David Geens – De kunst van het mogelijke

Vandaag was dan de grote dag: een persoonlijke rondleiding op het vliegveld van Ursel (met dank aan Tom, die open was en veel uitleg gaf).

Heel veel dingen geleerd. Sommige zaken zijn duidelijk het gevolg van slechte communicatie.

Een voorbeeld?

Er wordt het gerucht rondgestrooid dat de piloten zich zichtbaar niet aan de regels houden door boven verboden gebied te vliegen, met name de dorpskernen van Ursel en Knesselare.

In werkelijkheid zijn beide kernen “te vermijden”, maar niet verboden. De aanvliegroutes zijn van die aard dat ze niet boven de kernen komen.

Maar het is niet verboden om boven onze dorpen te vliegen, het wordt gevraagd te beperken. En als ze boven de dorpen vliegen, moeten ze een minimale hoogte aanhouden.

Dus ze overtreden geen regels en dat suggereren is enkel olie op het vuur gooien, moet ik nu toegeven.

Ik heb ook een mogelijke verklaring voor het stuntvliegen: er moet ook af en toe geoefend worden op landen op een niet-vliegveld en dat oefent men dan op de velden in de buurt.

Let op, ik wind er ook geen doekjes om. Waar mensen zijn, worden fouten gemaakt en worden regels overtreden. Zo zal het ook zijn bij de vliegclubs, maar er wordt zoveel gecontroleerd dat het eerder beperkt zal zijn.

Levensgevaarlijke fietsers

Ik heb vandaag wel iets gezien wat me geschokt heeft. Fietsers en wandelaars die zonder rondkijken de landingsbaan oversteken.

Ik zou het niet aandurven. Wat gaan die idioten doen de dag dat er een ongeval van komt? Het aangrijpen als een extra reden dat vliegen daar niet past?

Laat ik daarin duidelijk zijn. Wat niet past op een vliegveld is fietsen en wandelen.

Als dit het gevolg is van groene jongens die oproepen om één of ander zeldzaam distelplantje te gaan bewonderen, dan zouden die beter eens goed nadenken hierover.

Fundamentele keuze

Wat betreft het vliegveld zelf en alle gedoe hieromtrent?

Dat gedoe met vergunningen is een juridisch steekspel waar men zaken uit de kantlijn gebruikt, terwijl men veel beter eens zou stilstaan bij de fundamentele keuze.

Met name, waar willen we naartoe met het Drongengoed?

Willen we een groot natuurgebied van maken? Liefst zelfs een stiltegebied.

Fijn, maar dan moeten alle consequenties getrokken. Geen luchtvaart meer, geen parkings in het bos, de Drongengoedhoeve niet als trekpleister en geen (recreatieve) bewoning meer in Groen Ursel.

Is dit wat we willen? Een natuurreservaat dat we omheinen en enkel onder strikte begeleiding mag betreden worden?

Het kan een keuze zijn om natuur puur natuur te laten zijn. Het zou gedurfd zijn in onze contreiën.

Of willen we eerder een gebied met enkele toeristisch aantrekkelijke troeven. Een stukje groen, maar waar de mens centraal staat?

Willen we genieten van de Drongengoedhoeve als trekpleister? Als een plek waar het leuk vertoeven is? Waar we zondags iets kunnen gaan drinken en wat wandelen?

Dan moet men aanvaarden dat er ook parkings moeten komen, en geen twee kilometer verder. De dag van vandaag willen we genieten van de natuur door er in te rijden met onze auto, uit te stappen, wat rond te wandelen, iets te kunnen drinken en weer in te stappen.

Kunnen we dan ook niet aanvaarden d

Aanvaarden we het vliegveld? Moet kunnen, maar dan moeten we dat ook volledig aanvaarden. Je kan geen vliegactiviteiten aanvaarden, maar verbieden dat men loodsen en een clubhuis zet. Men kan niet zeggen dat het Drongengoed in aanmerking komt als stiltegebied, maar vliegen dan makkelijkheidshalve een laagdynamische dagrecreatie noemen.

34000 mensen op straat in Brussel. De facebok generatie heeft zich bewezen…

Die slogans hoor je gisteren overal op het nieuws en lees je vandaag in de kranten. Er zijn echter weer heel wat dingen die de kranten niet overal even correct vermelden.

Succes van facebook of de linkse media?

Is dit wel het succes van facebook? Zou dit zo massaal “gelukt” zijn zonder alle andere media aandacht? Al vanaf dag 1 zijn alle zenders op dit verhaal gesprongen. Mede dankzij het leuke akkefietje dat dit toevallig werd georganiseerd door de zoon van een minister.

Vergeet ook niet dat de aandacht aan Waalse kant een veelvoud was van de al meer dan behoorlijke aandacht die de Vlaamse pers aan deze betoging heeft gegeven.

Duidelijk dat hier rode machten aan het werk waren. Al wat links is, heeft de afgelopen dagen de handen in mekaar geslagen. Links kiest immers voor logge staatsstructuren, want die zijn makkelijker te controleren. Links kiest voor een zwaar overheidsapparaat want dan zijn de burgers afhankelijker van haar bestuurders.

Voor België en tegen Vlaanderen

Laat ik al eens het volgende duidelijk in de verf zetten: voor een apolitieke betoging waren er toch wel veel Belgische vlaggen te zien.

Apolitiek zou ook moeten betekenen dat men verdraagzaam is, dat men het zou opnemen voor alle Belgen? Vraag dat eens aan Filip De Troij. Hij haalde een Vlaamse Leeuw uit, maar veel plezier heeft hij er niet aan gehad. Ze werd hem zeer hardhandig afhandig gemaakt en er vielen klappen. Zoveel vrede voor Vlaanderen dus tijdens de betoging.

77% Franstaligen

Hier en daar wordt het in Vlaamse kranten gemeld: slechts 21% van de betogers waren Vlamingen.

77% waren Franstalig. De meerderheid was zelfs van Brusselse origine (44%). Als je dat afweegt tegenover de bevolkingscijfers in een gewogen gemiddelde, dan was Brussel enorm oververtegenwoordigd.

En daarin zie je het zoveelste bewijs dat het niet de Vlamingen zijn die alles blokkeren, zelfs niet de Walen, die bereid zijn om te hervormen, maar dat de Brusselse Franstaligen de boel gijzelen. Denk Mangain en Milquet weg, en we hadden al lang een akkoord.

Franstaligen willen Vlaams-Brabant veroveren

Maar neen, Brussel wil uitbreiden. Of beter gezegd: de partijen die sterk staan in Brussel willen Brussel uitbreiden. De MR gaat daarin voorop. Ze wil Brussel zelfs uitbreiden zodat het derde gewest de provincies Waals- én Vlaams-Brabant (ja, u leest het goed, ze willen gans Vlaams-Brabant ook opslokken) omvat.

Tegen de N-VA en Bart De Wever

Voor een apolitiek

Terwijl Di Rupo plannen smeedt om een anti-Vlaamse regering op de been te brengen die godbetert enkel BHV zal splitsen (op een voor hen redelijke manier) en de financiering van Brussel zal regelen (lees: een blanco cheque), heb ik vandaag nog maar eens gezien hoe sterk men probeert overal een Franse voet aan de grond te krijgen.

Op weg naar huis ben ik gestopt in een tankstation in Ruisbroek, om een colaatje te kopen. Standaard werd ik in het Frans aangesproken en ik moest aandringen om toch het bedrag in het Nederlands te horen te krijgen.

En voor wie zegt “och ja, het ligt vlak bij Brussel”… heb ik de volgende vraag: ligt Brugge dicht bij Brussel?

Daar ben ik daarnet gaan eten in de Quick om de verjaardag van Lucas te vieren.

Je moet eens de rekening bekijken die ik daar kreeg:

Het zijn telkens opnieuw kleine bewijsjes van de foto die ik al eerder publiceerde:

Zo denken de franstaligen over onze cultuur: een totale minachting. En in dat licht moet je dus de huidige stand van zaken zien: “on est demandeur de rien”… behalve weer van een zak Vlaams geld.

Vlaams geld dat hen voor de rest gestolen kan worden. Lees maar eens in dit artikel en lees vooral de zin “want dat het toch vooral Vlaams spaargeld is dat daardoor in het gedrang komt“.

Ik lees een pak reacties op twitter en facebook dat men niet zou gaan stemmen als het weer verkiezingen zijn: aub