David Geens – De kunst van het mogelijke

Ons gemeentebestuur heeft ondanks het feit dat ik ze al jaren heb aangemaand om iets te doen voor Groen Ursel, nog nooit iets werkelijks ondernomen. Integendeel, ze hebben in het recente verleden vaak de inwoners van Groen Ursel bedrogen en tegengewerkt. Een paar maand geleden nog moesten ze een kortgeding inspannen om een document dat over hen ging, te mogen inkijken.

De reden waarom de gemeente dit document achterhield, is inmiddels duidelijk. Inmiddels is gebleken dat de burgemeester (en vroeger schepen, hij kan zich niet wegsteken achter het vorig bestuur) heel wat boter op het hoofd heeft door illegale bouwvergunningen uit te reiken en als vermoord te zwijgen dat de verkaveling in Groen Ursel vervallen was.

Resultaat: de huizen in Groen Ursel, zelfs als vakantiehuis, zijn niks meer waard want ze kunnen niet verkocht worden. Ondanks het feit dat het gemeentebestuur tot voor kort nog altijd aan de instrumenterende notarissen liet weten dat alles in orde was – quod non – kan nu niemand meer verkopen nu dit aan het licht is gekomen.

De gemeente heeft dus met volle medeweten illegale gronden laten verkopen en bebouwen. Logisch dat de bewoners hun geld terug willen en schadevergoeding eisen. De claim die nu ingediend is, bedraagt 15 miljoen euro. Als de gemeente dit ooit moet betalen, dan zijn we de facto failliet tenzij we de lasten naar de burgers doorschuiven.

Laat ik op één punt duidelijk zijn: de bewoners van Groen Ursel hebben de burgemeester en schepenen ook persoonlijk gedagvaard, want het gaat hier om herhaalde bewuste fouten. Zelf vind ik het al verkeerd dat wij als inwoners van Knesselare moeten opdraaien voor de kosten die zullen volgen (want hoewel men verzekerd is voor de gemeente, vind ik het niet kunnen dat de boosdoeners ook persoonlijk op kosten van de verzekering van de gemeente worden verdedigd).

Maar als de inwoners van Groen Ursel na een lange juridische strijd gelijk krijgen: denkt u dat Fredy Tanghe de rekening zelf zal betalen? Of zal die doorgeschoven worden naar onze portefeuille? 15 miljoen gedeeld door 3000 gezinnen: dat is 5000 euro per gezin. Denk daar in oktober aan als u een bolletje kleurt: is dat bolletje u 5000 euro waard of niet?

We kennen allemaal de geschiedenis van de Verenigde Staten. Onder het mom van bescherming van de beschaving moesten enkele stammen indianen (de oorspronkelijke bewoners) noodgedwongen verhuizen naar toegewezen gebieden. Wat enkele stammen waren in het begin, werd nadien al een gans volk.

Als Europeaan kijken we nog altijd met afschuw naar die schandvlek op de Amerikaanse geschiedenis. We beschouwen ook tal van gedwongen volksverhuizingen in Afrika, China en nabije Oosten als het begin van “moderne genocides”.

Maar vandaag heb ik het meegemaakt dat een lokale meerderheid knal hetzelfde doet. Groep 9910 heeft zonet de goedkeuring gegeven aan de opmaak van een provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan om nieuwe woongebieden aan te snijden in Knesselare en Ursel.

Doel?

De verplichte verhuizing van de inwoners van Groen Ursel.

Is dit niet evenzeer een schande? Het verschil zit enkel in het aantal. Net als de amerikanen verplichten de witte userpators van Groep9910 om mensen hun huis af te breken en met pak en zak gedwongen in een reservaat te gaan wonen.

Het college blaast warm en koud tegelijk. Vorige maand hadden ze deze aanvraag al in handen terwijl ze mijn resolutie goedkeurden. Toch hebben ze onmiddellijk de plannen van de provincie goedgekeurd.

Nu spelen ze niet enkel amerikaanse veroveraars, maar evenzeer gaan ze nog verder in de tijd: ze gedragen zich als Pontius Pilatus. Fredy Tanghe wast zijn handen in het vuile water van de provincie. “It wasn’t me,” weerklonk heel duidelijk tijdens zijn betoog.

Er zijn al tal van rechtszaken waar men mensen veroordeelt voor schuldig verzuim. Als Pilatus al niet de kruisiger van onze Heer was, heeft hij weinig gedaan om dat te verhinderen. Zo zal de geschiedenis ook oordelen over dit college.

Eén ding heb ik vandaag ook nog geleerd: het geluid van een struisvogel. Fredy Tanghe imiteert die perfect!

De mensen van Groen Ursel zullen bij een volgende maal dit schouwspel eens opnieuw moeten komen beschouwen. Dan zien ze trouwens Renaat Vandekerckhoven in de rol van onschuldige dierentemmer zien: het niet eens zijn met wat zijn huisdier doet, maar er niet tegenin gaan.

En de belofte van inspraak: die kennen we ook. Userpators werken het liefst in het duister. Getuige daarvan het feit dat de inwoners van Groen Ursel het college al hebben moeten dagvaarden en laten veroordelen om inzicht te krijgen in de dossiers die hun toekomst uitmaken. Een schande is dit, in deze 21ste eeuw.

Al sinds 2009 neem ik het op voor de bewoners van Groen Ursel. Veel mensen uit ons dorp hebben een verkeerd beeld over wat zich daar afspeelt. Kort samengevat: de vroegere gemeentebesturen (ook die waarvan Fredy Tanghe deel uitmaakte als schepen) gaven maar bouwvergunningen onder verschillende verkavelingsvoorwaarden, lieten mensen daar hun domicilie vestigen en verzekerden hen dat er nooit een probleem zou zijn.

De dag van vandaag echter stak onze burgervader zoals wel vaker zijn kop in het zand als de provincie de ene na de andere inspecteur en legertje agenten en deurwaarders op de bewoners daar afstuurden. Geruchten over massale bouwovertredingen en “ze hebben het zelf gezocht” werden de wereld ingestuurd.

Natuurgebied?

Een interessant weetje over dat bos en zogezegd aansluitend op het Drongengoed.

Dat stuk bos is door de mensen aangelegd als aanplant voor de mijnbouw. De bomen daar zijn zo gekozen om snel te groeien. Momenteel zijn de meeste bomen al lang hun leeftijd gepasseerd. Ze zijn dan vaak ook verkeerd gegroeid en zitten niet diep genoeg in de grond. Veel bomen staan op sterven en omvallen. Het is vooral dankzij de inzet van de bewoners dat er nog een bos is.

Qua aansluiting op het groengebied kan het ook tellen! Het ligt vlak naast een dubbele startbaan van meer dan drie kilometer beton. Ga daar in het weekend eens wandelen en weet me te zeggen wie het meeste lawaai maakt en de natuur verstoort: de vliegers of de bewoners van Groen Ursel?

Die bouwovertredingen die zijn er. Maar hebt u al voorbeelden gehoord van een bouwovertreding?

Zo mag er geen tuinhuis gezet worden. Het grasmachine moet maar in de living staan. Of wie met hout stookt, moet zijn hout op natte grond in open lucht bewaren. Een betonplaat onder je hout leggen is ook al een bouwovertreding. Of bijvoorbeeld een WC in je huis bovenaan afsluiten… je moet dat openlaten tot in de nok van het dak. Gezellig voor de geurverspreiding in zulke kleine huizen.

Eindelijk actie

Reeds in 2009 diende ik een punt op de gemeenteraad in om onze gemeente iets te laten doen aan de schrijnende situatie, maar dat werd afgekeurd. Een jaar later trouwens nog eens.

En altijd opnieuw werd verwezen naar de regels van de provincie. Die provincie vond trouwens dat de bewoners daar uiteindelijk weg moesten tegen 2020 en dat het allemaal terug bos moest worden.

Trouwens, diezelfde provincie heeft recent haar visie gewijzigd. Die visiewijziging werd stiekem doorgevoerd. Zo hebben de inwoners van Groen Ursel een proces moeten inspannen tegen de gemeente want de burgemeester wou de betrokken inwoners niet eens een kopie geven van die gewijzigde visie.

Beeld u dat eens in dat u niet eens mag weten wat er met uw huis zal gebeuren. Lijkt nogal stalinistisch niet?

Als N-VA’er kon ik inmiddels bewijzen dat je ook als lokale politicus best namens een grotere paritj handelt. Via contacten allerhande kreeg ik de nuchtere vaststelling te horen dat men van hogerhand niets kon ondernemen als de lokale gemeenteraad niet eens vragende partij was om zich in te zetten voor haar eigen bewoners.

Als verwijt naar het College van burgemeester en schepenen kan dit trouwens tellen. Als lokale bestuurslui mogen we niet onze ogen dicht houden voor het groter geheel, maar moeten we ons in de eerste plaats toch inzetten voor onze eigen bewoners. Ik had echter vaak het gevoel dat we met N-VA Knesselare-Ursel de enigen waren die dit deden.

Met de moed der wanhoop heb ik opnieuw een resolutie ingediend waarin de meerderheid wordt aangemaand zich in te zetten voor het belang van de bewoners van Groen Ursel. We vragen een eenduidig wetskader waarin de fouten uit het verleden worden rechtgezet en er zekerheid komt voor de mensen van Groen Ursel.

Zekerheid dat ze kunnen blijven wonen en dat de vergunningen op een menselijke en realistische manier worden rechtgezet. En ja, flagrante bouwovertredingen, zo die er al zijn, moeten aangepakt worden. Ook in Groen Ursel zijn er grenzen.

De druk van het volk

Groen Ursel was zelf massaal aanwezig. Nog nooit was de raadszaal zoveel te klein om iedereen een zitje te geven. Ik was blij dat de 12 leden van de meerderheid de mensen over wie het ging in hun ogen moesten kijken.

Het heeft geholpen. De burgemeester heeft na zoveel jaar bakzeil gehaald. Nu steunde hij plots de resolutie en werd ze – mits een kleine aanpassing – goedgekeurd. Hij mag nu triomfantelijk in de pers zeggen “we steunen onze inwoners”, maar de waarheid verdient haar sporen en komt altijd boven. In het verleden heeft Groep 9910 nooit de eis gesteund. Nu ze echter zagen hoe de N-VA wel haar nek durfde uitsteken en voor verandering zorgde, durfde men niet anders dan ons te volgen.

Ik weet één ding: dankzij jaren inzet heeft de N-VA Knesselare-Ursel echt al voor verandering gezorgd. Fredy Tanghe heeft als schepen en burgemeester zich nog nooit ingezet voor Groen Ursel. Er is maar één partij die echt garant staat voor verandering en in Ursel weet men alvast welke partij dat is.

Oppositiepartij GVP wil dat aan beide zijden van de zogenaamde ’tolerantiegrens’ in het Drongengoed dezelfde regels worden toegepast. Nu geldt ten noorden van die grens een tolerantie ten opzichte van bouwovertredingen of het ontbreken van een bouwvergunning, het vliegveld en de accommodatie van de vliegclubs bevinden zich in dit gebied. “Ten zuiden van de tolerantiegrens wonen enkele honderden inwoners van Knesselare. De minste bouwovertreding wordt er afgestraft. Mensen krijgen te horen dat hun huis moet afgebroken worden. Ze verliezen onmiddellijk hun woonrecht”, beweert David Geens. “Kijk, we begrijpen de burgemeester als hij de hobby van enkele clubs niet zomaar wil stilleggen.

Hobby afpakken

Maar wat weegt zwaarder? Een hobby afpakken of iemands woning afnemen? In beide dossiers heeft de gemeente niet het laatste woord, maar de burgemeester kan wel dezelfde tolerantie hanteren in beide gebieden”, aldus Geens. Burgemeester Fredy Tanghe betwist dit en wijst erop dat hij niet de bevoegdheid heeft om op te treden.

(GRG/JSA)

© 2011 De Persgroep Publishing

Nu ik stilaan begrip begin op te brengen voor de piloten in Ursel en hun pogingen zich in regel te stellen met de nodige reglementering, wil dat nog niet zeggen dat ik het dossier van Groen Ursel uit het oog ben verloren.

Meer nog: ik vind dat mensen hun huis afpakken nog van een andere categorie is dan het verbieden van een hobby. De twee dossiers staan los van mekaar, maar ik vind het onrechtvaardig dat er verschillend opgetreden wordt.

Daarom heb ik volgend punt ingediend op de gemeenteraad van woensdag 12 januari 2011.

Voorstel tot verleggen van de tolerantiegrens in het Drongengoed

Beschrijving van de huidige toestand

Doorheen het Drongengoed loopt van zuidwest naar noordoost een onzichtbare maar duidelijke tolerantiegrens, net ten zuiden van het vliegveld:

Sta me even toe enkele vaststellingen te doen per gebied.

In het noordelijke deel (dus boven de rode lijn):

• Mogen er een pak activiteiten plaatsgrijpen zonder milieuvergunning.

• Zijn er “maar enkele” klachten wegens overlast, maar die worden genegeerd.

• Staan er verschillende bouwwerken zonder enige bouwvergunning.

• Zijn quasi geen mensen uit ons dorp actief.

• Levert geen inkomsten op voor onze gemeente.

In het zuidelijke deel:

• Wonen enkele honderden mensen, burgers van Knesselare.

• Betalen allemaal belastingen: aanvullende personenbelasting, opcentiemen, algemene leefbaarheidsbelasting (sic), …

• Betreft vergunde verkavelingen.

• Zijn bouwovertredingen, maar meestal is de basisvergunning wel in orde.

• Zijn geen klachten op overlast.

Maar het grootste verschil tussen beiden gebieden zijn de tolerantiewaarden die ons bestuur hanteert.

In het noordelijk gedeelte, worden de overtredingen – en ik laat aan uw oordeel over of deze zwaarder zijn dan in het zuidelijk gedeelte – onder de goedkeuring van de burgemeester toegelaten. Ik citeer uit Het Laatste Nieuws van dinsdag 4 januari 2011:

“Er zijn klachten over geluidsoverlast, maar zolang de clubs zich in orde stellen met alle vergunningen en het vliegen beperkt blijft tot het weekend zie ik geen probleem.”

We kunnen onze burgemeester begrijpen: zomaar de hobby stilleggen van enkele clubs is geen lichtvaardige beslissing. Goed dat hij zijn nek hiervoor uitsteekt.

In het zuidelijke gedeelte geldt echter een nultolerantiegrens. De minste bouwovertreding wordt afgestraft. Mensen krijgen te horen dat hun huis moet afgebroken worden. Ze verliezen onmiddellijk hun woonrecht. En dit omdat ze enkele vierkante meters te veel hebben gebouwd, of vensters gestoken waar niemand last van heeft.

Wat weegt zwaarder? Een hobby afpakken of een huis afpakken?

In beide dossier heeft de gemeente niet het laatste woord, maar onze burgemeester kan wel dezelfde tolerantie hanteren in beide gebieden. Als er in het noordelijk gedeelte wetens willens niet wordt opgetreden, waarom wordt er in het zuidelijk gedeelte dan – met intensieve medewerking van de gemeentediensten – wel opgetreden?

Ons voorstel

Ons voorstel is dan ook heel simpel. We vragen de heer burgemeester rechtvaardig te zijn en iedereen met dezelfde tolerantieregels te bejegenen.

Als er flagrante bouwovertredingen – zijnde zonder enige vergunning – wel wordt toegelaten, dan vragen wij dat de burgemeester zijn functie gebruikt om ook in het andere gedeelte de diensten onder zijn bevoegdheid bevel te geven niet op te treden tegen kleinere overtredingen.

Aan ieder van de raadsleden vragen we dat ze in eer en geweten beslissen en publiekelijk hun stem uitbrengen of ze akkoord gaan met het afpakken van huizen enerzijds en het toelaten van een hobby anderzijds. Daar gaat deze stem over: niks meer maar vooral niks minder.

Door de nieuwe wetgeving kan de gemeente Knesselare niemand meer definitief inschrijven in de weekendhuisjes aan het Drongengoed, de plek die Groen Ursel genoemd wordt.

Een honderdtal mensen wonen vandaag in de weekendhuisjes aan de groene rand van het Drongengoed in Ursel. “Door een nieuwe wet kan permanent wonen in een recreatiegebied niet meer”, zegt David Geens (GVP). “Maar dat zal ook hier in Knesselare problemen veroorzaken. Wat gaat de gemeente doen als iemand die er al woont, wil trouwen en zijn echtgenoot dus ook op dat adres wil inschrijven? Of wat als een koppel een kind krijgt en dat kind dus ook op dat adres moet ingeschreven worden? Volgens de wet kan dat niet meer.”

Het woonrecht van de mensen die er nu wonen, loopt tot 2029. “Maar nieuwe mensen inschrijven, mogen we niet doen”, zegt burgemeester Fredy Tanghe (Groep 9910). “We zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Want hier gaan inderdaad pijnlijke en onmenselijke situaties uit voorkomen. Ook de provincie Oost-Vlaanderen is bezig met het probleem van wonen in een recreatiegebied. Voorlopig kunnen wij als gemeente niet veel meer doen.”

(JSA)

© 2010 De Persgroep Publishing

De problematiek van het permanent wonen in recreatiegebied werd sinds vorig jaar eindelijk behandeld door de provincie en het Vlaams gewest.

1 van de maatregelen die werd genomen, is een verduidelijking omtrent het permanent wonen in gebieden bestemd voor recreatief wonen (zogenaamde weekendverblijven). Zo is er het woonrecht gecreëerd dat aan inwoners van weekendverblijven het recht geeft permanent te verblijven indien:

– Ze ingeschreven waren voor 31 augustus 2008

– Weekendverblijf niet groter dan 300m² en hoofdzakelijk vergund is

– De inwoner geen ander eigendom heeft.

Men verliest het woonrecht echter bij:

– Uitschrijving uit het bevolkingsregister

– Verwerving andere eigendom

– Bouwmisdrijf begaan na 1 september 2009

– Als men niet ingaat op een herhuisvestingsaanbod.

Daarom had ik een aantal vragen voor de burgemeester:

1. Hoeveel inwoners van Groen Ursel hebben woonrecht gekregen?

2. Plant de gemeente een herhuisvestingsaanbod te doen aan deze inwoners? Zo ja, voor wanneer is dit gepland?

3. Welk standpunt neemt de burgemeester in tov nieuwe verzoeken tot inschrijving die niet door de wetgeving voorzien zijn, zoals bv nieuwe geboorten, huwelijken, nieuw samengestelde gezinnen, … wetende dat de federale wetgeving verplicht tot inschrijving wanneer om zulks verzocht wordt?

4. Zal het gemeentebestuur (juridisch) optreden tegen permanente bewoning door inwoners die niet over het woonrecht beschikken?

De burgemeester had nog geen zicht op de aantallen omdat de officiële aanvragen nog moeten volgen.

Ik vind het spijtig en wederom weinig van proactiviteit getuigen dat de burgemeester, zelfs niet naar aanleiding van deze vraag, op zoek is gegaan naar deze aantallen. Een schatting had hij toch al kunnen maken. Zodat hij als burgervader zou weten over hoeveel inwoners het gaat.

Maar steeds meer lijkt het er op dat de mensen uit Groen Ursel voor de burgemeester “quantité negligable” zijn. Zoals gewoonlijk speelt onze burgemeester struisvogel: als ik mijn kop in het zand steek en niet weet over hoeveel mensen het gaat, is er geen werkelijk probleem.

Dat bleek ook uit het volgende antwoord: er was geen antwoord. De burgemeester sprak wel van woonuitbreidingsgebieden en het openstellen van andere verkavelingen, maar niks concreet. Voor het zelfde geld zal dus het woonrecht massaal vervallen als de nieuwe wijk in Ursel wordt aangesneden.

Op de derde vraag zei de burgemeester omfloerst dat hij de inschrijving zal weigeren. Hij kon immers moeilijk ontkennen want de week voordien had het college immers al voor de eerste keer geweigerd iemand nog in te schrijven. De ellende is dus al begonnen. Ik vrees dus voor de mensen die nog gaan trouwen, samenwonen, kindjes krijgen, enz…

Ik kan de mensen die met zulke weigering geconfronteerd worden enkel maar aanraden in beroep te gaan bij de federale overheid. Dan kan men moeilijk een inschrijving weigeren.

Volgens de burgemeester zal er dan altijd snel een PV volgen samen met een stakingsbevel dat een verplichting oplegt om er niet langer permanent te bewonen.

De vierde vraag is dus ook in één klap bewoond. Het gemeentebestuur schuift de hete aardappel door. Ze doen gewoon niks, maar kunnen dan zeggen “jamaar, het is de Vlaamse overheid”. Ik hoop echter dat iedereen zal beseffen dat niks doen in onze maatschappij als “schuldig verzuim” wordt beschouwd.

Ik geef toe dat je als gemeentebestuur voor een stuk afhankelijk bent van de hogere overheden, maar in dit dossier heeft men al van bij het ontwerp van het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan zelf geen stelling ingenomen en alles doorgeschoven naar de provincie. Ik ben van mening dat je beter voor of tegen iets kan zijn en dat duidelijkheid veel meer door de betrokkenen wordt geapprecieerd dan geen mening hebben, zoals de eerste beste vijg.

Dit dossier is duidelijk een complex dossier, reden des te meer om alleszins niet de kop in het zand te steken.

Ik was in ieder geval blij dat er massaal veel interesse was van de bewoners van Groen Ursel. Ik hoop dat jullie ook op deze site eens wat feedback geven over alles wat er gebeurt zodat iedereen in de gemeente tenminste weet dat jullie geen verwaarloosbaar cijfer zijn.

De problematiek van het permanent wonen in recreatiegebied werd sinds vorig jaar eindelijk behandeld door de provincie en het Vlaams gewest.

1 van de maatregelen die werd genomen, is een verduidelijking omtrent het permanent wonen in gebieden bestemd voor recreatief wonen (zogenaamde weekendverblijven). Zo is er het woonrecht gecreëerd dat aan inwoners van weekendverblijven het recht geeft permanent te verblijven indien:

– Ze ingeschreven waren voor 31 augustus 2008

– Weekendverblijf niet groter dan 300m² en hoofdzakelijk vergund is

– De inwoner geen andere eigendom heeft.

Men verliest het woonrecht echter bij:

– Uitschrijving uit het bevolkingsregister

– Verwerving andere eigendom

– Bouwmisdrijf begaan na 1 september 2009

– Als men niet ingaat op een herhuisvestingsaanbod.

Om een zicht te krijgen op de lokale problematiek in Groen Ursel, heb ik daarom volgende vragen gesteld aan het college:

1. Hoeveel inwoners van Groen Ursel hebben woonrecht gekregen?

2. Plant de gemeente een herhuisvestingsaanbod te doen aan deze inwoners? Zo ja, voor wanneer is dit gepland?

3. Welk standpunt neemt de burgemeester in tov nieuwe verzoeken tot inschrijving die niet door de wetgeving voorzien zijn, zoals bv nieuwe geboorten, huwelijken, nieuw samengestelde gezinnen, … wetende dat de federale wetgeving verplicht tot inschrijving wanneer om zulks verzocht wordt?

4. Zal het gemeentebestuur (juridisch) optreden tegen permanente bewoning door inwoners die niet over het woonrecht beschikken?

Ik kijk uit naar de antwoorden op de komende gemeenteraad.