David Geens – De kunst van het mogelijke

Nog één week campagne voeren, tijd om effe te lachen:

Enkele interessante links:

EU site omtrent TEN-T (Trans Europese transport netwerken)

Kaart TEN-T 30

Website internationale Schelde Commissie

Website Seine-Schelde

Ik vind het zalig om te luisteren als Pieter De Crem spreekt. Ten eerste hou ik van zijn stemgeluid. Dat heeft iets, een bepaalde klank.

Maar ik hou ook van zijn prikkelbaarheid, in beide richtingen. Pieter kan prikken als een wesp; hij pikt er die dingen uit die zijn tegenstander niet graag zal horen en mept hem daarmee rond de oren. Arrogant? Misschien wel… maar alleszins hoe ik zelf de taak van de oppositie zie: je pikt er nu eenmaal de dingen uit die beter kunnen én moeten.

Ik heb dan ook met veel aandacht naar de uitzending van Terzake07 van 22 mei gekeken. Het debat tussen Oost-Vlaamse lijsttrekkers. Karel De Gucht voor open vld, Pieter De Crem voor CD&V.

Eén ding vind ik heel spijtig aan dit debat. Van alle mogelijke opponenten uit de regering, haalt men net de enige vld minister van stal die nog behoorlijk werk heeft geleverd. Niet één van de ministers die zo onder een Decrems vuur heeft gelegen in de Kamer, maar wel de vld’er die even vuil gebekt is, die eigenlijk beter in de oppositie past.

Over één punt uit het debat wil ik persoonlijk getuigen. Wie mij kent weet dat ik vader ben van twee autistische zoontjes. Toen we het ontdekten van onze oudste, hebben we moeten zoeken voor hulp en vaak tegen muren aanlopen. Da’s zowat drie jaar geleden. Minister Vervotte zat toen pas op haar plaats, toen ik haar een brief stuurde met onze ervaringen. Niks is beter dan je als burger je politiekers met hun neus op de feiten drukt, vind ik. Toen heb ik antwoord gekregen dat het probleem inderdaad gekend was. De steeds betere diagnosticering van autismespectrumstoornissen is een gevolg van meer middelen op dat vlak (en meer kennis in de scholen, CLB’s, dokters, Kind&Gezin, enz…) en leidt dus tot meer patiënten. Logisch dan ook dat hoewel met meer middelen, de wachtlijsten niet zomaar krimpen. En toch merk ik dat ze wel krimpen. Als ouder vind je het nooit snel genoeg gaan, maar van jaar tot jaar zie ik verandering.

Dus daar had Pieter wel een punt. Pas op, net daarom vind ik het spijtig dat Inge Vervotte haar post verlaat. Ik hoop dat ze in ruil voor die switch op federaal vlak de kans krijgt de auchiasstal eens uit te mesten bij FOD Sociale Zaken.

Leuk is ook de passage waar ik de titel heb aan ontleend: “en dan hou ik mij nog in,” zegt Pieter De Crem als hij begint de paarse flaters op te sommen. Uiteraard, denk ik dan, je hebt maar 25 minuten…

Voorts ben ik op mijn honger blijven zitten. Voor ieder negatief voorbeeld, werd er een positief voorbeeld gegeven. Uiteraard is niet alles kommer en kwel geweest in deze regering. Het zou maar erg zijn als ze niks goeds gedaan hadden.

Voor mij is de eindconlusie als volgt samen te vatten (en het is deels aangereikt door de aanwezige journalist). Politieke verantwoordelijkheid is niet hetzelfde als politieke onfeilbaarheid. De mensen verwachten geen onfeilbare politici. Wel menselijke… En mensen maken fouten en geven die fouten dan ook toe. En soms als de aard van de fout het vereist, dragen ze er de consequenties van.

Pas op, daarmee wil ik niet gezegd dat er voor iedere scheet een minister ontslag moet nemen. Die periode zijn we ook voorbij. Dat Dutroux ontsnapte, was geen politieke verantwoordelijkheid van Tobback of Declerck. Wel was het goed dat ze zichzelf gegeven hebben voor de rust in het land. Men is wel politiek verantwoordelijk als een apparaat als justitie of financiën blijft vierkant draaien doordat er niet krachtdadig opgetreden wordt.

Goed bestuur is geen feilloos bestuur. Maar goed bestuur is zeker niet tonnen verwachtingen creëren met duizenden beloftes en dan staan jammeren dat de mensen te veel verwachten en te kritisch zijn. Verhofstadt oogst nu wat hij zelf gezaaid heeft. Als ik hem één fout mag aanwrijven, is het dat wel. Plus het feit dat men niet kan verdragen dat buiten enkele topspelers, er ook knoeiers in de regering zaten die men had moeten buiten smijten, met het risico van een regering ten val te brengen. Net iets te krampachtig vasthouden aan de macht is ook geen goed bestuur.

En voor de rest hou ik me gewoon dan nog in…

Ik ben altijd heel benieuwd naar de diverse standpunten van Groen! en milieuverenigingen omtrent de mogelijke verbreding van het Schipdonkkanaal.

Immers als men nogal kortzichtig zou zijn, zou je van een groene partij kunnen verwachten dat ze pro zijn betreffende een project dat vervuilende vrachtwagens van de weg moet halen. Ik kan me dus inbeelden dat het vraagstuk omtrent de verbreding van het Afleidingskanaal van de Leie dan ook een hoofdbreker is voor Groen! en andere milieuverengingen, aangezien zulke verbreding ook een serieuze impact heeft op de omliggende natuur.

Het is immers altijd makkelijk om voor de natuur te zijn en tegen de rest, maar wat wordt de keuze in een of-of situatie?

Groen! Zomergem heeft duidelijk gekozen in hun laatste partijblad uitgegeven in Zomergem. Deze duidelijke keuze is een opsteker voor wie vecht tegen de verbreding van het Schipdonkkanaal.

Klik hieronder op de afbeelding om de tekst uit hun blaadje te kunnen lezen:

Laat ons hopen dat de hogere regionen van hun partij dat standpunt overnemen…

Ik had al het Kieskompas en Doe de Stemtest ingevuld en mijn resultaten meegedeeld, nu heb ik via de site van LVB.net de Kieswijzer van Bart Vanhauwaert ontdekt.

Deze test verschilt van de andere twee op twee punten.

Ten eerste is er geen ja/neen of akkoord/niet akkoord vraag, maar is het multiple choice met iets meer nuances.

Ten tweede is het anders opgevat: het werkt met Bayesiaanse statistiek. Dit is een rekenwijze die toelaat kansen te berekenen van feiten die met elkaar in verband staan. De feiten die in deze kieswijzer van belang zijn, zijn uw politieke voorkeur enerzijds en de antwoorden die u geeft op de vragen anderzijds.

Dit betekent natuurlijk dat de maker zelf waarde moest hechten aan de waarschijnlijkheid dat partijkiezer X antwoord B zou geven op een vraag. Een inschatting die Vanhauwaert zelf gemaakt heeft en waar hij in zijn FAQ het enige goede antwoord op geeft betreffende de wetenschappelijkheid van deze methode:

Deze kieswijzer is helemaal niet wetenschappelijk verantwoord omdat …

Dat klopt, en dan?

En ziehier mijn resultaten van deze test:

Wederom CD&V bovenaan, op de hielen gezeten door N-VA.

Maar weer diezelfde vaststelling dat de verschillen tussen de partijen maar enorm klein zijn.

Bij deze test zie je ook de foutenmarge: hoe breder het balkje, des te meer onzekerheid er is over de accuraatheid van de test. Wanneer voor twee partijen de balkjes voor het merendeel overlappen is het besluit van de Kieswijzer dat het onderscheid tussen de twee onmogelijk te maken is, zelfs al heeft een van de twee een duidelijk hoger percentage behaald.

Met andere woorden, alle drie de reeds gedane testen geven inderdaad aan dat ik een vrij breed uitgesmeerde visie heb waarvan in iedere partij wel iets is terug te vinden en dat ik dan ook het best in een echte centrumpartij zit, met name de CD&V.

Ik ben dus min of meer het levende bewijs dat de CD&V een echte centrumpartij is en niet open vld 😉 .

Ik heb met veel belangstelling uitgekeken naar dit kanseliersdebat op VTM. Het gedoe of het nu al dan niet gepland was, is een discussie op zich en eigen aan verkiezingstijd.

Ik heb inmiddels ook een dag gewacht om er over te schrijven en eerst de krantencommentaren te lezen. Men noemt dit vrij algemeen een bits duel. Ik heb zoiets van “bits? ditte?”… Bits zou ik zelf niet direct als etiket gebruiken. Noemt men dit bits omdat er gewoon vlakaf enkele waarheden worden gezegd? Men verwijt de CD&V steevast omfloerstheid en nu er gewoon rake dingen (28 ontsnapten te Dendermonde, stookoliecheques verwarren met voorschotten, een oops, rekenfoutje van 1 miljard bij financiën) worden gezegd, noemt men het bits.

Ik trek alvast enige andere conclusies.

Algemeen stel ik één ding vast: Guy Verhofstadt is door spindoctor Slangen duidelijk ingefluisterd dat hij zich moet wentelen in de slachtofferrol omdat de Vlaming meestal sympathie heeft voor de underdog. Welnu, één bijkomende tip voor Guy van mezelf: de underdog is niet de geslagen hond…

Waar het duidelijk om draait heeft Verhofstadt zelf gezegd, vrij snel al in de uitzending: we mogen niet kijken naar het verleden, we moeten kijken naar de toekomst. Normaal zouden dit niet de woorden mogen zijn van een leider des lands na acht jaar beleid. Normaal moet zo’n beleid mooie verwezenlijking bevatten, die de fouten doen verbleken. Want iedereen maakt fouten, dat is gewoon zo. Maar acht jaar premierschap zou meer moeten opgeleverd hebben dan een leuk fotoalbum.

En daar poneert Yves Leterme heel eenvoudig de waarheid tegenover: de kiezer kan Guy Verhofstadt best beoordelen op de afgelopen 8 jaar. Niet op zijn beloften, wel de de al dan niet nagekomen beloften van de afgelopen twee regeringen. Bits? Volgens mij gewoon simpel (de waarheid).

Nieuwe jobs

Een ander fragment dat mijn aandacht trok was het stuk over de befaamde (beruchte?) 200.000 jobs. Los van de cijfers (Leterme zegt “het zijn er maar 161.000” en Verhofstadt zegt “neen, het zijn er zelfs 240.000”) zat er wel iets in de redering die Verhofstadt niet kon counteren en er voor zorgde dat hij plots een andere houvast moest zoeken.

Want het was Guy Verhofstadts redenering dat de regering het klimaat had geschapen voor de 3% economische groei, dat de regering voor de omstandigheden had gezorgd waarin de ondernemers die jobs konden creëren. Want daarin moest hij Leterme al gelijk geven: niet de regering zorgt voor jobs, wel de ondernemers.

Heel fijntjes en gladjes was het antwoord met de glimlach van Leterme: “Als er in dit land economisch iets goed gaat, is het dankzij Vlaanderen. En u bent verantwoordelijk voor België en ik voor Vlaanderen”. Patat, die zat. Bits én simpel tegelijk: als Verhofstadt gelijk heeft dat de regering voor het kader zorgt, dan nog is het zijn verdienste niet.

Het verschil

Zoals al uit mijn diverse stemtesten gebleken is, zijn de verschillen tussen de partijen soms niet zo heel duidelijk. Iedere partij heeft een pak punten in haar programma waar velen zich kunnen achter scharen. Ik zeg ook niet dat alles van de open VLD rubbish is, of dat de socialisten alleen maar uit hun nek kletsen.

Maar een essentiëel verschil werd toch heel simpel duidelijk toen het over de belastingsverlaging ging. Zowel CD&V als VLD willen de belastingen verlagen. De VLD wil dit doen door twee schijven aan te passen: die van 35% en van 45%. Ten eerste denk ik dat het dus waar is dat voor een deel mensen die nu in de tophelft van een klasse valt, de belastingen zullen verlagen. De facto betekent dit gewoon dat de (hogere) middeninkomens en de hoogste inkomens minder zullen moeten betalen. Fijn voor de hardwerkende Vlaming? Vooral fijn voor de zéér hardwerkende Vlaming, als de meeste uit die hoogste inkomens er eigenlijk al voor werken…

CD&V wil de belastingsvrije som optrekken. Da’s gewoon leuk voor iedereen. En ja, de lagere inkomens profiteren hier het meest van. Het is dus een sociale maatregel.

Daar zit dus het verschil: CD&V verlaagt voor iedereen maar met de nadruk op de zwaksten uit onze samenleving. VLD verlaagt maar enkel voor de hogere klasse. Fijn voor wie in die hogere klasse zit, maar als christen ben ik dan toch meer voor een maatregel die betere bescherming beidt aan de zwakkeren in onze maatschappij. Zeker omdat de maatregel enkel maar dubbel gunstig is als je gaat werken: het verkleint de kans op de werkloosheidsval. Je stimuleert meer mensen om hard te werken waardoor het uiteindelijk allemaal dubbel en dik opbrengt.

Winnaar of verliezer?

Zulke duels hebben in mijn ogen geen winnaars en verliezers. Ik vond Verhofstadt niet de kampioen van de debatten; je kan hem dat niet verwijten want feiten kunnen nooit verliezen van een debat. Is Leterme een winnaar? Moreel misschien, hoewel ik soms ook dacht “oei Yves, haal die smile van je gezicht; er gaan mensen dat niet leuk vinden dat je die arme man aan de andere kant staat uit te lachen met zijn miserie”… Pas op, ik zou misschien ook mijn lach op zo’n moment niet kunnen inhouden…

Het was leuk om te zien en de boodschap was simpel: beoordeel Verhofstadt op 10 juni op zijn prestaties van acht jaar lang. Eerlijker kan het niet dan dat. Hoe bitsig dat ook mag klinken…

Een mens zou bijna beginnen hopen dat het stormt.

Net zoals een paar weken geleden toen het wat harder waaide – en een beetje gek zoals ik zet dan zijn raam wagenwijd open – is er een leuk stapeltje papier komen binnenwaaien.

Voor de aandachte schipdonkkanaalwatchers op deze site: afgelopen vrijdag was er een bijeenkomst van de klankbordgroep. Daar lag een technische nota op tafel.

Het is allemaal heel technisch en ik moet dat zeker nog twee keer lezen voor ik het snap, maar meer mensen zien meer dan ik alleen, dus hoop ik dat de geïnteresseerden onder u dit ook zullen lezen en hun bemerkingen met veel pleziers in de reacties op dit blogartikel zullen neerpennen.

Ik heb het bestand in pdf bewaard omdat het oorspronkelijk bestand nogal groot was en misschien niet voor iedereen leesbaar, terwijl bijna iedereen momenteel toch over een pdf-lezer beschikt (voor wie nog geen heeft, klik op deze link).

<%media(schipdonkkanaal/20070529-Technische nota Afleidingskanaal Schipdonk.pdf|Technische nota afleidingskanaal Schipdonk)%>

Het bestand is 1.6MB groot.

Tegen juli volgend jaar moet de uitbreiding van het gemeentehuis van Knesselare een feit zijn. Burgemeester Fredy Tanghe (Groep 9910) heeft de planning voorgesteld: in juli van dit jaar zal gestart worden met de afbraakwerken van Huis Vanthuyne, net naast het bestaande gemeentehuis. En in november zal begonnen worden met de ruwbouw. Ook het bestaande gemeentehuis wordt vernieuwd en de nieuwbouw wordt er nadien via een doorsteek bijgenomen. Het deel ‘nieuwbouw’ zal gehuurd worden van de projectontwikkelaar en daarvoor moet de gemeente Knesselare maandelijks 2.975 euro betalen.

Het gemeentehuis van Knesselare dateert van 1972. Toen was het meer dan groot genoeg voor alle diensten, maar na de fusie van januari 1977 was het nog maar net groot genoeg. Ondertussen zitten de gemeentediensten verspreid over heel wat sites, zoals de Veldstraat en de Kerkstraat. Bedoeling is om opnieuw zoveel mogelijk diensten te centraliseren op De Plaats.

400.000 euro

«Het bestaande gemeentehuis wordt gerenoveerd en op de plaats waar nu Huis Vanthuyne staat, zal een projectontwikkelaar een nieuwbouw zetten», doet burgemeester Fredy Tanghe uit de doeken. «Op die manier zullen we over 250 vierkante meter extra ruimte beschikken over twee verdiepingen. De nieuwbouw moet er staan tegen 1 april van volgend jaar. Dan hebben we nog een paar maanden de tijd om zelf voor de inrichting van het gebouw te zorgen. Wij als gemeentebestuur staan zelf in voor onder andere sanitair, elektriciteit, airco en verwarming. We investeren zelf 400.000 euro. Tegen juli 2008 moet alles effectief in gebruik genomen worden.»

De eerste fase van het grote project is de afbraak van Huis Vanthuyne op de hoek van De Plaats en de Hellestraat. Dat wordt dit jaar voorzien in de maanden juli en augustus. Vanaf november zal gestart worden met de ruwbouw. In februari wordt de afwerking van de constructie voorzien en eind maart moet het plaatsen van de beglazing voor het slot zorgen. Nadien zorgt de gemeente zelf voor de afwerking binnenin. Langs de Hellestraat voorziet de projectontwikkelaar ook nog drie woningen en vier studio’s. Voor de veiligheid wordt het vernieuwde gemeentehuis dan ook deels langs de Hellestraat ontsloten.

Oppositiepartij GVP is blij dat opnieuw zoveel mogelijk gemeentediensten gecentraliseerd worden, maar spreekt toch van een gemiste kans. David Geens vindt het vooral jammer dat de gemeente het pand Van Thuyne uit handen heeft laten gaan en dat nu moet gehuurd worden van een projectontwikkelaar. «Die huur zal ons op 30 jaar ook anderhalf miljoen euro kosten», berekende Geens.

&copy 29/5/07 Het Laatste Nieuws

Mobiliteitsschepen Erné De Blaere (Groep 9910) is boos op oppositieleider David Geens (GVP) van Knesselare, die naar aanleiding van een zwaar verkeersongeval in Hoekestraat op zijn webblog de verantwoordelijkheid naar het gemeentebestuur toeschoof. “Platvloerse literatuur, geschreven door mensen die elk normbesef kwijt zijn”, vindt De Blaere. (cte)

&copy 29/5/07 Het Nieuwsblad

online: klik hier

Zoals ik al beloofd had, heb ik “Doe de Stemtest” van de VRT onmiddellijk gevolgd op TV en daarna afgelegd via de website.

Ik heb de test eigenlijk dus twee keer afgelegd: de eerste keer tijdens het volgen van het programma zelf mijn keuzes gemaakt, telkens binnen de 8 seconden en ondertussen de mini-debatten volgend.

Ik heb die resultaten eerst ingevoerd via de website en stond wel even verbaasd van het resultaat, maar niet verbijsterd dat het anders was dan ik zelf zou aangeven of het resultaat van het Kieskompas van de Standaard.

Resultaten en bemerkingen staan bij meer lezen…

Goed, het eerste resultaat:

Ik pas dus best bij de N-VA met een raakvlak van 75%. Als thema’s had ik een top-3 aangeduid van economie, werkgelegenheid en sociale zekerheid.

De topscore verbaasde me niet en stelde me niet teleur. Ik heb al enkele malen gezegd dat ik me nij N-VA wonderwel ook thuisvoel, sinds ze in kartel zitten met CD&V. Eerlijk gezegd voel ik me wonderwel het best thuis in het kartel dan in iedere partij afzonderlijk.

Wat wel verwonderlijk is op het eerste zicht met hoe ik mezelf als politiek beest en liefhebber zie, is dat in godsnaam nog aan toe ik Lijst Dedecker als tweede heb staan? Vlaams belang zit dan logischerwijs snel op de hielen maar o wee, zelfs Spirit gaat nog de CD&V in dit lijstje vooraf.

Populustisch ongenuanceerd

De verdere analyse van dit verhaal brengt me eigenlijk bij een verrassing, ik kom daar na de korte analyse op terug.

Dat LDD en VB op plaatsen twee en drie staan heeft gewoon te maken met mijn manier van interpratatie van de vragen en de korte simpele antwoorden akkoord, niet akkoord en geen mening.

Het meest zinnige dat ik tijdens de uitzending in verschillende bewoordingen hoorde terugkomen was dat politiek complex is. Eén van de zes BV’s zei zelfs “nu begrijp ik waarom politiekers zo rond de pot moeten draaien”…

Er bestaan geen simpele antwoorden op de complexe uitdagingen waar onze maatschappij nu voorstaat. Probeer je dat wel met simpele, slogans te doen, op populistische manier zeg maar, dan kom je uiteraard bij gouden medaille populisme Jean-Marie De Decker uit, strijdend voor die ereplaats met het sloganeske Vlaams Belang.

Toen ik de vragen en antwoorden verder bekijk, zag ik dit verband onmiddellijk en in één klap is dit (opnieuw) de grote zwakte van Doe de Stemtest (en misschien wel inherent aan zulke spelletjes). Het ja neen antwoorden op zulke stellingen, is niet simpel als je langer dan acht seconden nadenkt.

Bijvoorbeeld de vraag “moeten werkloosheidsuitkeringen in de tijd beperkt worden?”. In mijn eerste versie dacht ik “ja, die profiteurs moeten niet betaald blijven worden”. En dan heb ik met profiteur het op de mensen die niet willen werken, liever lui dan moe zijn en toch geld van de Staat willen. Dus beperk maar die uitkeringen. Simpele oplossing…

Maar wat dan met de mensen bij wie het echt niet lukt? Die een probleem hebben of het niet kunnen, om een bepaalde doch duidelijke reden. Maar die wel willen werken? Moeten die de dupe worden van zulke simpele beslissing? Neen, en dus was dit een eerste vraag waar ik met de I-knopjes van de diverse partijen hun stanpunten ben gaan lezen en dan zie je buiten de simplistische partijen genuanceerde antwoorden. Simplistisch zijn de partijen die hier eigenlijk inderdaad gewoon ja of neen op zeggen. U kan ze zo wel raden…

Maar dan merkte ik dat ik me het best voel bij het antwoord van de CD&V: niet puur de tijd is het criterium, wel andere elementen. Zoals diegene die ik zelf belangrijk vind om over te oordelen.

Deze vraag/antwoord analyse zette me aan het denken en ik heb de test dan opnieuw gedaan. Deze keer met het voornemen de vraag te lezen zoals ze er staat en er de stellingen van de partijen bijhalen en dan pas te kiezen.

De vragen waarbij ik van antwoord wisselde bij mijn tweede beurt:

º Inhaalverbod voor vrachtwagen: mijn eerste keuze was ja. Ik heb daar altijd last van, je hangt dan soms 5 kilometer achter die ene vrachtwagen die dan 2 km sneller gaat dan die andere… Zeker op de 2×2 wegen waar ik nogal gebruik van maak. En meestal tijdens de spits. Maar de vraag is “mogen ze nooit inhalen?”. Nee, da’s eigenlijk te gek. Op bepaalde plaatsen moet het kunnen, op sommige afhankelijk van het tijdstip of de drukte. Dus uiteindelijk neen voor gekozen en gemerkt dat CD&V ook in diezelfde richting denkt.

º Supermarkten open op zondag: vind ik nog altijd een moeilijke. Mijn eerste keuze is ja. Laat de uitbaters eens zelf kiezen of ze willen werken… Maar wederom, er staat supermarkten. Dus de eigenaars zijn anonieme mensen. De werknemers die daar zitten willen ook wel eens een vrije dag. Ik blijf het een moeilijke vinden. Moeten we de mens tegen zichzelf beschermen? Uiteindelijk heb ik mijn keuze veranderd: als men de winkels de zondag massaal open wil laten, gaat de economie ’s zondags ook verder draaien en vervalt misschien mijn eigen rust als informaticus, werkzaam voor ondermeer die sector. Dus om egoïstische redenen de belans laten doorslaan naar neen, maar eigenlijk wel zeer twijfelachtig.

º Eerst had ik neen gezegd. Afgewezen wil zeggen dat je geen recht heb op onze goedlievendheid, die ik graag tentoon spreid maar waar geen misbruik mag van gemaakt worden. Doch bij verdere overpeinzing volgende bermerking gemaakt. Ten eerste: er mogen er zo veel blijven die niet integreren door dat misbaksel van de snelbelgwet. Ten tweede: als men de tijd heeft gehad om te integreren, dan zijn het ofwel mensen die hier wonderbaarlijk goed passen ofwel (meer waarschijnlijk) is de staat in gebreke gebleven om op menselijk aanvaardbare tijd een antwoord te geven. Dus bij de tweede keer ja gezegd.

º Gevangenen moeten hun straf volledig uitzitten. Niet akkoord, want ik zag onmiddellijk de keerzijde hiervan. Als je enkel straft, met geen mogelijkheden om iemand te belonen als die inspanningen doet zich opnieuw aan te passen, als je geen opties hebt op geleidelijk aan terug in de maatschappij zetten, dan ben je fout bezig als samenleving. Straffen alleen is geen doel op zich, de maatschappij moet er ook door geholpen worden. Dit heb ik veranderd na het lezen van de diverse standpunten, waaronder dat van de CD&V: eigenlijk zeggen ze vrijwel hetzelfde doch duidelen akkoord als basiskeuze aan dat een straf een straf is en dat vervroegde vrijlating niet mag dienen als lapmiddel tegen overvolle gevangenissen. Ze zeggen wel dat alle begeleidende maatregelen moeten doenen om te streven naar een succesvolle reïntegratie in de samenleving. Eigenlijk vind ik dat ze net iets te makkelijk hier dan op zichzelf akkoord verklaren aangezien hun antwoord genuanceerd is. Heb ik dus aangepast omdat ik het eens ben met de stelling van de CD&V.

º Mensen moeten meer belastingen betalen via consumptie dan via arbeid. Hier had ik slecht over nagedacht. Het leek me wel goed dat arbeid minder belast zou worden. Maar vervangen door duurder goederen, bij nader inzicht treft dit de laagste inkomens en de hogere inkomens zouden enkel meer overhouden om te sparen en goedkoper in het buitenland in te kopen.

º Wie na zijn 65ste werkt, moet een hoger pensioen krijgen. Eerst zei ik neen omdat ik er van uit ging dat men wel én pensioen én loon mocht samen behouden en niet zoals nu dat men dan zijn pensioen verliest. Bij nader inzien gerealiseerd dat zelfs als je beide mag cumuleren, dat je nog altijd dan bijdraagt aan het systeem en dus dat je daar een stukje van mag terugkrijgen als beloning.

º Winkels moeten zelf hun koopjes kunnen organiseren: eerst dacht ik dat het best was de betutteling af te schaffen. Maar ik ben wel hevige voorstander van de middenstand en net die zou hier onder leiden dus na 2 minuten extra denken toch maar voor niet akkoord gekozen.

º minimumleeftijd brugpensioen: optrekken die handel, iedereen moet langer werken om het systeem betaalbaar te houden. Maar wederom: zo zwart wit is het niet. Het brugpensioen moet mijn inziens een uitzonderlingsmogelijkheid blijven bij sociale drama’s. Ik wil wel dat het stelselmatig al op pre-pensioen vertrekken op 58 minder evident wordt. Je kan dat doen door de minimumleeftijd gewoon op te trekken, maar dan raak je aan die sociale drama’s. Dus een kortzichtig neen was hier niet op zijn plaats.

Na dus nog wat dieper denkwerk, bleef ik met 1 moeilijke vraag zitten. Moet Vlaanderen onafhankelijk worden?

Ja, Vlaanderen moet meer bevoegdheid krijgen. 1000% zeker!

Moeten we volledig onafhankelijk worden? Ik weet het niet… Ik ben voor Europese integratie en dat vloekt daar een beetje mee. Maar als we niet meer slagkracht kunnen krijgen, dan liever onafhankelijk dan voort te moeten slabbakken in het huidige concept.

Ik heb dan makkelijkheidshalve maar dezelfde resultaten eens met en eens zonder die onafhankelijkheid gegeven.

Resultaten stemronde 2

Met Vlaamse onafhankelijkheid:

En zonder die Vlaamse onafhankelijkheid:

In volgorde verandert alleen De Decker, voor de rest enkel voornamelijk het percentage dat verandert.

In deze lijst verwondert het me nog dat SP.A zo hoog scoort. Hoewel hoog en niet hoog want qua percentage schommelt het allemaal binnen dezelfde 10% marge: tussen de 57 en 68%…

Waarmee wederom bewezen is net zoals mijn groot rond vlak in mijn vorige test dat ik nogal breed zit verspreid over diverse vlakken. Ik ben sociaalvoelend, dus er zijn zeker raakvlakken met de socialisten. Ik ben voor en vrije economie, dus liberaal ben ik zeker (maar niet pro-vld, wel liberaal). Ik ben ook voluit Vlaming, dus dat het Vlaams Belang hoogt blijft scoren, is door mijn keuzes op die terreinen.

Waarmee ook duidelijk is dat voor wie genuanceerd denkt, de keuze eigenlijk moeilijk is. De partijen liggen kort bij mekaar op veel vlakken. Zeker als je ze in eenvoudige hapklare brokken indeelt.

De voornaamste keuze zal dus gemaakt moeten worden door de zienswijze: het individuele van de open vld, het corporatistische model van de socialisten of het samen werkt-model van de chirstendemocraten.

Voor mij is het dus het samen-model, met een accent op persoonlijke vrijheid. Respect voor mekaar maar ook voor de indivuele eigenheid. Geen simpele oplossingen, maar soms saaie doch goed gebalanceerde oplossingen. Zoals ik die dus in het Kartel CD&V/N-VA gelukkig nog kan terugvinden.

Mijn verrassing en vraagteken

Waar ik dus beloofde op terug te komen: in mijn eerste populistische kortzichtige ronde, staat N-VA bovenaan. Verwonderlijk, want ik heb nergens het gevoel dat ze populistisch gaan of toch niet zo extreem. Ik kan enkel vermoeden dat mijn stevige Vlaamse keuzes de N-VA naar zo hoog heeft geduwd in dat lijstje. Vermoed ik, want het blijft een vraagteken…