nov 3, 2009 - In Vlaanderen    No Comments

Politici in adviesraden

Mijn N-VA collega en vriend Nick Mouton schreef gisteren het volgende op zijn blog:

Politici in adviesraden Lovendegem: Nieuwe Politieke Cultuur?!?

Onze gemeente telt 10 adviesraden. Zij geven advies over het beleid. In de meeste adviesraden zitten geen politici. Dat lijkt mij ook normaal. Anders beïnvloeden zij de adviezen aan henzelf.

Open VLD Lovendegem volgt deze logica echter niet. Zij zijn verbitterd dat er geen politici mogen zetelen in de nieuwe Adviesraad lokale economie. Dat is toch wel de wereld op zijn kop. Noemt men dat nieuwe politieke cultuur?

Ook wordt het voorgesteld alsof ik de oppositie buiten houdt om de ‘controle’ uit te schakelen. Belachelijk. De verslagen en conclusies van de vergadering zijn namelijk voor iedereen openbaar.

Neen. Als N-VA blijven wij bij ons standpunt en gaan zelfs verder. Wat ons betreft dienen alle adviesraden samengesteld te worden zonder politieke vertegenwoordiging. Bij de volgende vernieuwing van de adviesraden willen wij dit doorvoeren. Enkel de bevoegde schepen kan de vergaderingen bijwonen als niet-stemgerechtigd lid om uitleg te geven of te antwoorden op vragen. Zo is dat in de meeste gemeenten. En dat kan de volgende legislatuur even goed iemand zijn van N-VA, CD&V, SP.a of wie weet zelfs Open VLD.

Ik ben het daar volstrekt niet mee eens…

Dit is er inderdaad gekomen onder de politiek-correcte druk van de Linkse Kerk van het correcte denken onder de vlag “Nieuwe Politieke Cultuur”, maar is het wel een goede zaak?

We klagen allemaal, zowel politici als burger, steen en been over de kloof tussen politiek en burger. En dan gaan we de kloof institutioneel nog dieper maken door te zeggen dat politici en burgers niet samen aan tafel mogen gaan discussiëren? We gaan ze in aparte organen steken met slechts een vodje papier als doorgeefluik (een verslag is een minimale weergave van het werkelijk advies, ontdaan van alle nuances die in een debat aan bod kunnen komen).

En dan verwonderd staan dat een advies niet gevolgd wordt door het bestuur omdat deze vindt dat men bepaalde argumentatie over het hoofd heeft gezien?

En laat ons ook eerlijk zijn: het systeem dat een schepen (dus van de meerderheid) wel aanwezig is op een adviesorgaan, weegt wel door en is dus bij uitstek een instrument van de meerderheid om te wegen op de adviezen.

En nog eerlijker: grotere partijen wegen wel op de adviesorganen, maar op niet-transparante manier. Ik heb het bij CD&V genoeg meegemaakt dat de niet-mandatarissen uit het partijbestuur in adviesorganen “gedropt” worden om het partijstandpunt te gaan verdedigen, vaak onder de titel van “onafhankelijke”, “gebruiker”, “deskundige”… maar nooit onder “partijmilitant”…

Is eerlijkheid niet nodig om die kloof te verkleinen?

Neen, ik bepleit het omgekeerde. Laat de adviesraden open voor iedereen, ook politici. Dat verkleint de kloof.