In Knesselare en Ursel 
No Comments Stoelendans
Waarschijnlijk hebt u het zelf al wel eens meegemaakt. U moet op een vergadering samenwerken in een kleinere groep en u bent teamleader.
Hoe gaat u dan samenzitten? Het logisch verstand – u weet wel, dat stuk intelligentie dat u kan gebruiken zonder bij na te denken – zegt u dan dat u met uw teamleden samen gaat zitten en dat u als voortrekker in het midden gaat zitten zodat u vlot kan overleggen.
Dat was ook mijn gedacht toen ik Fons De Neve, voorzitter van onze gemeenteraad, vroeg om een kleine wijziging van de tafelschikking van onze fractie.
Momenteel zit ik als laatste in de rij van onze vijf fractieleden. Niet echt handig om als fractieleider snel en eenvoudig (lees: zonder storend te werken) overleg te plegen binnen onze fractie.
Dus vroeg ik Fons De Neve onlangs of we onderling van plaats mochten wissselen. Niemand zou daar last van hebben.
Maar het antwoord was niet zo positief als de oproep van de voorzitter van de vorige gemeenteraad. Het was gewoon een njet.
Spijtig…
Nu moet ik dus als ik snel iets wil doorgeven aan de rest van mijn fractie, rechtstaan, of over tafel gaan hangen of zelfs regelmatig een schorsing aanvragen. Men kan blijkbaar de mond vol hebben over hoe men zelf communicatie hoog in het vaandel draagt en tegelijkertijd de communicatie bij de tegenstander proberen monddood te maken.
Ik had vorige week een andere aanpak verwacht van Fons… Ik geloofde er in dat hij als voorzitter boven de politieke partijen zou proberen te staan.