David Geens – De kunst van het mogelijke

Bedankt, heel erg bedankt:

» Aan alle kiezers die voor N-VA hebben gestemd, in Oost-Vlaanderen en de rest van Vlaanderen. Ik ben vandaag wakker geworden en ik zag meteen een stralend geel zonnetje schijnen. Dat doet deugd.

» Aan mijn echtgenote en kinderen, die me zo vaak hebben moeten missen de afgelopen weken en soms met een overmoeide papa in huis moesten samenleven en dan nog eens bijspringen in allerlei campagneklusjes.

» Aan de helpers in deze campagne. Bijzondere dank aan het campagneteam Koen, Gert, Rufij, Guido, Joeri en Isabel. Het was onze eerste N-VA campagne samen. Binnenkort bij beter weer doen we eens een BBQ om te feesten en bij te praten. Dan kunnen we ook al afspreken wat we beter kunnen bij de volgende campagne.

» Aan al de kiezers die de moeite deden om het vijfde bolletje op de lijst te kleuren. De resultaten zijn nog niet definitief, maar ik merk al wel dat ik in ons arrondissement Gent-Eeklo een hoge score haal en bij de top van onze kandidaten thuis hoor. En dat terwijl ik nog maar 8 maand N-VA-lid ben. Dit is een hart onder mijn riem, een signaal om duidelijk door te gaan en me te blijven inzetten, zowel op gemeentelijk vlak als binnen de N-VA.

» Aan mijn collega’s en vennoot die me vaak hebben moeten missen omdat ik op markten en dergelijke stond. Ze hebben mijn afwezigheden goed opgevangen in het bedrijf.

Nu wacht Bart De Wever een belangrijke taak. De kiezer heeft duidelijk aangegeven dat een consequente houding belangrijk is. We moeten nu de ingeslagen weg verder in, zonder idioot te doen.

Te vaak is al gezegd dat N-VA te weinig compromisbereidheid heeft. Niets is minder waar.

We weten maar al te goed dat een coalitie geven en nemen is. Toch kan het voor de N-VA niet anders zijn dan dat de basisgedachte is om de Vlaamse bevoegdheden expansief te gebruiken. Vlaams kindergeld en een Vlaamse hospitalisatieverzekering zouden zeker in de komende legislatuur moeten uitgebouwd worden.

Persoonlijk duim ik voor een CD&V – VLD – N-VA coalitie. De kiezer heeft duidelijk rechts gestemd. Ik ben ook blij dat Vlaams Belang sterk wordt teruggedrongen. De kiezer heeft duidelijk begrepen dat zij geen recepten aandragen die de problemen in Vlaanderen kunnen oplossen.

Wordt gevolgd de komende dagen en weken, nu ga ik weer aan de slag, maar met een gelukzalig gevoel van dankbaarheid.

Uit een artikel over N-VA in De Morgen:

Oost-Vlaanderen: Helga Stevens

Helga Stevens is stilaan een oudgediende bij de N-VA. De doofstomme politica was er van bij de start bij en is met het lijsttrekkerschap verzekerd van een verlengd verblijf in het Vlaams Parlement. Dat belet niet dat Stevens kopstuk blijft bij gebrek aan beter: Oost-Vlaanderen blijft de provincie waar de N-VA het zwakst staat, onder meer omdat er niemand met kop en schouder bovenuit steekt. Ook kamerlid Sarah Smeyers niet, die de lijst duwt: zij is nog te onervaren om alle koppen dezelfde richting te laten uitkijken, als het haar al ooit lukt.

Stevens kan zich troosten met de gedachte dat ook de andere partijen er niet geweldig goed voor staan in haar provincie. Freya Van den Bossche (sp.a) heeft veel pluimen gelaten, Jean-Jacques De Gucht (Open Vld) is nog piep en Joke Schauvlieghe (CD&V) wist niet door te groeien na haar goede score in 2004. Of LDD’er Boudewijn Bouckaert potten kan breken is ook een groot vraagteken.

Nog één opvallende naam op de lijst is David Geens: na stevige kritiek op Yves Leterme trok die de deur van CD&V achter zich. Benieuwd hoeveel christendemocratische kiezers hem volgen.

© 2009 De Persgroep Publishing

Ik ben papa van Laurens (6 jaar) en Lucas (4 jaar).

Laurens gaat naar Sint-Gregorius in Gentbrugge, een school voor buitengewoon onderwijs, want hij heeft een Autisme Spectrum Stoornis (ASS).

Wij hebben “geluk” gehad. Toen Laurens een jaar werd, hadden we een sterk vermoeden. Omdat hij zo jong was, hadden we snel de diagnose.

Ik ben iemand die niet bij de pakken blijft zitten en heb Laurens toen onmiddellijk op allerlei wachtlijsten geplaatst.

Daar zat ons geluk, want nu vijf jaar later is er voor hem eindelijk plek in het MPI Sint-Gregorius. Wat zou er gebeurd zijn als we het pas hadden geweten als hij vijf jaar? Ik mag er niet aan denken…

Ik vertel u dit omdat ik zelf uit eerste hand kan getuigen dat de wachtlijsten voor personen die extra ZORG nodig hebben, misdadig lang zijn.

Daarom ben ik ook binnen de N-VA vooral bezig met deze problematiek. Ik kan zeggen dat het voor de N-VA een belangrijk punt in het programma is om deze wachtlijsten versneld weg te werken.

Samen met mijn echtgenote zijn we reeds actief in organisaties die hiervoor aandacht vragen, maar ik zou graag de kans krijgen om dit vanuit de kern aan te pakken: in het Vlaams Parlement.

Als u dit een belangrijk thema vindt, mag ik dan om uw steun en stem vragen aanstaande zondag? Ik zou heel graag de kans krijgen effectief mijn schouders hieronder te kunnen zetten.

David Geens (35) uit Knesselare vermagerde tijdens de verkiezingscampagne maar liefst 19 kilo. Niet uit stress, maar wel na een maagverkleining. Toch wordt hij liever niet de Meetjeslandse Geert Lambert genoemd.

David Geens staat zondag op de vijfde plaats voor N-VA. Dankzij de campagne heeft hij meer energie dan ooit tevoren.

“Ik woog 121 kilo en ben daar al 19 kilo van kwijt”, zegt David Geens trots.

“Mijn streefdoel is 85 kilo. Op 23 maart liet ik een gastric bypass uitvoeren. Dat is een maagverkleining en een darmoverbrugging. Mijn maag is nu nog de grootte van een ei. Daarbij komt dat de opname van de voedingsstoffen in de darmen verlaat wordt. Ik kan genieten van alle eten, maar veel minder. Ik eet gemiddeld nog één tot maximum anderhalve boterham. Meer kan ik echt niet op.”

David Geens wijt zijn overgewicht aan een combinatie van erfelijkheid, een zittend beroep en slechte eetgewoontes.

Ook zijn ouders hebben overgewicht en zijn vrouw Isabelle liet dezelfde operatie al met succes uitvoeren.

“Ik ben nooit een snoeper geweest, maar ik eet gewoon veel te graag”, zucht Geens.

“Ik ben blij dat ik de stap heb gezet. Ik voel mij een ander mens. Nu loop ik met plezier de trap op. Vroeger was boven iets gaan halen een echte straf. Of jullie mij nu de Meetjeslandse Geert Lambert mogen noemen? De enige overeenkomst met hem is dat ik ook veel vermagerd ben. Maar daar stopt het helemaal.”

(JSA)

© 2009 De Persgroep Publishing

Online hier na te lezen.

Als je het artikel “Ze zijn zo lief voor mekaar” vandaag leest in De Stanaard, moet je toch wel beseffen dat je stem zondag op zich heel simpel wordt.

Ben je tevreden over de huidige regering en wil je terug een regering onder CD&V vlag, dan moet je voor 1 van de drie grote partijen stemmen.

Dan krijg je meer van hetzelfde: een regering die gewoon leuk is en op de zaken let zoals een schepencollege met geld genoeg. Dankzij voldoende geld heeft deze regering vier jaar lang vlot geregeerd. Er was voor ieder van de drie partijen wel iets om als buit binnen te halen en naar de achterban te verkopen.

In deze tijden van crisis merk je op zes maand tijd dat een klassieke tripartite een statusquo inhoudt. Er is te weinig manouvreerruimte om ieder wat te gunnen en dus gun je de ander ook niks. Resultaat: een stilstaande regering. Zowel op Vlaams als federaal vlak.

De CD&V heeft dit heel goed begrepen. Ze doet haar uiterste best om in deze verkiezingscampagne heel stilletjes te zijn. Het meest opmerkelijke feit is het meermaals gelijk geven van N-VA om zo niet te veel kiezers aan de vroegere kartelpartner kwijt te geraken.

Als je dit dus goed vindt, moet je enkel kiezen of je iets meer nadruk op lastenverlaging dan zel op sociale uitkeringen wil. Dan kies je respectievelijk VLD of SP.A. Als je niet kan kiezen, mik dan op het stilstaande bolletje van CD&V.

Ben je echter voor een andere toekomst, dan moet je zeker kiezen uit iets anders. In een poging om het duidelijk voor te stellen, deel ik het als volgt in:

Wil je een pak meer belastingen om je groene geweten te sussen en mee te helpen aan een iets betere zereld, dan moet je Groen stemmen. Want laat ik daarin eerlijk zijn: ze hebben goede ideeën, maar ze moeten toegeven dat de mens bij hen niet op de eerste plaats komt tenzij om geld te geven aan het milieu.

Als je een blanco proteststem overweegt, dan kan je blanco of Vlaams Belang stemmen. Of evengoed LDD. Alle drie zullen ze een signaal geven, maar weinig veranderen. Er zullen pagina’s vol geschreven worden indien LDD en VB monsterscores halen, maar ze zijn niet in staat tot regeren. Roepen is makkelijk, regeren is dat niet. Met kritiek alleen kom je er niet, ze missen beiden opbouwend materiaal.

SLP is echt een verloren stem. Zelfs als signaal zal het niet kunnen tellen. Wie links stemt, stemt beter of Groen of SPA (alnaargelang bovenstaande); dan zal die stem tenminste nog iets uitmaken.

Of N-VA als je echt iets wil zien veranderen. N-VA gaat niet voor de grote staatshervorming maar wel voor het volle gebruik van de Vlaamse bevoegdheden. We doen dan gewoon waar we goed in zijn en gebruiken ons Vlaams geld voor Vlaamse noden op een efficiënte manier. Efficiëntie wil niet zeggen dat we de solidariteit opblazen. Maar wel dat we onze eigen acccenten leggen, zoals een Vlaamse energiemaatschappij, Vlaams kindergeld en een Vlaamse hospitalisatieverzekerring.

Kortom, als je het mij vraagt: de beste verandering in uz dagelijks leven is een keuze voor de N-VA.

Nog één week tot aan de verkiezingen. Tijd dus om u nog proberen te overtuigen van op mij te stemmen.

In plaats van zelf een reeks redenen aan te halen, denk ik dat het beter is om eens anderen aan het woord te laten.

Bij reacties kan u de aanbevelingen lezen of er zelf eentje nalaten. Alvast bedankt aan al diegenen die aan mijn oproep hebben beantwoord.

Waarom nog wachten tot 7 juni als je nu al kan stemmen?

Of wil je nog kunnen plakken maar zit je zonder affiches?

Alle redenen zijn goed om deel te nemen aan de Adhese peiling van de blogosfeer.

Beweeg gewoon met je muis over het vierkante bannertje links in het menu en kies welke affiches je wil plakken.

Op het moment dat ik dit schrijf, is de voorlopige uitslag als volgt:

Elk uur worden de resultaten aangepast en deelnemen kan inmiddels op heel wat blogs.

Je kan elke dag ook op een vraag antwoorden. Vandaag is de vraag “welke politicus mogen ze geketend de zee in drijven?”. Voor wie dat wil: mijn naam staat ook in het lijstje dus hou je niet in als je die wil aanklikken.

Ik ben eens benieuwd wat de resultaten vanop mijn blog zullen zijn.

Zorg is voor mij persoonlijk als N-VA-kandidaat een zeer belangrijk thema in de huidige campagne naar aanleiding van de Vlaamse verkiezingen.

De huisartsen zijn perfect geplaatst om het belang ervan aan te voelen: elke dag opnieuw komen ze in contact met gezondheidsproblemen bij alle leeftijdscategorieën. De overheid miskent te vaak hun belangrijke taak.

Vlaanderen heeft belangrijke bevoegdheden in verband met thuiszorg, geestelijke gezondheidszorg, ouderenzorg en palliatieve zorg. Er moet daarvoor meer geld vrijkomen eerder dan jobkortingen te verhogen op een ogenblik dat het economisch minder goed gaat. Wellicht vallen er straks heel wat ontslagen en duiken er – tengevolge daarvan – nog extra gezondheidsproblemen op.

Uit contacten met verscheidene huisartsen weet ik dat de voorkeursbehandeling van de Franstaligen, die de studierichting geneeskunde willen beginnen, als zeer oneerlijk worden ervaren bij veel Vlaamse huisartsen.

Vanuit N-VA wil ik proberen de andere partijen te overtuigen dat een ingangsexamen, alleen voor Vlaamse kandidaat-artsen, niet correct is.

De Vlaamse leden van de Planningscommissie Medisch Aanbod zijn akkoord. Er moeten dringend maatregelen komen, die het beroep aantrekkelijker maken. De numerus clausus mag niet verder door de Franstaligen uitgehold worden.

Het ondersteunen van alle huisartspraktijken – en niet alleen de groepspraktijken – kan nu reeds vanuit de Vlaamse begroting. Dit moet nu eindelijk gebeuren.

De ongelijke toegang tot de huisartspraktijk versus de spoedgevallendiensten kan niet langer: iedereen – en niet enkel wie sociaal achtergesteld is – moet in dezelfde voorwaarden in de eerste plaats beroep kunnen doen op de huisarts. Uitbreiding van de Regeling Derde Betalende kan daarbij een nuttig instrument zijn.

N-VA eist een stevige “injectie” van middelen om eindelijk de wachtlijsten in de gehandicaptenZORG te doen verdwijnen. Meer dan

10.000 gehandicapten blijven wachten op voor hen absoluut noodzakelijke voorzieningen. Aan dit onrecht moet onmiddellijk een eind gemaakt worden.

Er dienen sterkere stimuli te komen, die de zieke overtuigen EERST beroep te doen op een GMD-houdende HUISARTS.

In verband met de belangrijke functie van de huisarts in een ruimer preventiebeleid moet de Vlaamse regering resoluut deze bevoegdheid terugeisen en Minister Onkelinx “halt” toeroepen.

Onder meer daaraan wil ik – in regelmatige samenspraak met Vlaamse huisartsen – hard werken de komende jaren.

Gisteren stond volgend artikel in Het Laatste Nieuws:

Verkiezingskarretje moet weg

David Geens uit Knesselare, kandidaat voor N-VA tijdens de komende Vlaamse verkiezingen, is boos dat één van zijn verkiezingskarretjes in Aalter op politiebevel moest weggehaald worden.De affiches van Geens hingen op een aanhangwagentje dat op de parking aan de Brouwerijstraat stond. “Een reclamewagen van de voetbalclub staat daar ook altijd geparkeerd”, aldus Geens. “Maar na 3 uur moest mijn promowagen op politiebevel weg. Dit is politieke discriminatie!” Schepen Dirk De Smul (CD&V) reageert door te verwijzen naar het politiereglement: “De voetbalclub verplaatst het promokarretje regelmatig, zoals het moet.”

(JSA) © 2009 De Persgroep Publishing

Wie de situatie kent op het parkeerterrein voor het hotel, zal kunnen bevestigen dat Dirk De Smul liegt. Er staan daar vaak reclamekarren. Ik heb in mijn oorspronkelijke blog nooit gesproken van een voetbalclub.

Wel heb ik foto’s genomen oa van het karretje van buurtslagers. Een karretje dat er al lang stond voor ik mijn kar er parkeerde en er nog lang stond nadat ik het mijne weghaalde:

Ik ga akkoord met het politiereglement, maar dan moet het niet selectief toegepast worden.

En dat is wat hier gebeurd is. In de Aalterse CD&V zitten kopstukken die september 2008 nog niet vergeten zijn en mijn kritische stem sindsdien proberen te smoren. Ook op deze kleinzielige manier. Het Cremlin waakt en ik zal elke morgen over mijn schouder kijken of er geen legertanks voor mijn deur staan.