jun 5, 2007 - In de wereld    No Comments

De linkse dictatuur van het correcte denken

Vandaag is zo’n dag dat ik plots met angst naar onze (Belgische) maatschappij kijk en me ongemakkelijk voel.

De concrete aanleiding was het bericht dat vandaag weliswaar de krantenkoppen haalt, maar weinig achtergrond informatie met zich meebrengt, laat staan enige duiding (nu ja, duiding is duidelijk geen kerntaak meer van kranten). Ik heb het dan over de niet-uit-handen-geving van Mariusz O.

Persoonlijk denk ik dat het gerecht hier een verkeerde keuze heeft gemaakt. Rechts-spraak is geen rotsvast gegeven doorgeen de tijd: recht (en wetgeving) evolueren en moeten de tijdsgeest volgen. Ik vrees echter dat wat er hier gebeurt een symptoom is van de maatschappelijke slinger des tijds die te ver naar links uitslaat. Het is nobel als een gerecht in zijn geheel niet enkel repressie nastreeft, maar oog heeft voor de dader en zijn wederheropvoeding om van hem (of haar) opnieuw een volwaardig burger te maken. Maar het loopt fout als boetedoening uit het plaatje verdwijnt.

Een fout moet bestraft worden. Een straf ondergaan is een essentieel onderdeel van het pad dat moet leiden naar wederaanvaarding van en door de maatschappij. Het is aan een menswaardige maatschappij om te zorgen dat op het einde van de strafrit zowel de (mis)dader de maatschappij en haar normen weer aanvaardt als dat deze samenleving de misdadiger opnieuw aanvaardt als één van hen.

Hoe een gerecht bestraft, is volgens mij een goede graadmeter doorheen de eeuwen om te kijken naar welke kant de morele slinger van de samenleving uitslaat.

Dat Mariusz nu niet uit handen wordt gegeven is voor mij een duidelijk bewijs dat we in een tijdsgeest zitten die extreem-links begint te worden (in de zogezegde strijd tegen extreem-rechts).

Geven we hiermee immers geen verkeerd signaal? Ik snap het soms allemaal niet meer. Vanaf 16 jaar mag men uitgaan, alcohol drinken, drugs gebruiken, … De linkse politiek zegt nu zelfs in het euthanasiedebat dat men op 16 al oud en wijs genoeg is om te beslissen over (eigen) leven en dood. En links vindt ook dat 16 al oud genoeg is om zeggenschap te krigen in ons bestuur (via het stemrecht vanaf 16).

Maar 16 is blijkbaar niet oud genoeg om de waarde van dat leven in te schatten. Iemand die mee de handen heeft gehad in de dood van een medemens, wordt als een kind behandeld. Niet als een jong-volwassene.

Ik vind dat een keiharde tegenstelling: ofwel is men op 16 al oud en wijs genoeg om tal van dingen te beslissen. Als men dan al voldoende levenswijsheid beschikt om zoveel zelfbeschikkingsrechten te hebben dat men letterlijk zijn leven in handen heeft, dan vind ik dat men simpelweg de moed moet hebben om de meerderjarigheid op 16 te brengen.

Maar ik hoor niemand dat voorstel doen: nochtans is het dan simpel. Al die aparte uitzonderingsregels hoeven niet en men respecteert één van de basisprincipes van een rechts-staat: geen rechten zonder plichten.

Maar blijkbaar heeft links een ideologische oorlog gestart tegen rechts. Rechts is vies, is verwerpelijk. Nochtans is rechts een onderdeel van rechtspraak, een rechtsstaat, rechten, het gerecht… Het is niet voor niks dat onze taal al die fundamenten van een moderne maatschappij bedacht heeft met dezelfde rechtse stam.

Nota bene: wie zicht niet houdt aan de rechtsregels, is een slinkse figuur!

Zo zal men mij wellicht wel verwijten maken dat ik hierbij verwijs naar een persbericht van Bart Laeremans. Mijn gezond verstand zegt dat er in die tekst een grond van waarheid zit, los va de politieke verwijten die de tekst logischerwijze bevat.

Men zal zeggen “da’s weer populisme van het Vlaams Belang”. Sinds het debat De Gucht versus De Winter van vorige week is populisme een bijhorend naamwoord geworden bij mestkever…

“Yves Leterme is conservatieve populist”

Op de populaire (sic!) weblog Pietel.be wordt Yves Leterme verweten “een conservatieve populist, de George Bush van Vlaanderen, de baarlijke duivel” te zijn.

Sorry, maar ik vind dit grappig en verontrustend tegelijk.

Heeft niemand dan door dat door de enorme druk van het politieke correcte denken dat nu zelfs weer in extra wetteksten is gegoten, links tot de norm is verheven?

Ik ben echt niet aan het zeveren. Voor wie tijd heeft (en een paar aspirines aan de kant heeft liggen) heb ik drie links (tiens, het internet is links geïnspireerd) voor u: hier, hier en hier.

Ik word daar stil en angstig van: sommige van mijn ideeën zijn strafbaar. Help, ik wil naar, tja, naar waar kan ik eigenlijk vluchten?

We moeten allemaal linkse rakkers zijn. Wij moeten als gastheer voor de allochtonen ons aanpassen aan hen. Hoefddoeken moeten kunnen, katholieke shcolen moeten ook maar islam onderwijzen. Vloeken mag niet. Drugs gebruiken wel. Jongeren mogen sex hebben, alcohol gebruiken, roken (niet op café, wel in jeugdhuizen) en moeten geen schrik hebben voor het gerecht. We moeten opperalverdraagzaam zijn.

En het is soms gewoon idioot. Voor u verder leest, raad ik aan om eens het verhaal van John Baeyens over integratie eens.

Links is zo hard de norm geworden dat het gezapige centrum dat de CD&V en Leterme nog altijd is, overkomt en afgeschilderd wordt als rechts. Want als dat al rechts is, is het VB extreem-extreem-extreem rechts.

Rechts is zo fout bestempeld, dat zelfs de liberalen die ideologisch verplicht rechts zouden moeten zijn, zo links geworden zijn dat ze de bloedbroeders van de socialisten zijn geworden en wat enigzins rechts (al dan niet voor de raap) denkt, defenestreren.

Populistisch is ook een scheldwoord geworden. Besef wel hoe belachelijk het is als iemand zichzelf democraat noemt (meestal een eigenschap die linkse denkers zichzelf toedichten) het populisme afbreken. Populisme is een discours waar het volk centraal staat.

Definitie van populisme volgens Wikipedia is een discours waarbij het volk centraal staat.

De definitie van democratie is dan “het volk regeert”… Hoe kan populisme dan zo verwerpelijk zijn in een democratie?

Is populisme dan niet gehuisvest in de kern van de democratie?

Voor linkse ideologen niet. Ieder links regime begint met nobele (populistische?) initiatieven, maar tendenseert altijd naar totalitaire macht (kijk maar naar Chavez nu doet).

Ik ben lid van Amnesty International: ik strijd tegen landen en hun bevelhebbers waar mensen in “den bak” vliegen om wat ze denken. Sinds vorige week kan dit in België ook. Ik hoop dat ik niet reeds dit jaar mijn eerste spoedactie voor een Belgische gewetensgevangene moet schrijven…