Tagged with "huisvuil Archives - David Geens - De kunst van het mogelijke"
jul 8, 2011 - In de pers    No Comments

Duurdere vuilniszakken leveren IVM vette spaarpot op

Intercommunale bouwt reserve op voor nieuwe oven van 60 miljoen

“Duurdere vuilniszakken leveren IVM vette spaarpot op”

Meetjesland

David Geens (GVP) uit Knesselare vindt het niet kunnen dat de huisvuilzakken en containerparken steeds duurder worden, terwijl afvalintercommunale IVM nu al een vette spaarpot van 21 miljoen euro heeft. “Onnodig om onze gezinnen op kosten te jagen”, stelt Geens. Maar IVM zegt de reserve binnen enkele jaren nodig te hebben, wanneer er een nieuwe verbrandingsoven van 60 miljoen euro gebouwd moet worden.

Joeri Seymortier

IVM, de afvalintercommunale met haar verbrandingsoven langs de expressweg N49 in Eeklo, boert goed en heeft voor meer dan 21 miljoen euro aan beleggingen. Vorig jaar alleen al werd een overschot van 750.000 euro opgetekend. Een doorn in het oog van jonge gezinnen die de verwerking van hun afval steeds duurder zien worden. “Sinds vorig jaar betalen we in Knesselare de helft meer voor onze vuilniszakken: de prijs ging van 1 euro naar 1,5 euro per zak”, zegt David Geens. “Nu ik de jaarrekening van IVM grondig bestudeerd heb, weet ik waar dat geld naartoe gaat. Zo’n cijfers doen mij duizelen. Wij betalen als inwoner een pak meer en dat dient blijkbaar om een spaarpotje aan te leggen waar weinig democratische controle over bestaat. Vooral jonge gezinnen kunnen hun geld beter zelf beheren. Aangezien Knesselare aandeelhouder is bij IVM, zou je kunnen eisen dat de intercommunale dit geld terugbetaalt aan de gemeenten en dus ook de inwoners. Voor Knesselare gaat dat om 613.000 euro of 76 euro per inwoner. Dat kan tellen!”

Nieuwe oven

Bij IVM vinden ze de redenering van Geens te scherp door de bocht. “De cijfers kloppen, maar het zogenaamde spaarpotje hebben we jaar na jaar opgebouwd”, zegt secretaris Jean Marie Staelens van IVM. “Elke gemeente heeft een vertegenwoordiger in onze raad van bestuur en de jaarrekening wordt ook elke keer door de gemeenteraden goedgekeurd. Het opbouwen van die reserve gebeurt echt niet zonder reden. In 2013 moet een definitieve beslissing genomen worden over onze toekomst. Tegen 2020 willen we in Eeklo een compleet nieuwe verbrandingsoven bouwen. Vandaag zou dat gaan om een investering van 60 miljoen euro, dus tegen dan zal dat wellicht nog duurder zijn. Wij willen het project deels met eigen middelen financieren. Het zou veel erger zijn mochten wij binnen enkele jaren bij de gemeenten noodgedwongen moeten aankloppen met de vraag om zwaar mee te investeren in de bouw van de nieuwe oven.”

Vervuiler betaalt

Over de prijs van de huisvuilzak spreekt IVM zich niet uit. Dat is een bevoegdheid van elke gemeente apart. “De prijs van 1,5 euro is een Vlaamse richtnorm en een perfecte uitwerking van het systeem ‘de vervuiler betaalt'”, klinkt het bij de gemeente.

© 2011 De Persgroep Publishing

Dure vuilzakken zijn eigenlijk vette spaarpotten

Sinds vorig jaar betalen we de helft meer voor onze vuilniszakken: van 1 euro naar 1,5 euro.

We hebben toen vanop de oppositie moord en brand geschreeuwd. Eerst en vooral omdat de verhoging stoemelings werd toegevoegd aan de gemeenteraad zodat we ons totaal niet hadden kunnen voorbereiden met opzoekingswerk.

We moesten ons dus neerleggen bij de verantwoording van het college dat beweerde dat de kosten zo hard gestegen waren dat de prijsstijging navenant verantwoord was. Wat we dus niet konden controleren op het moment zelf.

Anderzijds stoorde het ons uitermate dat deze maatregel voornamelijk jonge dynamische gezinnen betreft. Baby’s en kinderen zorgen voor extra afval, en niet een klein beetje.

Het was altijd mijn aanvoelen dat de ingeroepen verantwoording niet klopte en dat de verhoging enkel moest dienen om het gat in de begroting dicht te rijden (daar schrijf ik de komende dagen nog wel meer over).

Maar vandaag kregen we dus eindelijk de afrekening van IVM (=onze afvalintercommunale) voor 2010. Daar staan toch wel enkele opmerkelijke zaken in.

Laat ik beginnen met datgene wat effe mijn adamsappel deed stokken in mijn keel. IVM heeft voor meer dan 21 miljoen euro (ja, u leest het goed) aan beleggingen. Serieus spaarpotje, nietwaar?

Iets toevallig? Ik denk het niet. In 2010 heeft IVM winst gemaakt en niet nog zo’n beetje. Driekwart miljoen te bestemmen winst. Jaja, IVM maakt winst en ieder jaar doet ze dat beter en beter.

Deze cijfers deden me alvast duizelen. Wij betalen als inwoner een pak meer en dat dient om een spaarpotje aan te leggen waar weinig democratische controle over bestaat.

Ik heb dan ook eens naar de post over afvalverwerking in de gemeenterekening van 2010 gekeken. En wat stel ik daar vast? De begrote post zakt met 35000 euro voor de definitieve vaststelling in 2010.

Dus ook voor onze gemeente kost het afval in 2010 minder, terwijl men een meerkost als verantwoording inriep voor de verhoging.

Ik weet dat men in de politiek ruime begrippen omtrent waarheid en zo hanteert, maar ik vind het toch niet als waarheid te bestempelen als je als college je burgers zegt “het kost ons ook meer” terwijl de kosten dalen en men stiekem een serieuze spaarpot aanlegt.

Aangezien onze gemeente aandeelhouder is, zou je kunnen eisen dat men dit opgepotte geld terugbetaalt aan de gemeenten, aan ons dus als inwoner.

Voor Knesselare zou het om 613000 euro gaan oftewel 76 euro per inwoner.

U weet nu dus waar uw halve euro per zak extra naar toe gaat.

jul 26, 2010 - In Knesselare en Ursel    No Comments

Maar 100 zakken van de gemeente

Even een kort overzicht: gemeenten moeten streven naar zo weinig mogelijk restafval per inwoner. Tegelijk kunnen we er van uit gaan door steekproeven dat kleine zelfstandigen & KMO’s vaak te weinig bedrijfsafval hebben om een aparte container te zetten en een afzonderlijk contract met een afvalverwerker af te sluiten.

Iedere gemeente is trouwens wettelijk gemachtigd om op te treden als ophaler van bedrijfsafval.

Dus als je dat allemaal optelt, kom je in een slimme gemeente als de onze uit op de KMO-zak. Kost evenveel, gewoon een andere kleur en enkel te verkopen aan BTW-plichtigen. Leuk meegenomen voor de gemeente is dat ze dus per KMO-zak 15kg minder in hun restafval moeten rekenen en voor de belastingsplichtige is het leuk dat hij een factuur krijgt zodat hij zijn kosten kan bewijzen in zijn boekhouding.

Nu was het ons al een paar keer ter ore gekomen dat men op het gemeentehuis een lijst bijhield hoeveel rollen je ieder jaar kocht. Logisch enerzijds, want zo kunnen ze weten hoe ze de weging van het afval (want oranje en witte zakken gaan in dezelfde vuilniswagens) moeten aanpassen.

Verrassend was echter dat je als BTW-plichtige maar 10 rollen per jaar kon krijgen.

Na dat geverifieerd te hebben, stelde ik op de laatste gemeenteraad de vraag waar die beperking vandaan kwam. Want in het reglement dat op de gemeenteraad was gepasseerd, stond er geen beperking.

De burgemeester en secretaris vielen bijna uit hun stoel van verbazing. Zij wisten van niets. Ze zagen ook niet in waarom ze dat zouden beperken want hoe meer witte zakken, des te beter voor de afvalcijfers.

Maar kort daarna wist ik de feiten te achterhalen: het mag dus niet van OVAM. Zij stellen dat wie meer dan 100 zakken per jaar nodig heeft, best wel in aanmerking komt om een aparte ophaling te laten verzorgen. Desnoods door de gemeente, maar dan moet die het apart ophalen en aanrekenen.

Die brief was dus wel bij de financieel beheerder terecht gekomen en die had de instructies aan haar diensten doorgegeven, maar dat nieuws was dus niet tot bij de beleidsmakers gevloeid.

En aangezien ik nu toch aan het speuren was: goed nieuws voor de belastingsplichtigen die dachten dat ze dus maar enkel 10 rollen konden kopen en in hun boekhouding steken. Je kan op de financiële dienst ook oranje zakken gaan kopen en een factuur vragen. Kwestie van je witte noch oranje zakken in het zwart te moeten doen.

Grof huisvuil

Het grof huisvuil wordt in Knesselare aanstaande woensdag 6 februari opgehaald.

Ursel komt de dag later (donderdag 7 februari) aan de beurt.

Denk aan de strengere regels. Wie nog eens herinnerd wil worden aan wat wel kan en wat men zal laten staan, kan dit nog eens nalezen op mijn blog van 7 februari vorig jaar.

Daar staat ook nog de brief met de uitvoerige uitleg.

jan 13, 2008 - In de pers    No Comments

KMO-zak

Middenstanders kunnen vanaf dit jaar gebruik maken van de KMO-zak. Deze KMO-zak is even groot als de gewone huisvuilzak, kost ook 1euro maar heeft een andere kleur. Op die manier is deze afvalkost fiscaal aftrekbaar voor zelfstandigen.

David Geens (GVP) vindt dit een manoeuvre om de restafvalnorm van 150 kilogram per inwoner te halen.

© 12/01/08 Nieuwsblad (bvk)

okt 25, 2007 - In Knesselare en Ursel    No Comments

KMO-zak om restafvalnorm te halen

In onze gemeente is er per inwoner nog gemiddeld ongeveer 165 kilo restafval per jaar.

Te veel, want de norm is 150 kg voor een landelijke gemeente.

Er moet dus geminderd worden. Normaal zou je dan allerlei acties verwachten om de restafvalfractie inderdaad te verkleinen, zoals bv een echt containerpark, een GFT-ophaling, gescheiden luierophaling, …

Maar soms zijn bestuurslui een stuk inventiever, ook in Knesselare.

We gaan de KMO-zak invoeren. Deze zak is, zoals het woord aangeeft, bestemd voor KMO’s, zelfstandigen, vrije beroepen, … Bedoeling is dat deze vervuilers hun restafval in deze zakken deponeren. Voordeel voor hen is dat er een factuur/aankoopbon zal van afgeleverd worden zodat dit fiscaal aftrekbaar is.

Voordeel voor de afvalverwerking is dat deze zakken in aparte … statistieken terecht zal komen.

Het gaat inderdaad enkel om een statistisch verschil, want de KMO-zak zal door dezelfde vuilniswagens opgehaald worden en zal samen met het gewone huisrestafval verbrand worden…

Dus zonder veel inspanning toch de norm halen. Da’s kunnen he…

Grof huisvuil = grof geld?

Mijn telefoon heeft al ettelijke keren gerinkeld vandaag. Het is weer grof huisvuil-tijd in onze gemeente en deze keer zijn de ophalers blijkbaar wel heel streng te werk gegaan.

Ik vermoed zelfs dat de telefoon deze namiddag en vanavond nog enkele keren meer zal overgaan als de mensen thuis komen en ze bellen om te klagen dat de ophaling bij hen niet is langsgeweest, want er blijft zoveel staan dat het soms lijkt of er niks is meegenomen.

Gelukkig zullen de meesten wel deze brief die in hun brievenbus stak eerst gelezen hebben.

Als ik een rode draad probeer te vinden in de gesprekken, stel ik vast dat een vast criterium voor de ophalers de afmetingen waren. Als het in een restafvalzak past, dan nemen ze het niet mee. Los van de andere terechte criteria: als het afval is dat reeds op een andere manier wordt ingezameld, laten ze het sowieso staan.

Maar men is inderdaad duidelijk zuiniger (sic!) geweest: men heeft duidelijk dozen en zakken geopend om de inhoud te inspecteren. Een grote doos met daarin klein brandbaar niet-recycleerbaar afval, laat men gewoon staan.

Ik heb het aan de klagers mee helpen uitleggen, wat toch regelmatig de zucht/klacht heeft uitgelokt dat grof huisvuil dus ook om grof geld draait. In die zin dat sommige voorbeelden inderdaad voorbeelden zijn van spullen die afgebroken kunnen worden en gedemonteerd en zo in verschillende restafvalzakken tegelijk kan. Dat men dan meerdere euro’s moet spenderen voor iets waarvan men dacht vandaag “gratis” van af te zijn, doet de wenkbrauwen inderdaad wel eens fronsen.

Want wat is de definitie van “alle brandbaar, niet-recycleerbaar afval dat niet in de huisvuilzak kan” (=grof huisvuil)? Een groot stuk speelgoed van plastiek dat met een hamer aan stukken kan geslagen worden, laat men blijkbaar staan.

Ik begrijp wel dat zulke plotse strengheid zulke reacties oproept. “Vroeger nam men het wel mee,” heb ik nu al even vaak gehoord.

Als men mij uitlegt wat men heeft laten staan, kan ik ook niet altijd een verklaring vinden. Ook niet met het lijstje op de brief bij de hand. Blijkbaar laten de ophalers bij twijfel het ook staan.

Eentje waar ik het antwoord niet op gevonden heb: een kapotte paraplu. Misschien inderdaad klein genoeg voor in een vuilzak? MAar metaal mak niet in het restafval. Mica zelf afscheuren en in de restafvalzak en het metaal in PMD?

Wat mij wel mateloos stoort is dat men deze verstrenging invoert zonder vanuit de gemeente dat ene punt te hebben waar men terecht kan met vragen én met bepaalde afvalstoffen: een degelijk containerpark.

Ik geef een voorbeeld: enkele van de voorbeelden gaan over bruin- en witgoed. Waar moet dat heen, nu het niet meer bij het grof huisvuil mag? Simpel, het antwoord staat op de site van Recupel: als u een nieuw toestel koopt, is de handelaar verplicht het oude terug te nemen. Fijn, en als u geen nieuw vergelijkbaar toestel koopt? Ah, het antwoord van Recupel is even simpel: breng het naar het containerpark waar Recupel regelmatig alles komt ophalen (want we betalen daarvoor allemaal via extra taksen op bruin- en witgoed).

Rest mijn vraag: welk containerpark?

Kortom, een goed beleid is er één van geven en nemen aan de burgers. Strenger en dus milieuvriendelijker omgaan met onze afvalbergen is een verplichting van elke overheid.

Maar het is beschamend om vast te stellen dat anno 2007 onze gemeente onze inwoners wel een alternatief ontneemt door niet te voorzien in een containerpark.

Ik hoop dan maar dat de bermen, grachten en bossen de komende dagen niet plots een stuk kleurrijker gaan zijn…