jul 22, 2007 - In Knesselare en Ursel    No Comments

Onmenselijk beleid of puur geldgewin van Tanghe en co?

Een gemeente leeft voor een stuk van eigen fiscale inkomsten. De meeste van die inkomsten zijn dan ook vastgepind op één gegeven, met name het feit dat je in de gemeente woont. Men moet dan logischerwijze ook een tijdstip nemen om de toestand vast te leggen en bijna altijd is dat 1 januari. Als je op 1 januari in de gemeente woont, dan ben de bedoelde belastingen verschuldigd. Verhuis je later in het jaar naar onze gemeente, dan betaal je voor dat jaar geen belastingen hier of omgekeerd, als je naar een andere gemeente gaat, betaal je daar geen belasting voor het lopende jaar. Lijkt fair, nietwaar?

En dat is volgens mij nog altijd de kern van belastingen: een faire bedrage leveren voor de gemeenschapsdiensten die de overheid je biedt. Niemand betaalt graag belastingen, maar diep in onszelf beseffen we dat het gewoon nodig is en zolang belastingen eerlijk en fair zijn, komen er geen volksopstanden en betalen we braafjes onze bijdrage aan de maatschappij.

Maar het kan anders uitdraaien en soms lijkt het er op dat een beleid vergeet dat men fair en billijk moet blijven. Toch alleszins in Knesselare met het volgende geval, maar zeker niet een alleenstaand geval, denk ik.

Stel je voor: twee alleenstaande mensen in ons dorp leren elkaar kennen en na een tijd volgt het prachtige besluit om de liefde verder onder één dak te laten groeien en gaat men samenwonen. Volgens bovenstaande regel van 1 januari telt, is het dan altijd zo dat in het lopende jaar men eigenlijk alle twee gemeentebelasting moet betalen voor het lopende jaar. Beetje jammer, maar goed, het is nu eenmaal zo.

Mensen die slim omgaan met hun geld kunnen hier rekening mee houden en zo ook in dit dossier dat mij in handen werd gegeven. Om extra kosten te vermijden beslist het koppel vlak voor Nieuwjaar te verhuizen. Als men officieel samenwoont op 1 januari betalen ze voor 2007 slechts 1 keer gemeentebelasting en huisvuilbelasting.

Als gemeente dus jammer dat er een aanslag verloren gaat…

Maar de dame in kwestie gaat tussen 25 december en 31 december tot twee maal toe naar het gemeentehuis om haar adres te laten aanpassen. Maar voor de zowat 96.000ste keer doet het computersysteem weer niet wat het moet doen: werken… En zonder computers die werken, werkt de dienst bevolking blijkbaar ook niet.

Gevolg: de verhuizende dame kan pas op 10 januari opnieuw naar het gemeentehuis om haar domicilie te laten aanpassen naar het adres van haar vriend.

Kunt u de rest van het verhaal al raden?

Jazeker, enkele maanden later krijgt de dame in kwestie op haar NIEUWE adres nota bene een aanslag voor de gemeente- én provinciebelasting. Ze kruipt in de pen en laat het gemeentebestuur alvast weten dat volgens haar ze deze belasting niet meer verschuldigd is. Ze heeft immers al voor eind december in het gemeentehuis laten weten verhuisd te zijn.

Maar onze supervriendelijke burgemeester stuurt haar dit briefje terug:

Propere politiek, niet?

De gemeentediensten draaien mank en veroorzaken dat iemand drie keer moet teruggaan om van adres te veranderen. Dat is op zich al verwerpelijk genoeg. Ik kan als IT’er best begrijpen dat computersystemen pannes vertonen, maar zelfs als IT’er zou ik dan de neiging te hebben een goei ouderwets post-it plakbriefje te pakken en de naam en het nieuwe adres te noteren van mevrouw en haar zeggen dat ik alles later zal opsturen als ik de dag nadien de wijzigingen kan aanbrengen in de computer. Ik zou zelfs een briefje maken, desnoods met de hand geschreven, waar ik noteer dat mevrouw verhuisd is en een correcte aangifte heb gedaan en ik zou daar volledigheidshalve een stempel van de gemeente opslaan zodat mevrouw ook een bewijs heeft haar burgerplicht voldaan te hebben.

Dat zou getuigen dat van ambetantenaren geen sprake is in Knesselare…

Maar misschien zijn er gewoon andere orders? Als we de situatie doortrekken en zouden misschien te weten komen dat geen enkele verhuis kon genoteerd worden eind december (of misschien zelfs langer), hoeveel extra aanslagen zou de gemeente dan kunnen innen misschien?

Wat ook de ware toedracht is, het is ofwel onmenselijk beleid of puur winstbejag. Een klantvriendelijke overheid zou beter voor het post-it alternatief gezorgd hebben, maar dat terzijde gelaten had men de eigen fout nadien moeten rechtzetten. En niet een dergelijke onmenselijke brief sturen met de boodschap “betalen zal je doen”… en de kop in het zand voor de fouten in de eigen dienstverlening. Een mens verwacht in zulk geval excuses, en geen “wij hebben altijd gelijk”-briefje.

Een klantvriendelijke overheid, het stond ergens in een verkiezingsprogramma te lezen. Het blijft daar dus duidelijk bij… Nu tellen alleen de centjes …