kunnen we meer doen?’ (cte)
Op de laatste gemeenteraad haalde Natalie Busschaert – onze specialiste in mobiliteitsmateries – enkele punten aan omtrent de vernieuwde Hoekestraat.
Zo waren we uitermate bezorgd over het feit dat ondanks de geweldige investeringen er op het eerste zicht zo weinig gebeurd was om de veiligheid van de straat te verbeteren. In plaats van verkeersremmende maatregelen te nemen, was het nu bijna één lange rechte baan geworden en waren er quasi geen mogelijkheden tot parkeren. Mobiliteitsschepen Erné De Blaere verzekerde echter dat het allemaal niet zo’n vaart (sic!) zou lopen: op sommige plaatsen was de middenlijn weer weggehaald zodat er wel geparkeerd mocht worden en ooit zou men de snelheid verlagen tot 50 per uur.
Maar vandaag stellen we met veel droefheid vast, dat de heraanleg van de Hoekestraat een gemiste kans is waarbij niet alleen het schepencollege uit de bocht gegaan is…
Opnieuw is er een zwaar ongeval gebeurd in de Hoekestraat met blijkbaar maar één oorzaak: te hoge snelheid.
Dit is niet het eerste ongeval en wij vrezen dat het ook niet het laatste zal zijn.
Daar waar iedere gemeente bij heraanleg zoveel mogelijk aandacht laat gaan naar verkeersveiligheid, lijkt dit toch grotendeels te ontbreken in de vernieuwde Hoekestraat. In de Maldegemseweg experimenteert men sinds deze week eindelijk met asverschuivingen (gelieve er wel nota van te nemen dat dit van in het begin een idee en initiatief van de GVP is!).
Maar in de Hoekestraat ontbreekt iedere vorm van verkeersbegeleidende én verkeersremmende maatregel. Men wilde een versmallend effect creëren met een haag langsheen de baan en fietspad, maar op vele plaatsen bleek dit technisch niet haalbaar. Met enkele reflectoren hoopte men dan maar op even veilig te spelen.
Ik vind het zelf onbegrijplijk dat in deze tijden waarin iedere overheid zoveel inspanningen levert, er geen asverschuivingen, wegversmallingen of watdanook aan verkeersveilige maatregelen werden genomen in het duurste aanbestedingsproject van deze gemeente ooit (en dat laatste zijn niet mijn woorden, maar wel die van burgemeester Tanghe).
De uitdrukking “gemiste kans” siert al te vaak deze blog als ik verslag uitbreng over genomen (en nog meer over niet-genomen) beslissingen van ons schepencollege. Ik hoop alleen dat het ongeval van vandaag eens enkele hersencellen in gang zet bij de bevoegde schepen van mobiliteit en zijn collega’s in het college. Ik ben blij dat ik niet in zijn schoenen sta: ik zou moeilijkheden ondervinden om nog goed te slapen als ik zwaargewonden en misschien ooit doden op mijn geweten zou krijgen.
Ik hoop één ding: leer hier alsjeblieft uit, maak dankbaar gebruik van ons voorstel in de Maldegemseweg om te experimenteren met verkeersveilige opstellingen en pas de verworven leerstof toe in alle nieuwe projecten en héél graag zelfs ook in de Hoekestraat. Bestel gerust nog wat van dat straatmeubilair extra en plaats dat waar nodig in de Hoekestraat. Bij voorbaat stem ik al in met een begrotingswijziging die daarvoor nodig is. Want op verkeersveiligheid en vooral op een leven staat geen prijs…
Volgens mij heeft Fredy Tanghe zich een openVLD-lidkaart aangeschaft.
De communicatie van het beleid is inderdaad verbeterd, maar het lijkt op Guy Verhofstadt: veel beloven en weinig resultaten.
Ik las vandaag in Het Laatste Nieuws dat de wegversmallingen in de Maldegemseweg er binnenkort aankomen. Er moest eerst een politiereglement komen en dan pas konden de blokken besteld worden.
Op z’n Verhofstadts ontbreekt er wel iets in die berichtgeving.
Met name dat er eigenlijk al tijd genoeg was. Het gebruik van straatmeubilair in de Maldegemseweg is een GVP-idee. Er wordt daar te snel gereden, dat weet iedereen.
Permanente oplossingen nu inbouwen is weggegooid geld: “binnenkort” wordt de straat toch heraangelegd.
Daarom wilde de GVP twee vliegen in één klap: werk met een tijdelijke opstelling. Probeer desnoods verschillende opstellingen om te kijken wat het beste effect heeft. Op die manier kan je nadien met een gerust hart de tijdelijke opstelling die het best scoort omzetten in een permanente oplossing bij de heraanleg van de straat. En tegelijk moet je niet wachten tot Aquafin start aan de rioleringswerken maar scoor je onmiddellijk een verbetering van de verkeersveiligheid.
Tweede vaststelling: in die twee jaar had een politiereglement er al lang kunnen zijn.
Derde vaststelling: kijk nog eens naar het filmpje op “Geen containerpark voor 2010”. Gezien? Neen, ik heb speciaal de aandacht er op gevestigd. Die blokken zijn er dus ook al een tijdje…
Ik hoop ook dat men tegelijk een dommigheid van Eandis of Belgacom of andere nutsmaatschappij rechtzet.
Jean-Pierre Galle wees er tijdens een fractievergadering vorige maand op dat één of andere nutsmaatschappij een extra verdeelkast had geplaatst op de hoek van Kouter en Maldegemseweg, die het uitzicht belemmerd en het kruispunt een stuk onveiliger maakt dan het al was.
Er stond er al ééntje, maar die was net wat kleiner en stond zodanig dat men tussen de haag en die verdeelkast naar rechts kon kijken. En dat is op die plaats wel heel belangrijk, want zelfs met de nieuwe reglementering die de voorrang van rechts altijd waarborgt, ook al heeft men eerst gestopt, zijn er daar maar weinig chauffeurs die de voorrang spontaan zullen verlenen aan diegene die uit de Kouter komen.
Ik heb op aanwijzen van Jean-Pierre enkele foto’s gaan nemen.
Op deze eerste foto zie je goed wat het effect is als je stopt zodat de neus van je wagen nog voor de rode suggestiestrook van de Maldegemseweg staat.
Op deze tweede foto zie je het effect van de nieuwe verdeelkast.
Zoals je op deze foto kan zien, kon je vroeger nog enigzins een idee hebben of er een wagen aanstormde of niet. Nu heb je er maar het raden naar.
Ik heb de test gedaan hoe ver je met de auto moet vooruit rijden om terug zicht te krijgen, zoals je op de volgende foto kan zien.
Je moet dus met je neus tot over de suggestiestrook gaan. Niet echt veilig als er weer eens zo’n niet-voorrang-verlenende laagvlieger op je afkomt of een fietser zich over de rode strook begeeft en dus van de andere kant van die kast ook niet echt ziet wat er uit de Kouter komt.
Onze suggestie van de GVP is dan ook: plaats ter hoogte van die twee verdeelkasten zo’n blokken zodat je daar komende van de N44 moet uitwijken naar de linkerkant van de Maldegemseweg: het vertraagt het verkeer en geeft de kouterverlatende chauffeurs de gelegenheid meer te zien.
Allé, ’t is een idee en het moet uiteraard met de politie bekeken worden, want een weg versmallen aan een kruispunt heeft ook consequenties, maar er moeten mogelijkheden zijn, denken we.
Kinderen spelen tegenwoordig veel minder op straat dan vroeger. Niet omdat ze dat niet leuk zouden vinden, maar omdat hun ouders te bang zijn om ze nog buiten te laten: het verkeer is te gevaarlijk, en er lopen teveel mensen rond met slechte bedoelingen, vinden ze. Dat staat allemaal in een studie van het speelgoedmuseum in Mechelen.
(beeldfragment staat bij meer lezen)
Volgens deze studie speelde van de Vlaamse kinderen geboren na 1970 nog 41 procent buiten. Sinds 2000 is dat nog maar 15 procent. “76 procent speelt in de tuin, daarna komen de straat (58 procent) en een park of plein (17 procent)“, aldus Marc Wellens, conservator van het Speelgoedmuseum.
In De Morgen las ik ik toen een goede samenvatting van het rapport van Wellens.
In Vlaanderen gaat het bergaf met het buiten spelen, zeker op straat. Dat wijst onderzoek van het Speelgoedmuseum uit. “Sommige kinderen weten zelfs niet meer hoe ze moeten knikkeren”, aldus Marc Wellens. “Ze gooien gewoon met de knikker in plaats van hem met duim en wijsvinger weg te schieten.”
Als kinderen minder buiten ravotten, komt dat niet omdat ze liever binnen zitten met hun gameboy. Belgische kinderen vinden buiten spelen leuker dan binnen spelen, zo bleek nog uit een onderzoek uit 2005 van Duracell bij negenhonderd Belgische ouders en evenveel kinderen. Zes op de tien zouden graag wat meer buiten spelen.
Maar 77 procent van de ouders is bang voor gevaarlijke situaties als ongevallen of vreemde mensen. Daarmee zijn de Belgische ouders de bangste van heel Europa.
Dat is niet onlogisch, gezien België een van de dichtstbevolkte landen is, met druk verkeer, ook op kleinere banen. “Het verschil tussen plattelandskinderen en stadskinderen wordt daardoor kleiner”, meent Wellens. De drukke bebouwing zorgt er ook voor dat de geliefdste speelplekjes van kinderen, een onbenut veldje, een verlaten koertje, almaar schaarser worden. “Kinderen kiezen liever een eigen, wat afgezonderde speelplek, dan naar het speelplein bij het park te moeten gaan”, zegt Johan Meire, stafmedewerker bij Kind en Samenleving. “Zulke plekken verdwijnen. Ik hoorde laatst nog van een paar jongens dat ze hun speelplek kwijt waren, omdat de grond verkaveld was.”
Een tweede reden waarom je kinderen minder vaak buiten ziet ravotten, is demografisch van aard. “Ouders met één kind laten dat kind niet makkelijk alleen buiten spelen”, aldus Johan Meire. “Als een oudere broer of zus meegaat, hebben ze er meer vertrouwen in. In plaats van samen op een plein te voetballen, zitten veel van deze enige kinderen alleen thuis. Buiten spelen is nochtans belangrijk om vrienden te maken, buiten de school.”
Deze week ontving ik van het ACW van Knesselare een strooifolder en een mooie affiche die dit thema nog eens onder het lokale licht brengt.
Kinderen
willen
lopen , spelen, fietsen
Beste buurtbewoner,
Maak van je buurt een kindvriendelijke buurt. Samen met je buren.
Hang deze affiche aan het raam.
En geef daarmee aan dat kinderen de nodige ruimte verdienen.
Niet zelden schrikken ouders en grootouders ervoor terug om de (klein)kinderen buitenshuis te laten spelen omwille van veiligheidsredenen.
Nochtans hebben kinderen nood aan voldoende bewegingsruimte en aan speelkameraadjes.
Ruimte voor kinderen is zowel een verantwoordelijkheid voor de inwoners als voor het beleid.
Met deze affiche moedig je meteen ook de lokale overheid aan om werk te maken van een kindvriendelijke gemeente.
Alvast bedankt voor uw medewerking
(achterzijde)
Lopen staat voor open ruimte, voor vrije natuur waar kinderen kunnen ravotten, kampen bouwen, … Spelen gaat over de nood die kinderen voelen om zich uit te leven op een speelplein, in een recreatieve zone, … Met fietsen vragen kinderen naar een verkeersveilige omgeving zodat ze met hun fiets veilig naar school de sportclub of de muziekschool kunnen gaan.
Ruimte voor kinderen kan niet in elke buurt op dezelfde manier worden ingevuld. ACW Knesselare wil dan ook in Knesselare…
elke (nieuwe) relevante woonwijk voorzien van een speelplein, zodat het een ontmoetingsplek wordt voor de kinderen (en ouders) uit de buurt/
een goed onderhoud van de speelinfrastructuur door de gemeente en de inwoners.
voldoende speel- en ontmoetingsruimte voor jongeren, in een veilige omgeving (verkeersmatig, veilige speeltoestellen) met genoeg sociale controle (vanuit de buurt, de jeugdbeweging enzovoort).
verdraagzaamheid tegenover spelende kinderen, lawaaihinder kan mits goede afspraken tot een minimum herleid worden.>
Hebt u vragen, opmerkingen of suggesties over de actie of wil u affiches, neem dan contact op met:
Anny De Boever, H. Sakramentstraat 18, 9910 Knesselare, 09/374.27.31
Het ACW engageert zich om de actie verder op te volgen!
Het ACW is de koepelorganisatie van de christelijke werknemersorganisaties
bron: ACW Knesselare
Meer informatie over deze actie vind je ook op de website van ACW Gent-Eeklo.
Ik ben blij dat dit thema zo veel aandacht krijgt en tegelijk kijk ik ook in eigen boezem. Het is waar: als ouder van twee kindjes flitst het ook door mijn hoofd dat ik ze liever niet op straat zie spelen. OK, ze zijn nog maar twee en vier, da’s extreem jong en door het autisme is er sowieso al een gebrek om gevaar te herkennen.
Maar los daarvan is er inderdaad het verkeer, de schrik voor onbekenden, de resultaten van de Dutroux psychose…
De straat terug ombouwen tot een veilige speelomgeving, is volgens mij onrealistisch om te wensen. Veilige speelruimtes daarentegen moeten het alternatief vormen. Veilig in al zijn betekenissen. Veilig qua ligging, veilig qua omgeving, veilig speeltuig, veilig door sociale controle maar ook waar de kinderen zich veilig voelen en niet constant in de gaten worden gehouden.
Kortom, die vier aandachtspunten van het ACW zeggen het allemaal: plek om te spelen, goed onderhouden, veilig in elke zin en vedraagzaamheid van de buurtbewoners.
Onze gemeente telt gelukkig hier en daar enkele leuke speelplekken. In de H. Sakramentsstraat vind ik de inplanting wel ongelukkig gekozen: een voorbeeld van een niet-veilige omgeving. Een kavel in de Groene Vijvers had een mooie bestemming kunnen krijgen. Normaal moet er nu wel een open ruimte behouden blijven in de nieuwe wijk De Wijngaard. Ik hoop dat we als gemeente daar de nodige investeringen zullen doen om het er kindvriendelijk te maken.
Persoonlijk blijf ik er ook voorstander van om deze twee nieuwe wijken, die duidelijk jonge gezinnen aantrekken, om te vormen naar een woonerf. De Groene Vijvers trekt doorgaand verkeer aan tijdens de begin- en einduren van de school in de Sportstraat en de “randparking” daar is ook een spijtige zaak. Men moet geen extra verkeer in zo’n wijk aantrekken, vind ik.
Ik hoop ook dat het nieuwe bestuur snel werk kan maken van het fijnmazig netwerk van veilige fiets- en wandelwegels. Vele buurtwegen en kerkwegels (waar we nog voor gestreden hebben om deze te behouden daar waar het vorig bestuur ze soms nog weg wilde hebben) hebben dringend een opknapbeurt nodig. Zo kunnen kinderen op een veilige manier, zonder al die auto’s rondom hen, zich verplaatsen.
Om deze actie te steunen, wil ik heel graag luisteren naar voorstellen. Als u een idee hebt om uw buurt kindvriendelijker te maken, door betere verkeersveiligheid, door omgevingsingrepen, door plek te maken voor kinderen, … dan hoor ik het graag. Ik wil al de ideeën op hun haalbaarheid beoordelen en indien onze fractie daar goede voorstellen in vindt, dan wil ik ze natuurlijk ook naar de gemeenteraad brengen.
In de pers 
No Comments 
