jan 21, 2007 - In Knesselare en Ursel    No Comments

Natalie Busschaert wordt nieuwe voorzitster van de GVP

De GVP heeft een nieuwe voorzitter, of beter gezegd voorzitster. Ik geef met veel plezier de fakkel door aan Natalie Busschaert.

Tijdens de campagne heeft Natalie bewezen dat ze onze ploeg op een zeer aannemelijke manier kan leiden. Natalie is zeer diplomatisch aangelegd. Een andere grote kwaliteit van Natalie is dat ze vrouw is. Er wordt veel gezegd en geschreven over het leiderschap en de leiderskwaliteiten van vrouwen; ik ben als man één van de eersten om te zeggen dat een vrouw van nature heel wat kwaliteiten heeft die in de politiek onmisbaar zijn.

Natalie is schitterend als het gaat om het vinden van een compromis. Ze heeft veel meer geduld dan vele anderen die ik ken om toch te blijven zoeken naar een consensus.

Ik daarentegen ben scherper en kritischer van aard, en daardoor net iets vaker geneigd om op een gegeven moment de knoop door te hakken en enkel nog energie te willen steken in de gekozen weg.

Ik ben zelf drie jaar voorzitter geweest van de GVP. In die drie jaar is er veel gebeurd. De ergste klap was toen vijf mensen beslisten om de ploeg te verlaten en ik enige tijd later moest vaststellen dat ze zich aansloten bij “de andere kant”. Dat was een zware klap, zowel voor de partij als voor mezelf. Die periode heeft enorm veel energie gekost.

Een deel van de oplossing lag in de keuze voor nieuwe lijsttrekker. Zoals gebruikelijk heb ik als voorzitter een stap achteruit gezet van zodra de lijstvorming begon en de campagne op gang werd getrokken.

Tijdens die maanden heb ik zelf als bevoorrechte getuige gezien welke kwaliteiten Natalie tentoon spreidde als lijsttrekker en als leider van onze lijst.

Bij de start van deze nieuwe legislatuur heb ik voor mezelf eens alles op een rijtje gezet. Voor mij was het snel duidelijk dat onze partij op dit moment veel beter af zou zijn met een wissel van taken tussen Natalie en mezelf.

Zoals ik al zei, kan ik mezelf redelijk kritisch noemen als het op politiek vlak aankomt. Iedereen die me een beetje als politieker kent, heeft al deze uitspraak van me gehoord: “In de gemeenteraad kan ik keihard zijn voor mijn tegenstanders. Maar we blijven allemaal mensen, en na afloop van de gemeenteraad, wil ik met iedereen een pint kunnen gaan drinken en plezier maken.”

Aangezien ik ook redelijk goed op de hoogte ben van de technische aspecten van het politieken,vond ik mezelf geschikter in de rol van fractieleider.

Ik heb mijn bedenkingen dan doorgepraat met Natalie en de rest van het bestuur. We stelden al snel vast dat mijn nuchtere vaststellingen door iedereen gedeeld werden.

Ons bestuur lijdt geen enkele twijfel over de leiderskwaliteiten van Natalie.Iedereen was het er roerend over eens dat Natalie een schitterende voorzitster zal worden.

Ik geef dan ook met veel plezier het petje van het voorzitterschap door aan haar. Ik heb drie jaar keihard gewerkt om de GVP op de rails te houden. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat Natalie deze taak met verve zal overnemen.

Ik kan me nu dan ook met veel energie op mijn nieuwe taak storten.Er ligt immers een grote uitdaging te wachten op onze fractie. We zullen onze rol als grootste oppositiepartij opnieuw moeten uitvinden. Oppositie voeren doe je altijd tegen een meerderheid. Dus de manier waarop we dit doen, zal voor een heel stuk bepaald worden door de manier waarop het nieuwe beleid gevoerd zal worden. Terugvallen op het verleden is geen optie: niet voor de meerderheid, en niet voor ons.

Iedereen hoopt op en belooft meer communicatie. Ik zal dus nog weten wat te doen. Het worden nog leuke en spannende tijden …