David Geens – De kunst van het mogelijke

Vanavond hebben de leden van de N-VA-afdeling Knesselare-Ursel hun stem kunnen uitbrengen om het eerste bestuur van deze nieuwe afdeling samen te stellen.

Als nieuwe voorzitter werd David Geens verkozen. Jean-Pierre Galle werd als ondervoorzitter aangeduid, zodat er een mooi evenwichtig duo is die Knesselare en Ursel samen kunnen vertegenwoordigen.

Met nog vier andere enthousiaste bestuursleden is daarmee het eerste bestuur een feit en is de afdeling klaar om uit de startblokken te schieten.

Wat staat er zoal op het programma?

In de eerste plaats een lokaal aanspreekpunt zijn voor N-VA, zowel kiezers als leden. N-VA ligt nog steeds goed in de markt en vele mensen zitten dan ook met vragen of sympathie voor onze partij. Voortaan kunnen zij dus bij de lokale bestuursleden aankloppen.

We beschouwen het dan ook als onze eerste taak om de mensen uit onze gemeente te w

Ook via deze weg wil ik alle inwoners van Ursel en Knesselare van harte uitnodigen op de startactiviteit van N-VA Knesselare-Ursel.

Op maandag 20 juni om 20u verwelkomen we Siegfried Bracke, N-VA kamerlid, in café De Swaene in Knesselare.

Siegfried zal ons schetsen waar we vandaag staan met de rege

We kennen allemaal de geschiedenis van de Verenigde Staten. Onder het mom van bescherming van de beschaving moesten enkele stammen indianen (de oorspronkelijke bewoners) noodgedwongen verhuizen naar toegewezen gebieden. Wat enkele stammen waren in het begin, werd nadien al een gans volk.

Als Europeaan kijken we nog altijd met afschuw naar die schandvlek op de Amerikaanse geschiedenis. We beschouwen ook tal van gedwongen volksverhuizingen in Afrika, China en nabije Oosten als het begin van “moderne genocides”.

Maar vandaag heb ik het meegemaakt dat een lokale meerderheid knal hetzelfde doet. Groep 9910 heeft zonet de goedkeuring gegeven aan de opmaak van een provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan om nieuwe woongebieden aan te snijden in Knesselare en Ursel.

Doel?

De verplichte verhuizing van de inwoners van Groen Ursel.

Is dit niet evenzeer een schande? Het verschil zit enkel in het aantal. Net als de amerikanen verplichten de witte userpators van Groep9910 om mensen hun huis af te breken en met pak en zak gedwongen in een reservaat te gaan wonen.

Het college blaast warm en koud tegelijk. Vorige maand hadden ze deze aanvraag al in handen terwijl ze mijn resolutie goedkeurden. Toch hebben ze onmiddellijk de plannen van de provincie goedgekeurd.

Nu spelen ze niet enkel amerikaanse veroveraars, maar evenzeer gaan ze nog verder in de tijd: ze gedragen zich als Pontius Pilatus. Fredy Tanghe wast zijn handen in het vuile water van de provincie. “It wasn’t me,” weerklonk heel duidelijk tijdens zijn betoog.

Er zijn al tal van rechtszaken waar men mensen veroordeelt voor schuldig verzuim. Als Pilatus al niet de kruisiger van onze Heer was, heeft hij weinig gedaan om dat te verhinderen. Zo zal de geschiedenis ook oordelen over dit college.

Eén ding heb ik vandaag ook nog geleerd: het geluid van een struisvogel. Fredy Tanghe imiteert die perfect!

De mensen van Groen Ursel zullen bij een volgende maal

De laatste weken heb ik een rust gevonden die ik in jaren niet heb gehad. Na een reeks emailtjes van “dit kan je toch niet doen, denk aan ons dorp” na mijn bekendmaking over de lijstvorming, is mijn mailbox opgedroogd, zijn de telefoontjes gestopt, maar heb ik vooral mijn hoofd kunnen leegmaken.

Ik ben al sinds mijn achttiende politiek actief, voor en achter de schermen. Na 20 jaar is het misschien het wel eens goed wat afstand te kunnen nemen.

Ik kan niet ontkennen dat het gewoon eens deugd doet me een pak minder zorgen te maken en grinnikend rond te kijken naar de rest van de campagnes. Ook binnen de N-VA doet het deugd. Ik draai al een tijd mee en er zijn nu een pak nieuwkomers. Veel daarvan moeten de stiel nog leren en maken veel fouten. Ik ben niet het type van de schoonmoeder die kijvend met het vingertje wil staan zwaaien. Beschouw me eerder als de vader die goede raad zal geven als hij daar om gevraagd wordt.

Ik heb deze week dan ook mijn ontslag gegeven als arrondissementeel secretaris van N-VA Gent-Eeklo. Ook daar is het beter dat iemand anders de fakkel overneemt. Het kost me te veel moeite om me nog in te zetten met de inzet die men van mij gewoon was.

Ik geef toe dat er nog een reden meespeelt. Sinds enkele maanden ben ik geroepen

Ik heb altijd al een natuurlijke afkeer gehad van socialisme in zijn huidige vorm, hoewel ik principieel socialisme een mooie richting vind. Delen met mekaar, de zwakkeren helpen, dat zit in mijn bloed.

Maar toch heb ik net weer eens ontdekt waar de huidige SP.a mis in zit en waarom ik veel meer geloof in het verhaal van N-VA. Gewoon door een vergelijking van de kiesprogramma’s van beide partijen in de grootsteden.

Ik kan het heel eenvoudig samenvatten: N-VA praat over dingen die moeten en SP.a heeft het voortdurend over kunnen.

Socialisme is tegenwoordig een vrijblijvende supermarkt zonder kassa: je kan dit nemen, je kan dat gebruiken, je kan consumeren zoals je wil, en dan op het einde kan je ook betalen. Hoeveel zouden dat doen, denk je? Ik vind het prachtig dat onze maatschappij veel kansen biedt aan zwakkeren, maar je houdt hen zwak als je hen niet aanzet tot dingen.

Eigenlijk vind ik het pervers van de SP.a. Ik geloof in het spreekwoord “geef een hongerige een vis, en hij heeft morgen weer honger; leer hem vissen en hij heeft nooit meer honger”. Socialisten zitten tegenwoordig zelf in pluche zetels, en geven van daar af en toe een sprotje uit eigen zak en verplichten de anderen hun grote vissen af te geven.

N-VA durft ten minste het werkwoord moeten gebruiken. Dat noem ik een werkwoord. Kunnen is dat niet.

Geen rechten zonder plichten. Het klinkt simpel maar zo moet het zijn. Je kan maar krijgen van de maatschappij als je haar respecteert en bijdraagt. Ja, zelfs een zwakkere kan bijdragen. Niet financieel als het niet gaat, niet als je gehandicapt bent, maar altijd zijn er manieren om bij te dragen. Al was het maar door de regels van die maatschappij te respecteren.

“Don’t ask what your country can do for you, but what you can do for your country”. Om die oude uitspraak draait het nu in deze verkiezingen.

Wie Het Nieuwsblad leest, heeft gemerkt wat het standpunt is van Groen omtrent huiseigenaars. In Maldegem, waar Groen mee bestuurt, gaat men de opcentiemen (de grondbelasting, zeg maar) opdrijven.

Mij verwondert het niet. Op de vorige gemeenteraad opperde Roland Bonami van Groen al krek hetzelfde idee: schaf de leefbaarheidsbelasting af en voer een belasting in op het kadastraal inkomen.

Ik snap de bedoeling van Groen niet.

Allereerst tref je daarmee weer in de eerste plaats jonge gezinnen. Het zijn meestal jonge gezinnen die nieuwe, ruimere woningen bouwen (vergeleken met ouderen die in hun oude huizen blijven wonen of verhuizen naar een appartementje).

Kadastrale inkomen worden al decennia niet aangepast. Een grote villa van 20 jaar die meer waard is dan een nieuwe tweewoonst, zal toch een lager kadastraal inkomen hebben.

Sleutelen aan de opcentiemen is dus rechtstreeks in de zak

Ik vind het niet normaal dat 160 misnoegde boeren – of eender welke beroepsgroep – de macht krijgen om een gans land op stelten te zetten. U wel?

Let op, ik begrijp hun problemen, maar de verhoudingen zijn buiten proportie. 160 mensen die tienduizenden mensen in de problemen brengen en onze economie een pak schade hebben toegebracht… De politie had in deze materie gerust wat harder mogen optreden. Spijkertapijten lijken mij ook te werken bij tractoren, evenals kogels om banden mee kapot te schieten.

En dat wederomom de gevolgen van verregaande liberalisering. Je kan er voor of tegen zijn. Voor sommige zaken heeft het soelaas gebracht, zoals bv telecom. Maar in andere sectoren zoals elektriciteit, posterijen, … heeft het niet veel soelaas gebracht.

En dus ook niet in de landbouw. En dat terwijl landbouw de grootste slokop is in Europa. Ik denk dan ook dat Europa zelf eens moet kiezen wat voor beleid ze voert: ofwel is Europa volstrekt liberaal ingesteld en dan moeten we de landbouw niet meer zo zwaar subsidiëren. Spijtig voor die boeren, maar het is tegelijk oneerlijke concurrentie voor het zuiden, waar inheemse boeren op hun buurt ook kapot geconcurreerd worden met dumpingmelkpoeder.

Ofwel is Europa protectionistisch, maar dan zou dat ook wel in andere sectoren mogen waar veel meer mensen las

Sommige Vlamingen beginnen het BHV dossier als koude pap of ver-van-ons-bed show te ervaren. Da’s natuurlijk het gevolg van het constant uitstellen van een mogelijke oplossing. Slimme strategie van Leterme.

N-VA Vlaams-Brabant (daar waar het probleem zich dus situeert) heeft een mooie kort

Ik heb mij er al meermaals druk om gemaakt dat de talrijke uitverkopen aan bedrijven uit Frankrijk of aan holdings van Franse origine, een kolonialiseringsdrang is van het franstalig imperialisme.

Ik zie de laatste tijd dan ook meer en meer een aanslag op onze taal gebeuren. Getuige daarvan het fe

Vanavond ben ik gaan luisteren naar de voordracht van een flamboyante politiechef: Glenn Audenaert, chef van de federale recherche in Brussel.

Vooreerst wil ik zeggen dat het een aangename spreker is. Hij vertelt op een gezapige manier, smijt er al eens een woord tussen van “daarvoor moet ge kloten hebben” en is niet op zijn mondje gevallen.

Zijn standpunten zijn echter wel controversiëler. Ik heb enkele zaken genoteerd die me opvielen.

“Het Vlaamse denken is bekrompen. We zouden beter Sarkozy volgen die de ring rond Parijs met 25 km uitbreidt. We leven niet in een kleine regio, wel in een mondiale aaneenschakeling van metropolen. Brussel slikt elke maand 15000 nieuwe inwoners en kan niet groeien. […] Brussel moet trouwens niet meer geld op. Al dat Europees gedoe zorgt voor genoeg welvaart. Maar Brussel moet wel kunnen groeien.”

Ook op andere momenten maakte Audenaert duidelijk dat hij kiest voor een terugkeer naar een sterker België. De rijkswachter in hem is zeker niet dood. Het zal ook niet voor niks zijn dat hij in Knokke woont en zich elke dag door een chauffeur naar en van Brussel laat vervoeren.

“Politie is nazorg. Met politie kan je geen structurele preventie van criminaliteit verzorgen. Daarvoor dient het onderwijs. Allochtonen moeten in kleine klasjes hun taalachterstand inhalen en goed onderwijs krijgen. Anders zitten ze op een glijbaan richting criminaliteit of richting fundamenteel r