David Geens – De kunst van het mogelijke

Mensen spreken me aan op straat, met vele vragen. Velen zijn ronduit gedegouteerd door de plotse bocht van CD

Op deze blog kan u een aantal artikels vinden met als thema “ik heb spijtig genoeg gelijk”. Wel, deze mag als trieste afsluiter in die reeks.

Al jaar na jaar bij elke begrotingscontrole hamer ik er op dat onze gemeente te duur is om aantrekkelijk te zijn voor jonge gezinnen die een huis bouwen en met tweeën centen verdienen door de hoge grondbelastingen en hoge inkomstenbelastingen. Tegelijk blijft men ook maar lenen en al ons bezit uitverkopen. Tenslotte gaat men langlopende projecten aan die ons nog veel geld zullen kosten (bv gemeentehuis).

Moesten we daar in ruil nog een fantastische dienstverlening voor krijgen, maar neen, daar hoor je ook iedereen over klagen.

Maar deze keer heb ik het niet gezegd: laat het nu eens niet uit mijn mond komen maar als beoordeling van een paar proffen die voor Het Laatste Nieuws de laatste weken rapporten van iedere gemeente hebben opgesteld.

De laatste weken heb ik een rust gevonden die ik in jaren niet heb gehad. Na een reeks emailtjes van “dit kan je toch niet doen, denk aan ons dorp” na mijn bekendmaking over de lijstvorming, is mijn mailbox opgedroogd, zijn de telefoontjes gestopt, maar heb ik vooral mijn hoofd kunnen leegmaken.

Ik ben al sinds mijn achttiende politiek actief, voor en achter de schermen. Na 20 jaar is het misschien het wel eens goed wat afstand te kunnen nemen.

Ik kan niet ontkennen dat het gewoon eens deugd doet me een pak minder zorgen te maken en grinnikend rond te kijken naar de rest van de campagnes. Ook binnen de N-VA doet het deugd. Ik draai al een tijd mee en er zijn nu een pak nieuwkomers. Veel daarvan moeten de stiel nog leren en maken veel fouten. Ik ben niet het type van de schoonmoeder die kijvend met het vingertje wil staan zwaaien. Beschouw me eerder als de vader die goede raad zal geven als hij daar om gevraagd wordt.

Ik heb deze week dan ook mijn ontslag gegeven als arrondissementeel secretaris van N-VA Gent-Eeklo. Ook daar is het beter dat iemand anders de fakkel overneemt. Het kost me te veel moeite om me nog in te zetten met de inzet die men van mij gewoon was.

Ik geef toe dat er nog een reden meespeelt. Sinds enkele maanden ben ik geroepen als raadgever in het presidium van de gemeente Gent in de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Onze kerk – ook wel de mormoonse kerk genoemd – heeft geen betaalde clerus. Het zijn allemaal leken die taken vervullen ten dienste van hun medegelovigen.

De taak die ik nu heb opgenomen is een belangrijke stap in mijn leven die gewoon een verder zetting is van het dienstbetoon dat ik als idealist ook in de politiek heb willen volbrengen. Ik vind dat ik zoveel gekregen heb in mijn leven, dat het mijn taak is om iets terug te geven. 20 jaar heb ik dat gedaan via de politiek, hoewel dat soms heel moeilijk was. Als idealist loop je vaak met je hoofd tegen de muur.

Nu ga ik mijn energie steken in mijn roeping. Net zoals ik normen en waarden in de politiek verdedigde, zal ik mij daarvoor inzetten vanuit mijn taken binnen de kerk. Nog meer dan vroeger zal ik dien

Omdat ik vaak de vraag krijg “voor wie moeten we stemmen”, geef ik alvast gewoon even mee hoe ik stem. ik heb niet het idee dat ik u moet vertellen hoe u moet stemmen, maar ik laat u graag weten hoe ik de zaken bekijk.

Voor de gemeente stem ik blanco.

Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om op Groep9910 te stemmen. Het zijn goede beheerders van lopende zaken, maar structureel of strategisch denken is hen vreemd. Onze gemeente is er de afgelopen zes jaar maar een beetje slechter op geworden (ik denk oa aan de verhoging van de grondbelastingen), maar er is zeker niks positief gebeurd. We hebben nog geen containerpark, de parkeerproblemen zijn niet opgelost, het zwaar verkeer crosst nog steeds door de woonkernen van Knesselare en Ursel, de overstromingen in Ursel dorp zijn na alle werken nog steeds afhankelijk van zes ijzeren staven om een schuilkelder open te zetten, de men

Ik heb gisteren met gemengde gevoelens meegemaakt, dat geef ik grif toe.

In Knesselare is het duidelijk dat ondanks de vele zure oprispingen, de burgers nog tevreden zijn met hun bestuur. 65% is een mooie score en daar wens ik Groep9910 proficiat mee. Ze hebben een duidelijk mandaat om verder te regeren.

Ik hoop echter dat ze enkele opmerkingen langs de zijlijn niet uit het oog zullen verliezen. Ten eerste hebben ze met 65% slechts normaal 12 of 13 zetels. De 14de zetel die ze hebben gehaald, is dus een overschot van de proteststemmen op Bart Van Daele. Dat was trouwens voor mij één van de redenen waarom ik geen

Ik ben vanmorgen de baan op gegaan omwille van de kinderen. Het was wel idyllisch om de sneeuw zo zien te liggen, behalve op de baan.

Wat me enorm opviel was dat zelfs de belangrijke wegen in K

Mijn N-VA collega en vrien Nick Mouton schreef gisteren het volgende op zijn blog:

Politici in adviesraden Lovendegem: Nieuwe Politieke Cultuur?!?

Onze gemeente telt 10 adviesraden. Zij geven advies over het beleid. In de meeste adviesraden zitten geen politici. Dat lijkt mij ook normaal. Anders beïnvloeden zij de adviezen aan henzelf.

Open VLD Lovendegem volgt deze logica echter niet. Zij zijn verbitterd dat er geen politici mogen zetelen in de nieuwe Adviesraad lokale economie. Dat is toch wel de wereld op zijn kop. Noemt men dat nieuwe politieke cultuur?

Ook wordt het voorgesteld alsof ik de oppositie buiten houdt om de ‘controle’ uit te schakelen. Belachelijk. De verslagen en conclusies van de vergadering zijn namelijk voor iedereen openbaar.

Neen. Als N-VA blijven wij bij ons standpunt en gaan zelfs verder. Wat ons betreft dienen alle adviesraden samengesteld te worden zonder politieke vertegenwoordiging. Bij de volgende vernieuwing van de adviesraden willen wij dit doorvoeren. Enkel de bevoegde schepen kan de vergaderingen bijwonen als niet-stemgerechtigd lid om uitleg te geven of te antwoorden op vragen. Zo is dat in de meeste gemeenten. En dat kan de volgende legislatuur even goed iemand zijn van N-VA, CD

Er komen alsmaar meer signalen dat loodgieter Dehaene misschien toch een oplossing zal aanreiken.

De kreten van Franstalige kant beloven alvast niet veel goeds.

Omdat ik zelf als CD

Op de laatste gemeenteraad kregen we te horen dat het onteigeningsplan voor de Moerakker definitief is afgekeurd.

De reden is dat het plan niet ter inzage heeft gelegen en nooit voorwerp is geweest van een openbaar onderzoek. Wat dus inderdaad niet kan en mag gebeuren. Als de overheid zich het recht toe-eigent o

Vanavond ben ik gaan luisteren naar de voordracht van een flamboyante politiechef: Glenn Audenaert, chef van de federale recherche in Brussel.

Vooreerst wil ik zeggen dat het een aangename spreker is. Hij vertelt op een gezapige manier, smijt er al eens een woord tussen van “daarvoor moet ge kloten hebben” en is niet op zijn mondje gevallen.

Zijn standpunten zijn echter wel controversiëler. Ik heb enkele zaken genoteerd die me opvielen.

“Het Vlaamse denken is bekrompen. We zouden beter Sarkozy volgen die de ring rond Parijs met 25 km uitbreidt. We leven niet in een kleine regio, wel in een mondiale aaneenschakeling van metropolen. Brussel slikt elke maand 15000 nieuwe inwoners en kan niet groeien. […] Brussel moet trouwens niet meer geld op. Al dat Europees gedoe zorgt voor genoeg welvaart. Maar Brussel moet wel kunnen groeien.”

Ook op andere momenten maakte Audenaert duidelijk dat hij kiest voor een terugkeer naar een sterker België. De rijkswachter in hem is zeker niet dood. Het zal ook niet voor niks zijn dat hij in Knokke woont en zich elke dag door een chauffeur naar en van Brussel laat vervoeren.

Hij noemde de houding van de Vlamingen momenteel hypocriet. “Wij doen nu wat we ze vijftig jaar hebben verweten. Bij de politie worden bewust vergaderingen gehouden ‘ieder in zijn eigen taal’ zodat de Franstaligen het niet begrijpen en stilzwijgend akkoord gaan. Vijftig jaar hebben we geleerd dat alle Walen lui zijn. Massale conditionering, noem ik dat.”

“Politie is nazorg. Met politie kan je geen structurele preventie van criminaliteit verzorgen. Daarvoor dient het onderwijs. Allochtonen moeten in kleine klasjes hun taalachterstand inhalen en goed onderwijs krijgen. Anders zitten ze op een glijbaan richting criminaliteit of richting fundamentele religie. Kies maar wat het ergste is. Ze mogen gerust een heel stuk van het politiebudget afnemen, op voorwaarde dat het integraal naar onderwijs gaat.”

Daarbij moet er veel aandacht gaan naar vrouwen, zeker van allochtone afkomst. Zij kunnen er volgens hem voor zorgen dat de allochtonen vijftig jaar vooruit gaan in de tijd. Want we moeten ook durven achterom kijken: België was het laatste Europese land dat stemrecht voor vrouwen invoerden. In 1975 was overspel voor een vrouw nog een misdrijf.